θυμωμένο Ιβάν Σαββίδη να αγνοήσεις/ το τηλεχειριστήριο να αρπάξεις/ κι εγκαίρως τα κανάλια τους να κλείσεις./ Κοντομηνάδες κι Αλαφούζους μη φοβάσαι/ μη σκιάζεσαι τον άγριο Ιβάν Σαββίδη/ μονάχα κοίταξε στην τσίτα να 'σαι/ με ζάπινγκ να τους φάει το μαύρο φίδι./ Κι αν σε περνούν για βλάκα και κωθώνι/ να ξέρεις πως εσύ ελέγχεις την οθόνη.//
Να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος/ νυχθημερόν να καταργείται ο νόμος./ Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά/ που με μια τράγινη προβιά/ σε βοσκοτόπους πρωτοειδωμένους/ να μπαίνεις να θαυμάζεις τους βοσκούς/ των κουδουνιών εκστατικά ν' ακούς/ ήχους αρχέγονους, αγαπημένους./ Να γεύεσαι ανθόγαλο αφρό/ κι ένα θαλάσσιο αγέρι αλαφρό/ να σε δροσίζει, να σου φέρνει γούρι/ να τρως μανούρι με ψωμί/ ν' αμφισβητείς κάθε στιγμή/ τον ασεβή και φθονερό Νανούρη,/ το αγύριστο κι ανάποδο κεφάλι/ που με τους κυβερνώντες τα 'χει βάλει./ Οσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά/ να οσμίζεσαι από κριό, ζυγούρι και κατσίκα/ κι έπειτα με τεχνάσματα βουκολικά/ να διογκώνεις στο έπακρο μεθοδικά/ το «πόθεν έσχες» και το «εν τούτω νίκα»./ Λαμόγιο ολκής, να λιώνεις στην κραιπάλη/ και να επιβραβεύεσαι με επίζηλο κανάλι.//
Πάντα στον νου σου να 'χεις την Ιθάκη/ κι ας πέσεις ξαφνικά πάνω στον Μαρινάκη./ Το φθάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου./ Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου/ ρίχνε ένα βλέφαρο στου αγνού βουκόλου/ τον δίαυλο που βγαίνει στον αέρα/ να λιβανίζει το γκοβέρνο νύχτα-μέρα./ Πέτα ψηλά έτη πολλά, μα προσγειώσου/ και γέρος πια ν' αράξεις στο λιμάνι/ πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο/ και πού και πού να ευγνωμονείς τον γαλαντόμο/ τον ΣΥΡΙΖΑ που σε 'κανε και την περνάς κοτσάνι./ Με κεχριμπάρια κ' έβενους είχες τριβή/ και τώρα θα διασκεδάζεις στην τιβί.//
Κάτσε αναπαυτικά στον καναπέ σου/ και στην ψηφιακή εποχή αφέσου/ μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη/ παρά τον Καλογρίτσα και τον Μαρινάκη./ Στην πολυθρόνα να ξαπλώνεις θαλερά/ να υμνείς την πρωτοδεύτερη φορά Αριστερά/ που ανοίγει κατακόκκινα φτερά/ -αυτή στον ουρανό κι εσύ στον πάτο/ εξαπατημένο προλεταριάτο.//
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε/ μια οπτασία ήτανε και πέρασε./ Ετσι σοφός που έγινες με τόση πείρα/ θα καταριέσαι την κακιά σου μοίρα/ και τα παράδοξα στη χώρα που συμβαίνουν./ Ηδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν...
Δημήτρης Νανούρης, efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου