Την οργή τους για τους ηθικούς αυτουργούς που οδήγησαν, όπως περιγράφουν, τον 15χρονο από την Αργυρούπολη να βάλει τέλος στη ζωή του τα ξημερώματα της Κυριακής, είναι οι φίλοι και συμμαθητές του. .....
Οι πιο στενοί φίλοι και φίλες του θύματος έγραψαν ένα κοινό κείμενο και το δημοσιοποίησαν στους λογαριασμούς τους στα social media, το οποίο απευθύνεται προσωπικά σε κάθε έναν από εκείνους που του έκαναν bullying και τον έφτασαν - σύμφωνα με την επιστολή του αυτόχειρα - στο απονενοημένο διάβημα, αλλά και σε όσα παιδιά βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις.«Είσαι περήφανος; Είσαι περήφανος που κατάφερες να αναγκάσεις ένα παιδί να νιώσει ότι η μόνη λύση είναι η αυτοκτονία; Είσαι περήφανος που εξαιτίας του κόμπλεξ σου χάθηκε μια ζωή; Είσαι περήφανος που στέρησες ένα μέλος μιας οικογένειας, έναν αδελφό και έναν φίλο; Είσαι περήφανος που σκότωσες έναν 15χρονο με όνειρα και στόχους, όπως όλοι μας; Είσαι περήφανος που του στέρησες το μέλλον και στέρησες ένα κομμάτι της ζωής όλων μας;» ρωτάνε οι φίλοι του 15χρονου στο κείμενο που ανάρτησαν, όσους είχαν μετατρέψει σε κόλαση τη ζωή του με ύβρεις και επιθέσεις εντός, αλλά και εκτός του σχολείου.
Ο φίλος τους δεν είναι πια μαζί τους. Και όμως, μέχρι και το βράδυ του Σαββάτου έδειχνε πολύ χαρούμενος, στο σπίτι φίλης του όπου είχε πάει για να γιορτάσει τα γενέθλιά της. Στο πάρτυ αυτό βρισκόταν με παιδιά που τα ένιωθε κοντά του. Μέχρι και λίγο μετά τα μεσάνυχτα διασκέδαζαν και γελούσαν. Και τα ξημερώματα, έδωσε τέλος στη ζωή του. “Ορίστε, τώρα πια πάει.. Πως νιώθεις... Για πες... Έφυγε το κόμπλεξ σου ή ακόμα. Για πες τώρα μεγάλε αν έχει την μπέσα και τα α.. που τον κορόιδευες, είσαι ευχαριστημένος. Τον κατέστρεψες και μας κατέστρεψες. Του στέρησες την ζωή, τους στόχους, το μέλλον και πολλά άλλα. Και εμάς μας στέρησες έναν φίλο που ήταν πάντα εκεί για εμάς και νοιαζόταν για τους φίλους του και την οικογένειά του. Κατάφερες λοιπόν να τον κάνεις να νομίζει ότι η μόνη λύση και ο μόνος τρόπος είναι η αυτοκτονία. Γιατί να το κάνετε αυτό; Δώστε μου έναν γ... λόγο. Άξιζε εξαιτίας του κόμπλεξ και της ανωριμότητάς σου να πεθάνει. Όμως σωστά τώρα ξαφνικά θυμήθηκες ότι αυτό το άτομο έχει καρδιά. Ξέχασες ακόμα ότι εκτός από ψυχή, έχει και γ... αισθήματα. Και πονούσε. Πονούσε πολύ... Όμως εσύ ως μ... και ως μ... τον έγραψες και τον άφησες να καταστραφεί. Έπρεπε να τον οδηγήσεις σε αυτό το σημείο πια για να καταλάβεις ότι ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΝΑΝΕ” έγραψαν οι φίλοι του.
