Με ιδιαίτερη συγκίνηση κρατώ, ανά χείρας, το πόνημα- εργόχειρο, το βιβλίο, τού εκλεκτού συμπατριώτη μας, Κώστα Δήμου Τριανταφύλλου, ....
μία όαση, στην πνευματική ξηρασία των καιρών, από το μεράκι, την ικανότητα και την αγάπη, ενός παλαιού και δόκιμου δημοσιογράφου, για την μικρή πατρίδα, πού τον ακολούθησε, στην μακρά του διαδρομή και τον εφοδίασε, με τα ενθυμήματα, πού καταχωρεί με ενάργεια, επάρκεια και παραστατικότητα, για όλους, όσους μοιραζόμαστε, την κοιλάδα τού Κηφισού.
Όσο ανάβουν αυτά, τα καντηλάκια μνήμης, ο ευλογημένος μας τόπος, θα αρμενίζει στον μέλλοντα χρόνο, ...σαν φρεγάδα αρματωμένη... όπως περιγράφει ο Φιλιππίδης.
Εύγε Κωνσταντή, άξιος ο κόπος σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου