Ηρώ Κωνσταντοπούλου, 17 ναζιστικές σφαίρες για έναν άγγελο!

Εκτελέστηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1944.
«Υπομονή κι υπομονή, καρτέρι και καρτέρι,
και τούτος ο Σεπτέμβρης τη Λευτεριά θα φέρει». .....

Ήταν οι τελευταίοι στίχοι που έγραψε λίγο πριν την πάρουν
για εκτέλεση. 

Στις αρχές Ιουλίου του 1944, μία ομάδα των Ταγμάτων Ασφαλείας εισέβαλε
στο σπίτι της οικογένειάς της στην οδό Βεΐκου 57 στο Κουκάκι
και τη συνέβαλαν, αφού πρώτα τη βασάνισαν.
Ο πατέρας της που ήταν εύπορος, κατάφερε με τις γνωριμίες του να την απελευθερώσει.

 Λίγο πριν την αποχώρηση των Γερμανών συμμετείχε
στην ανατίναξη τρένου που μετέφερε πυρομαχικά.
Συνελήφθη ξανά στις 31 Ιουλίου του 1944.
Οδηγήθηκε στην οδό Μέρλιν, όπου ήταν το αρχηγείο της Κομαντατούρ,
και βασανίστηκε επί τέσσερα μερόνυχτα.
Οι SS της ζητούσαν να δώσει πληροφορίες για τους συνεργάτες της.
Δεν ενέδωσε παρά και τις δελεαστικές προτάσεις που της έγιναν.

Αφού δεν κατάφεραν οι ναζί να αποσπάσουν ό,τι ήθελαν την έστειλαν
στην πτέρυγα των μελλοθανάτων στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.

Ξημερώματα της 5ης Σεπτέμβρη, μπήκε ο φρουρός φωνάζοντας
«Ηρώ Κωνσταντοπούλου». 

«Εγώ είμαι» είπε περήφανα. «Έρχομαι». ....