Οι κολλητοί του 15χρονου στέλνουν το μήνυμα σε όσα παιδιά ζουν καταστάσεις σαν αυτές που βίωνε ο δικός τους φίλος, να σπάσουν τη σιωπή τους και να τις καταγγείλουν. “Όσο τώρα για το παιδί το μόνο που έχω να πω είναι ότι πάντα θα υπάρχει ένα κομμάτι του στην καρδιά μας. Ήταν ότι πιο τραγικό μπορούσε να συμβεί και δεν έχω λόγια. Απλά τώρα ήρθε να στιγμή να πάρουμε δραστικά μέτρα και να μην αφήσουμε κανένα άλλο παιδί να καταλήξει έτσι. Όταν είσαι στο αδιέξοδο μίλα. Μίλα σε οποιονδήποτε είτε αυτό είναι η αστυνομία, είτε οι φίλοι είτε οι γονείς».
«Θα μου λείψεις και δεν θα σε ξεχάσω ποτέ»
Οι φίλοι και συμμαθητές του 15χρονου είναι συγκλονισμένοι με την απώλειά του. Ουδείς μπορεί να πιστέψει ότι δεν θα ξαναδεί, δεν θα ξαναμιλήσει μαζί του. «Πραγματικά ήσουν από τα καλύτερα παιδιά που ξέρω. Θα μου λείψεις και θα δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Και πραγματικά τίποτα δεν θα είναι το ίδιο μετά από αυτό που έγινε σήμερα. Αναπαύσου εν ειρήνη. Και μακάρι να βρεις στον παράδεισο την ηρεμία και την γαλήνη που δεν βρήκες εδώ. Σε αγαπάμε και θα σε αγαπάμε για πάντα. Μακάρι να μην είχε τελειώσει έτσι. Τουλάχιστον όχι με αυτόν τον τρόπο» έγραψαν στην κοινή τους ανάρτηση.
Από σχόλια φίλων του αλλά και αγνώστων που συγκλονίστηκαν από την είδηση της αυτοκτονίας του, κατακλύστηκε ο προσωπικός λογαριασμός του 15χρονου. Μέσα σε λίγες συγκέντρωσε περισσότερα από 500 σχόλια. Άλλοι χρήστες του διαδικτύου αποχαιρετούν συγκινημένοι τον ανήλικο σαν να τον γνώριζαν προσωπικά, ενώ άλλοι εκφράζουν την οργή τους για εκείνους που τον οδήγησαν στην απόφαση να βάλει τέλος στη ζωή του. 'Είστε ευχαριστημένοι; Καταφέρετε να πάρετε τη ζωή αυτού του αθώου παιδιού. Είχε όλη τη ζωή μπροστά του», είναι ένα από τα χαρακτηριστικά σχόλια, ενώ άλλος που φαίνεται να ήξερε τον 15χρονο και το bullying που δεχόταν, έγραψε «γιατί ρε αγορινα μου; Μου έλεγε να μη μιλήσω για τον έναν...τώρα... συγγνώμη... πρέπει να καταστραφούν».
madata.gr
BLUING . ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΘΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ. "Ο εισαγγελέας να επισκεφθεί μερικά σπίτια"...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο εισαγγελέας πρέπει σύντομα να επισκεφθεί μερικά σπίτια" σημειώνει, μεταξύ άλλων, ο Σταύρος Θεοδωράκης, με αφορμή την τραγική αυτοκτονία του 15χρονού από την Αργυρούπολη, αναφερόμενος στους γονείς των παιδιών που εκφόβιζαν συστηματικά τον αυτόχειρα, αλλά και στους καθηγητές που τους διδάσκανε. Αναλυτικά η ανάρτησή του στο Facebook:
«Αν – λέω αν – ισχύουν όλα αυτά που λένε τα ρεπορτάζ για το συστηματικό bullying που δεχόταν ο 15χρονος στην Αργυρούπολη, τότε ο εισαγγελέας πρέπει σύντομα να επισκεφθεί μερικά σπίτια. Των γονιών των παιδιών που πρωταγωνιστούσαν στο bullying και των καθηγητών που τους διδάσκανε. Το «δεν γνωρίζω» και το «έπεσα από τα σύννεφα» δεν είναι εδώ οι σωστές απαντήσεις. Πρέπει να σπάσουμε τον κύκλο της σιωπής και της ανευθυνότητας.
