Πίσω στα παλιά .......ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΑΝΤΑΛΑΚΙΑ

Παρουσιάζει:  ο Βίκτωρ Σαμπώ

Τίποτα δεν πέταγες εκείνα τα χρόνια.....

Ανακύκλωση ειδικού τύπου....ποιός ήξερε περί οικολογίας και ποιός νοιαζότανε όταν η γεμάτη κατσαρόλα ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Γυάλινα μπουκάλια άδεια δεν τα πέταγες....περνούσε ο αρμόδιος και τα έπαιρνε....
"....παίρνω μπουκάλια δίνω μανταλάκιαααααα...." "…ένα μπουκάλι δώδεκα μανταλάκια…" φώναζε με το τσουβάλι στην πλάτη.

Και έβγαινε η νοικοκυρά με τα μπουκάλια για να τα αλλάξει με μανταλάκια
ξύλινα βεβαίως-βεβαίως.

"....και τίποτα ρουχαλάκια τα παίρνω...." συνέχιζε ο επαγγελματίας....
γι αυτά θα έδινε τίποτα τάληρα.

Συνήθως κανένα κοστούμι σκοροφαγωμένο και γυρισμένο λόγω φθοράς....
κανένα ταφτά γυναικείο αυτόν που φορούσε στα νειάτα της....
Σκόρος και ψείρα αυτοί οι παλιοί μας φίλοι.
Τα στρατιωτικά άρβυλα επίσης ήταν περιζήτητα....Αλλά και τα κατοχικά λάφυρα....κανένα κράνος...κανένα πιστόλι με κόκκορα.....δερμάτινες θήκες όπλων....εν αφθονία υπήρχανστις αυλές που είχαν ποικιλία ενοίκων...δεξιών και αριστερών η αιώνια κατάρα μας.

Και έτσι και έμπαζες τον παλιατζή μέσα στο σπίτι ήταν σαν έδινες θάρρος
στον χωριάτη να σ΄ανέβει στο κρεβάτι. "...εκείνο το κάδρο μανδάμ με τον γηραλέο το δίνεις;"

Θα έπιανε στο Γιουσουρούμ ....συνήθως ξένοι αγοράζανε αντίκες εκείνα
τα χρόνια....

Όταν τα ηλεκτρικά σίδερα έδιωξαν τα παλιά με το κάρβουνο
οι παλιατζήδες έκαναν χρυσές δουλειές....

Και σήμερα στο Μοναστηράκι θα δείς ανθρώπους με φοβερά οικονομικά
προβλήματα να προσπαθούν να πουλήσουν ότι μπορείς να φανταστείς.