"Γ"
Εμείς
θα σας παρουσιάσουμε, αφού κάνουμε μια σύντομη αναφορά στο
ιστορικό της σπάνιας συναυλίας , ολόκληρη τη συναυλία που ανέβασε
ο φίλος
Γιώργος Βιδάκης, όπου
θα απολαύσετε τον
ανεπανάληπτο χορό του
"Ζορμπά " και
από τους δύο ,
ένα βίντεο από
την ταινία στην οποία
είχε ενσαρκώσει το
ρόλο του Ζορμπά
ο Άντονι Κουίν και
λίγα λόγια για
την ταινία.
Το 1995 στο
Μόναχο οργανώθηκε μια
συναυλία για να
γορταστούν τα 70 χρόνια
του Μίκη Θεοδωράκη . Στην Βασιλική πλατεία του Μονάχου εκείνο.....
το καλοκαίρι η Κρατική
Ορχήστρα Αθηνών πραγματοποίησε την
συναυλία παρουσία 12000 ατόμων στον ανοιχτό
χώρο της Πλατείας.
Παρών στη συναυλία
ήταν και ο
ηθοποιός 'Αντονι Κουίν
που είχε μοναδικά ενσαρκώσει
το ρόλο του
Ζορμπά στην ομώνυμη
ταινία.
Την κρατική ορχήστρα Αθηνών και τη χορωδία της ΕΡΤ διευθύνει
ο συνθέτης. Σοπράνο η Ελένη Μιχαλοπούλου
και μπουζούκι ο Γρηγόρης
Τζιστούλης.
Στο περιθώριο της συναυλίας ο Μίκης συναντιέται με τον
Άντονι Κουίν , ενώ σε συνέντευξη που παραχωρεί στον August Everding μιλάει για
τις επιρροές που δέχτηκε από τους μεγάλους κλασικούς, τα δύσκολα χρόνια της
αντιστασιακής του δράσης, τη μοναδικότητα του Ελληνικού πολιτισμού.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ....
Μίκης Θεοδωράκης - ΑΛΕΞΗΣ ΖΟΡΜΠΑΣ - Μπαλέτο from xainis on Vimeo.
Ο ΑΝΤΟΝΙ ΚΟΥΗΝ
ΚΑΙ Ο ΜΙΚΗΣ
ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΤΟΝ "ΖΟΡΜΠΑ" !!!!!!!!!
Ο ΑΝΤΟΝΙ ΚΟΥΙΝ ΟΠΩΣ ΕΙΧΕ ΧΟΡΕΨΕΙ ΤΟΝ "ΖΟΡΜΠΑ" ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ.....
ΤΑΙΝΙΑ ΖΟΡΜΠΑΣ
Η ταινία απέσπασε τρία βραβεία Όσκαρ το 1964, με
σημαντικότερο το Όσκαρ β' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της Λίλα Κέντροβα,
στο ρόλο της Μαντάμ Ορντάνς. Τη μουσική της ταινίας την οποία έγραψε ο Μίκης
Θεοδωράκης έγινε παγκοσμίως γνωστή ως Συρτάκι. Οι σκηνές της ταινίας γυρίστηκαν
στην Κρήτη.
Οι πρώτοι που είχαν την έμπνευση να γυριστεί ταινία το
βιβλίο του Καζαντζάκη ήταν ο Αμερικανός ηθοποιός Φρέντρικ Μαρτς και η σύζυγός
του -επίσης ηθοποιός- Φλόρανς Έλντριτζ. Κατά τη διάρκεια επίσκεψής τους στην
Ελλάδα το 1953 είπαν σε δημοσιογράφους πως είχαν προτείνει στον Ελία Καζάν να
γυρίσουν μια ταινία βασιζόμενη στον Αλέξη Ζορμπά του Καζαντζάκη. Το 1954
φημολογείτο πως η ταινία θα γυριζόταν με πρωταγωνιστή τον Μπαρτ Λάνκαστερ. Στα
μέσα της δεκαετίας του 1950 ο Ζυλ Ντασέν επιχείρησε να σκηνοθετήσει ανεπιτυχώς
το βιβλίο με πρωταγωνιστή τον Σοβιετικό ηθοποιό Νικολάι Τσερκάσοφ.