Τα παιδιά που ασκούν bullying δεν έπεσαν από τον ουρανό. Οι συνθήκες – λένε οι επιστήμονες – γεννιούνται μέσα στις οικογένειες τους. Και μέσα στα σχολεία – λένε πάλι οι επιστήμονες – υπάρχουν όλα τα σημάδια που μαρτυρούν ότι κάποια παιδιά βασανίζονται στις τάξεις ή στα διαλείμματα.
Αυτό λοιπόν είναι το χρέος μας απέναντι στον 15χρονο που δεν άντεξε. Όχι άλλες γενικές κουβέντες συμπαράστασης, όχι ψεύτικες υποσχέσεις ότι «θα είναι η τελευταία φορά». Δεν θα είναι η τελευταία φορά. Γιατί ιστορίες σαν του πιτσιρικά υπάρχουν πολλές δίπλα μας. Δεν έχουν την ίδια κατάληξη έχουν όμως τα ίδια σημάδια και ήρθε η ώρα να τα αναγνωρίσουμε και να τα αντιμετωπίσουμε.
Έρευνα και τιμωρία λοιπόν.
Αυτό θέλουμε όλοι οι γονείς και ιδιαίτερα οι γονείς του 15χρονου, οι φίλοι του και οι χιλιάδες συμμαθητές του σε όλη τη χώρα που υποφέρουν από το ίδιο κυνηγητό.
Ας αναλάβουμε, ο καθένας από εμάς την ευθύνη που μας αναλογεί»...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ σχολικός εκφοβισμός και οι παλιάνθρωποι...
Ο εκφοβισμός δεν φύεται στις γλάστρες του γραφείου της πολυεθνικής ή στα παρτέρια της σχολικής αυλής. Μπορεί κάποτε να είναι κλειστός και ενδογενής, συνήθως δεν είναι. Δεν είναι δομικό σύμπτωμα κάθε ομάδας, δεν πέφτει από τον ουρανό σαν τη βροχή.
Καλό φυσικά είναι να δει κανείς τι (δεν) έκανε ο προϊστάμενος στη μια περίπτωση ή ο δάσκαλος στην...
άλλη. Τι δεν κατάλαβε ο διευθυντής του σχολείου, τι μηχανισμούς πρόληψης ή διαμεσολάβησης δεν είχε θέσει σε λειτουργία.
Ακόμα καλύτερο όμως είναι να δει κανείς τι είπε ο παπάς την Κυριακή στο κήρυγμα για τους Εβραίους που συνωμοτούν κατά της χώρας και της Ορθοδοξίας. Τι είπε ο βουλευτής τη Δευτέρα στη βουλή για το «νομοσχέδιο της ανωμαλίας». Τι αστειάκι ξέρασε το μοντέλο στο μεσημεριανάδικο την Τρίτη για τους παχύσαρκους. Τι έγραφε την Τετάρτη πρωτοσέλιδα η φυλλάδα του φασίστα εκδότη για «βουλή τραβεστί-ξύλο στην κάθε αδελφή». Να δει την Πέμπτη τι είπε ο παρουσιαστής στην τηλεόραση για αυτούς που «μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν στο κρεβάτι τους αλλά να μη μας προκαλούν». Καλό είναι να δει τι γράφει το σχολικό βιβλίο για τους αλλόθρησκους ή για το ευλογημένο μοντέλο οικογένειας.
Ο εκφοβισμός είναι ένα ελατήριο που το πιέζουμε πολλοί και πολλαπλώς. Με τις ελληναράδικες εξυπνάδες μας. Με τα αγορίστικα σεξιστικά αστειάκια μας. Με τη ματσίλα. Με την λατρεία στην αγία ελληνική οικογένεια, με «τα εν οίκω μη εν δήμω». Με τις ιερές σιωπές μας, τα κρυφά, τα άρρητα. Με την αφόρητη κολακεία στον σοφό ελληνικό λαό. Τον φουκαρά, τον δοκιμαζόμενο λαό, που «δεν είναι έτοιμος ακόμα» για μεγάλες τομές, που έχει άλλα που προηγούνται, που έχει κι αυτούς που προβάλλουν τη διαφορετικότητα αλλά κατά βάθος θέλουν να ξηλώσουν τις παραδόσεις μας κ.λπ. κ.λπ.
