"Και εισερχόμενοι αυτού εις τινά κωμην,
απήντησαν αυτώ δέκα λεπροί άνδρες, οι έστησαν πορρώθεν..΄΄
Η περιγραφή των λεπρών από τον Ευαγγελιστή Λουκά.....
«… Είχαν κάνει και οι λεπροί τον Επιτάφιό τους, είχαν ξαπλώσει κι αυτοί απάνω σε λεμονόφυλλα και δάφνες το Χριστό – μα ένα Χριστό δικό τους, που τον είχε ζωγραφίσει στα χρόνια τα παλιά ένας εκατοχρονίτης λωβιασμένος καλόγερος. Λεπρό τον είχε στορίσει ο καλόγερος ετούτος το Χριστό της Μεσκηνιάς, του ’χε φάει η αρρώστια τα δάχτυλα και τη μύτη και το επανωχείλι του είχε αρχίσει κι αυτό να σαπίζει, θύμωσε ο Μητροπολίτης του καιρού εκείνου, φώναξε τον καλόγερο:
-Αφορεσμένε, μεγάλο αμάρτημα να παρασταίνεις λωβιασμένο το Χριστό. Δε φοβήθηκες το Θεό; Γιατί το ’καμες;
-Πώς αλλιώς μπορούσε, Δέσποτα μου, ο Χριστός, αποκρίθηκε ο καλόγερος που τσεύδιζε γιατί δεν είχε χείλια να μιλήσει, μονάχα δόντια και γλώσσα, πώς αλλιώς μπορούσε ο Χριστός να δείξει την αγάπη του στους ανθρώπους; Πήρε απάνω του την αρρώστια τους…
Ετούτον τον λεπρό Θεό τριγυρνούσαν απόψε οι λωβιασμένοι, ξαπλωμένον απάνω σε λεμονόφυλλα και δάφνες. Κι όταν είδαν αντίκρα τους, στις Τρεις Καμάρες, τον Επιτάφιο των γερών ανθρώπων, κούνησαν τα φωσάκια τους απάνω από τον γκρεμό και χαιρέτησαν…»
Καζαντζάκης Νίκος, Ο Καπετάν Μιχάλης
Φωτογραφία : Ηράκλειο, Μεσκινιά 1893
Η περιγραφή των λεπρών από τον Ευαγγελιστή Λουκά.....
«… Είχαν κάνει και οι λεπροί τον Επιτάφιό τους, είχαν ξαπλώσει κι αυτοί απάνω σε λεμονόφυλλα και δάφνες το Χριστό – μα ένα Χριστό δικό τους, που τον είχε ζωγραφίσει στα χρόνια τα παλιά ένας εκατοχρονίτης λωβιασμένος καλόγερος. Λεπρό τον είχε στορίσει ο καλόγερος ετούτος το Χριστό της Μεσκηνιάς, του ’χε φάει η αρρώστια τα δάχτυλα και τη μύτη και το επανωχείλι του είχε αρχίσει κι αυτό να σαπίζει, θύμωσε ο Μητροπολίτης του καιρού εκείνου, φώναξε τον καλόγερο:
-Αφορεσμένε, μεγάλο αμάρτημα να παρασταίνεις λωβιασμένο το Χριστό. Δε φοβήθηκες το Θεό; Γιατί το ’καμες;
-Πώς αλλιώς μπορούσε, Δέσποτα μου, ο Χριστός, αποκρίθηκε ο καλόγερος που τσεύδιζε γιατί δεν είχε χείλια να μιλήσει, μονάχα δόντια και γλώσσα, πώς αλλιώς μπορούσε ο Χριστός να δείξει την αγάπη του στους ανθρώπους; Πήρε απάνω του την αρρώστια τους…
Ετούτον τον λεπρό Θεό τριγυρνούσαν απόψε οι λωβιασμένοι, ξαπλωμένον απάνω σε λεμονόφυλλα και δάφνες. Κι όταν είδαν αντίκρα τους, στις Τρεις Καμάρες, τον Επιτάφιο των γερών ανθρώπων, κούνησαν τα φωσάκια τους απάνω από τον γκρεμό και χαιρέτησαν…»
Καζαντζάκης Νίκος, Ο Καπετάν Μιχάλης
Φωτογραφία : Ηράκλειο, Μεσκινιά 1893
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.