"Ο Άντονι Κουίν, μονοκόμματος, πελώριος και αξύριστος,
είναι ένας τέλειος Ζορμπάς", έγραψε ο Φρέντυ Γερμανός στις Εικόνες σε
ρεπορτάζ του από τα γυρίσματα της ταινίας. Στα Χανιά και στις γύρω περιοχές
εκτυλίχθηκε, την άνοιξη του 1964, η ιστορία του "Αλέξη Ζορμπά" όπως
την εμπνεύστηκε ο Νίκος Καζαντζάκης και τη μετέφερε στην οθόνη ο Μιχάλης
Κακογιάννης. Από τους δημοφιλέστερους λογοτεχνικούς ήρωες ο Ζορμπάς ταυτίστηκε
κινηματογραφικά με τον Άντονι Κουίν.
Η άφιξη στην Αθήνα του πρωταγωνιστή αλλά και άλλων διασήμων
ηθοποιών κατέστησε την Κρήτη και ειδικότερα τον χώρο των γυρισμάτων στο
επίκεντρο του διεθνούς κινηματογραφικού ενδιαφέροντος.
Ο Άλαν Μπέιτς ερμήνευσε τον συγγραφέα, η Ειρήνη Παππά την
ελκυστική και επιθετική χήρα και ο Γιώργος Φούντας τον Μαυραντώνη. Για το ρόλο
της μαντάμ Ορτάνς επελέγη στην αρχή η Σιμόν Σινιορέ.
Ήρθε στην Κρήτη με ορμή και διάθεση αλλά μόλις χρειάστηκε να
προσθέσει χρόνια με ειδικό μακιγιάζ πανικοβλήθηκε και αποχώρησε. Τυχερή στάθηκε
η αντικαταστάτριά της Λίλα Κέντροβα που την επόμενη χρονιά τιμήθηκε με Όσκαρ
για την ερμηνεία της. "Η αποκάλυψη της ταινίας είναι οι Κρητικοί
κομπάρσοι", ισχυρίστηκε ο Μιχάλης Κακογιάννης που χαρακτήρισε τον Αλέξη
Ζορμπά "αναρχική κωμωδία".
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
"ΖΟΡΜΠΑΣ" ΠΗΡΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ
ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ.
"Γ"
Ο Ζορμπάς κοίταξε τ' αστέρια, με το στόμα ανοιχτό, σα να τα 'βλεπε για πρώτη φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφή— Τι να γίνεται εκεί πάνω! μουρμούρισε. Και σε λίγο πήρε την απόφαση, μίλησε:
— Ξέρεις να μου πεις, αφεντικό, είπε κι η φωνή του ασκώθηκε επίσημη, συγκινημένη μέσα στη ζεστή νύχτα, ξέρεις να μου πεις τι πάει να πουν όλα αυτά; Ποιος τα καμε; Γιατί τα καμε; Και πάνω απ' όλα, ετούτο (η φωνή του Ζορμπά ήταν γεμάτη θυμό και τρόμο): Γιατί να πεθαίνουμε;
— Δεν ξέρω, Ζορμπά! αποκρίθηκα, και ντράπηκα σα να με ρωτούσαν το πιο απλό πράμα, το πιο απαραίτητο, και δεν μπορούσα να το ξηγήσω.
— Δεν ξέρεις! έκαμε ο Ζορμπάς και τα μάτια του γούρλωσαν. Όμοια γούρλωσαν και μιαν άλλη νύχτα, όταν με ρώτησε αν χορεύω και του αποκρίθηκα πως δεν ξέρω χορό. Σώπασε λίγο· άξαφνα ξέσπασε:
— Τότε τι ναι αυτά τα παλιόχαρτα που διαβάζεις; Γιατί τα διαβάζεις; Άμα δε λένε αυτό, τι λένε;
— Λένε τη στενοχώρια του ανθρώπου που δεν μπορεί ν' απαντήσει σε αυτά που ρωτάς, Ζορμπά, αποκρίθηκα.