Ο εκφοβισμός είναι το παραγόμενο αποτέλεσμα από την άσκηση πολλαπλών ρόλων μας. Έχουμε δουλέψει πολύ για αυτόν. Θέλει δουλειά πολλή για να φτάσουμε εδώ, σε σχεδόν νομοτελειακές αυτοκτονίες παιδιών που «δεν άντεχαν άλλο». Και θέλει και υποκρισία πολλή για να καμωνόμαστε με τόση επιτυχία τους έκπληκτους και να αναρωτιόμαστε τι δημιουργεί τους νταήδες. Και να βγαίνουν οι χειρότεροι από εμάς να κλαίνε γοερά και να ζητάνε μέτρα της πολιτείας κατά του εκφοβισμού. Οι παλιάνθρωποι.
- από το antiphono του Κωστή Παπαϊωάννου
zoornalistas.gr
https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=BHmXHARmzXk
ΑπάντησηΔιαγραφήTο συγκινητικό βίντεο παιδιών για τον 15χρονο από την Αργυρούπολη...
«Ποτέ ξανά» δηλώνουν μαθητές με αφορμή την αυτοχειρία του 15χρονου στην Αργυρούπολη που...
συγκλόνισε την κοινή γνώμη.
Μέσα από το σύντομο βίντεο που ανάρτησαν οι μαθητές ζητούν με τον δικό τους τρόπο να σταματήσει το φαινόμενο του Bullying.
Το βίντεο ξεκινά με την φράση «Για ένα παιδί που έφυγε άδικα» και στη συνέχεια εμφανίζονται οι μαθητές να έχουν γραμμένη στα χέρι τους «Ποτέ ξανά»...
ΑπάντησηΔιαγραφή«Φίλε» γονιέ με τα «εγώ τα ξέρω όλα», κανείς δεν γεννιέται νταής
«Φίλε» γονιέ, με τις περίεργες ιδέες και τα «εγώ τα ξέρω όλα, άκου εμένα που σου λέω», τα παιδιά δεν φταίνε για το bullying. Ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά, άλλωστε. Εσύ φταις. Πάντα οι γονείς φταίνε. Ο άνθρωπος όταν γεννιέται είναι tabula rasa. Άγραφος πίνακας. Κανείς δεν γεννιέται εγκληματίας, κακοποιός, ληστής ή οτιδήποτε άλλο.
Γράφει ο Νίκος Δεμισιώτης
Δεν γεννιέσαι, λοιπόν. Γίνεσαι. Εσύ το κάνεις και το πιθανότερο είναι πως το κάνεις επειδή θέλεις να δεις στο παιδί σου αυτό που εσύ δεν ήσουν.
Δεν γίνεσαι νταής επειδή είσαι ψηλός και δυνατός. Ξέρω πολλούς δυνατούς και ψηλούς ανθρώπους που βλέπουν στο πεζοδρόμιο μια σειρά από μυρμήγκια, που πάνε το φαγητό του χειμώνα στη φωλιά τους, και πηδάνε από πάνω τους για να μην τα πατήσουν.
Τα πιτσιρίκια που πάνε στο σχολείο τους ή στις παρέες τους και κάνουν τους νταήδες σε παιδιά που είναι πιο αδύναμα, δεν γεννήθηκαν για να κάνουν κάτι τέτοιο. Το κάνουν επειδή έτσι διδάχτηκαν στα σπίτια τους. Αυτό που γίνεται και στο σπίτι σου, δηλαδή. Ναι στο σπίτι σου. Γιατί το μεγάλωσες με τη λογική της ζούγκλας όπου ο πιο ισχυρός επιβιώνει και ο ανίσχυρος γίνεται λεία. Τροφή. Χωρίς εισαγωγικά.
