Ο Γιώργος Κιλιζής, μουσικός λατέρνας, αφηγείται την ιστορία του. Μεταξύ άλλων, θυμάται τις πρώτες του μέρες στην Ερμού αλλά και στιγμές που "χαράχτηκαν" στη μνήμη του......
Κάποιοι λένε πως αν η Αθήνα είχε ήχο, αυτός θα ήταν μιας λατέρνας σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Έχετε, όμως, αναρωτηθεί ποτέ, πώς είναι η καθημερινή ζωή ενός τέτοιου μουσικού;
Το κανάλι του "Up Stories" εγκαινιάζει μια νέα ενότητα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, με ιστορίες βγαλμένες από την ζωή. Μια τέτοια είναι και του Γιώργου Κιζιλή, του θρυλικού λατερνατζή, που συναντά κανείς στο κέντρο της Αθήνας.
Ξεκίνησε να παίζει στα 52 του χρόνια, το 2003, στην Ερμού. Η λατέρνα ήρθε στη ζωή του από τον πεθερό του κι' όταν ξέμεινε από δουλειά η ανάγκη τον "έσπρωξε" σ' αυτήν. Όμως ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι θα γινόταν το επάγγελμά του.
Προσπαθώντας να θυμηθεί τις πρώτες του μέρες στη δουλειά αναφέρει: "Ντρεπόμουν πολύ. Ακόμα και τώρα όταν περνάει ένας γνωστός προσπαθώ να μην με δει. Όταν ακούς ότι είναι επετεία, κάπου ντρέπεσαι".
Καθώς "ταξιδεύει" στο παρελθόν, ξεχωρίζει κάποιες στιγμές που "χαράχτηκαν" στη μνήμη του. "Σίγουρα η συνάντηση με τον Μακρόν. Όταν ήρθε να με δει και με τίμησε με τη σύζυγό του".
Ο θρυλικός λατερνατζής μιλά στο Istories για την καθημερινότητά του, τη στήριξη του κράτους, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, την ιστορία της λατέρνας του, τους ανθρώπους που συνάντησε στο δρόμο και πολλά ακόμα.
Δυστυχώς, αυτον τον καιρό βρίσκεται μακριά από την αγαπημένη του λατέρνα, όχι μόνο λόγω κορονοϊού, αλλά και εξαιτίας ενός προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει. Ευχόμαστε να γίνει γρήγορα καλά και να ξανά-ομορφύνει το κέντρο της Αθήνας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.