Γιατί ανεβαίνουμε στα βουνά;

Το αρχέγονο ερώτημα που βασανίζει το μυαλό και στοιχειώνει τις σκέψεις όλων όσων είναι παθιασμένοι με τα βουνά.

Η ανάβαση στην κορυφή ενός βουνού είναι κουραστική, απρόβλεπτη, μπορεί να είναι πολύ μοναχική, επικίνδυνη, και μερικές φορές θα πρέπει να ταξιδέψεις εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, μόνο και μόνο για να φτάσεις στο αγαπημένο σου βουνό.....

Για μένα οι ορεινές αποδράσεις είναι η πιο αγνή μορφή εξερεύνησης. Κάθε βουνό και κάθε μονοπάτι είναι ένα νέο μυθιστόρημα που περιμένει να το διαβάσεις. Η προσέγγιση μιας κορυφής είναι μια λειτουργία θεραπευτική. Ο καθάριος ορεινός αέρας που δροσίζει το ταλαιπωρημένο κορμί, οι μεθυστικές μυρωδιές και τα έντονα χρώματα της φύσης που ξεσηκώνουν τις αισθήσεις, καθαρίζουν το μυαλό από τις αρνητικές σκέψεις και αναζωογονούν την ψυχή.

Ανέβασα πρόσφατα ένα video στο κανάλι του Hiking Experience στο YouTube με φωτογραφίες από αναβάσεις μου στα βουνά. Δείτε το και… τα λέμε παρακάτω.

Ο Καζαντζάκης στο τελευταίο του έργο «Αναφορά στον Γκρέκο» αποφαίνεται ότι «…ευτυχία, σωτηρία και Παράδεισος για μας ήταν η ανάβαση», ενώ ο πρωτοπόρος Βρετανός ορειβάτης και εξερευνητής George Mallory σημειώνει:

«ανεβαίνουμε για την πέτρα από την κορυφή του βουνού για τους γεωλόγους, για την μελέτη των ορίων της ανθρώπινης αντοχής για τους γιατρούς, αλλά πάνω απ’ όλα για την αίσθηση της περιπέτειας που κρατάει ζωντανή την ψυχή του ανθρώπου».

Θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος ανεβαίνει στα βουνά για τους δικούς του, προσωπικούς λόγους. Εγώ, κάθε φορά που περπατώ σε ένα ορεινό μονοπάτι βρίσκω κι έναν καινούργιο λόγο για τον οποίο ανεβαίνω στα βουνά.

Στην φαντασία του ανθρώπου, τα βουνά είναι οι λιγότερο εξημερωμένοι, οι πιο μυστικοί και συγχρόνως οι πιο ελκυστικοί τόποι της γης. Όταν, όμως, εξοικιωθείς μαζί τους, μαθαίνεις να τα πλησιάζεις διακριτικά και ό,τι πριν έστεκε απρόσωπο και απόμακρο, γίνεται φιλικό και προσιτό. Κάθε ανάβαση είναι μια νέα πρόκληση, ένα ταξίδι λυτρωτικό, ένα μάθημα ζωής.

http://hikingexperience.gr/