Μη γελιέσαι. Τα παιδιά αυτά τρέφονται από αυτό που κάνουν. Αυτό νιώθουν πως πρέπει να κάνουν. Το νιώθουν σαν αποστολή. Μην μπερδεύεσαι. Όχι, επειδή του είπες να πάει να το κάνει. Τα παιδιά, άλλωστε, σπάνια ακούνε αυτά που τους λες. Τα παιδιά βλέπουν αυτά που κάνεις.
Πώς περιμένεις να συμπεριφερθεί ένα παιδί που βλέπει κάποιον από τους γονείς του να μειώνει κάποιον επειδή είναι πιο αδύναμος;
Πώς περιμένεις να συμπεριφερθεί ένα παιδί όταν βλέπει τον πατέρα του να τραβάει χειρόφρενο, να ρίχνει χριστοπαναγίες και να κατεβαίνει από το αυτοκίνητο επειδή η κυρία στο μπροστινό αυτοκίνητο άργησε να ξεκινήσει όταν το φανάρι άναψε πράσινο;
Πώς θα συμπεριφερθεί όταν ακούει τη μητέρα του να λέει στις φίλες της «ποιο; Το παιδί της Ελένης; Αυτό είναι χαζό»;
Πώς θα καταντήσει το παιδί σου όταν το μεγαλώνεις για να γίνει «ματσό» και «νταής», επειδή… έτσι κάνουν οι άνδρες;
Τι θα καταλάβει όταν, την ώρα που βλέπεις ειδήσεις, σε ακούσει να λες πως «έλα, μωρέ, έχουν κάνει τα παιδιά φλούφληδες. Άμα πέσει, δηλαδή, και καμιά σφαλιάρα παραπάνω τι έγινε; Χαθήκαμε εμείς;».
Μια ειλικρινής απάντηση θα ήταν «ναι, χάθηκες»! Αυτό που έγινες, δεν λέγεται ακριβώς άνθρωπος. Είναι κάτι άλλο. Και θες να κάνεις και στο παιδί σου το ίδιο. Σταμάτα να βγάζεις τα κόμπλεξ σου πάνω στα παιδιά σου. Μη μολύνεις και τις γενιές που έρχονται. Δεν φταίνε σε τίποτα τα άλλα παιδάκια να έρχονται αντιμέτωπα με το δημιούργημά σου.
Επέτρεψε μου, όμως, «φίλε» γονιέ μια προσωπική αναφορά. Έχω πει στο γιο μου, πως δεν με ενδιαφέρουν καθόλου οι βαθμοί στο σχολείο, ούτε οι έπαινοι. Θα ήμουν, όμως, εξαιρετικά υπερήφανος για εκείνον αν μάθαινα πως υπερασπίστηκε κάποιο αδύναμο παιδί. Πρόσεξε: Όχι να μην του επιτεθεί. Να το υπερασπιστεί. Αν το κάνει θα έχω βάλει κι εγώ το λιθαράκι μου, ώστε να γίνει Άνθρωπος. Αν δεν το κάνει, προφανώς θα έχω αποτύχει και σαν πατέρας και σαν άνθρωπος.
Αν θέλουμε ν’ αλλάξει η κοινωνία θα πρέπει να αλλάξουμε εμείς και κυρίως να φροντίσουμε ν’ αποκτήσουν τα παιδιά μας την παιδεία εκείνη που θα τους επιτρέπει όχι απλά να σέβονται (το προσπεράσαμε αυτό το σημείο) αλλά να αγαπούν και να προστατεύουν το διαφορετικό και το αδύναμο. Γιατί τα παιδιά είναι το μέλλον. Αν δημιουργήσουμε τέτοιους ανθρώπους έχουμε ελπίδα να ζήσουν αυτά, τουλάχιστον, σε μια καλύτερη κοινωνία.
Σε διαφορετική περίπτωση τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Και δεν θ’ αλλάξει γιατί όσο «τσαμπουκά» και «μάγκα» και να κάνεις τον γιόκα σου, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα βαράει, θα φωνάζει και θα κοροϊδεύει «καλύτερα». Και τότε μπορεί να είναι αργά για το δικό σου παιδί.
