Ένα ιδιαίτερο αφήγημα, γεμάτο νοσταλγία και ευγνωμοσύνη, μοιράζεται με το κοινό μια Σουβαλιώτισσα.
Μέσα από τις προσωπικές της μνήμες αναδεικνύει την αξία του «ευχαριστώ» και της ευγνωμοσύνης για όσα μικρά ή μεγάλα μας σημάδεψαν στη ζωή.
Το κείμενο, με τίτλο «Μια Σουβαλιώτισσα θυμάται...», φωτίζει με τρυφερότητα στιγμές του χθες και θυμίζει τη δύναμη της μνήμης και των δεσμών που μας συντροφεύουν.
Η μπλε ποδιά και η κόκκινη πιπεριά
Αύγουστος του 1972. Ο ήλιος έκαιγε στο Νησί. ....