Αν, και τελειώνω εδώ, «φίλε» γονιέ, διάβασες αυτό το κείμενο και σε «συνάντησες» ή θίχτηκες, άλλαξε ρότα και «υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα».
πηγή: newsbeast.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ σχολικός εκφοβισμός και οι παλιάνθρωποι
Ο εκφοβισμός δεν φύεται στις γλάστρες του γραφείου της πολυεθνικής ή στα παρτέρια της σχολικής αυλής. Μπορεί κάποτε να είναι κλειστός και ενδογενής, συνήθως δεν είναι. Δεν είναι δομικό σύμπτωμα κάθε ομάδας, δεν πέφτει από τον ουρανό σαν τη βροχή.
Του Κωστή Παπαϊωάννου
Καλό φυσικά είναι να δει κανείς τι (δεν) έκανε ο προϊστάμενος στη μια περίπτωση ή ο δάσκαλος στην άλλη. Τι δεν κατάλαβε ο διευθυντής του σχολείου, τι μηχανισμούς πρόληψης ή διαμεσολάβησης δεν είχε θέσει σε λειτουργία.
Ακόμα καλύτερο όμως είναι να δει κανείς τι είπε ο παπάς την Κυριακή στο κήρυγμα για τους Εβραίους που συνωμοτούν κατά της χώρας και της Ορθοδοξίας. Τι είπε ο βουλευτής τη Δευτέρα στη βουλή για το «νομοσχέδιο της ανωμαλίας». Τι αστειάκι ξέρασε το μοντέλο στο μεσημεριανάδικο την Τρίτη για τους παχύσαρκους.
Τι έγραφε την Τετάρτη πρωτοσέλιδα η φυλλάδα του φασίστα εκδότη για «βουλή τραβεστί - ξύλο στην κάθε αδελφή». Να δει την Πέμπτη τι είπε ο παρουσιαστής στην τηλεόραση για αυτούς που «μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν στο κρεβάτι τους αλλά να μη μας προκαλούν». Καλό είναι να δει τι γράφει το σχολικό βιβλίο για τους αλλόθρησκους ή για το ευλογημένο μοντέλο οικογένειας.
Ο εκφοβισμός είναι ένα ελατήριο που το πιέζουμε πολλοί και πολλαπλώς. Με τις ελληναράδικες εξυπνάδες μας. Με τα αγορίστικα σεξιστικά αστειάκια μας. Με τη ματσίλα. Με την λατρεία στην αγία ελληνική οικογένεια, με «τα εν οίκω μη εν δήμω». Με τις ιερές σιωπές μας, τα κρυφά, τα άρρητα. Με την αφόρητη κολακεία στον σοφό ελληνικό λαό. Τον φουκαρά, τον δοκιμαζόμενο λαό, που «δεν είναι έτοιμος ακόμα» για μεγάλες τομές, που έχει άλλα που προηγούνται, που έχει κι αυτούς που προβάλλουν τη διαφορετικότητα αλλά κατά βάθος θέλουν να ξηλώσουν τις παραδόσεις μας κ.λπ. κ.λπ.
Ο εκφοβισμός είναι το παραγόμενο αποτέλεσμα από την άσκηση πολλαπλών ρόλων μας. Έχουμε δουλέψει πολύ για αυτόν. Θέλει δουλειά πολλή για να φτάσουμε εδώ, σε σχεδόν νομοτελειακές αυτοκτονίες παιδιών που «δεν άντεχαν άλλο». Και θέλει και υποκρισία πολλή για να καμωνόμαστε με τόση επιτυχία τους έκπληκτους και να αναρωτιόμαστε τι δημιουργεί τους νταήδες. Και να βγαίνουν οι χειρότεροι από εμάς να κλαίνε γοερά και να ζητάνε μέτρα της πολιτείας κατά του εκφοβισμού. Οι παλιάνθρωποι.
Πηγή: Αντίφωνο