ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ. ''Πού 'σαι Θανάση''. Ποιός ήταν ο Θανάσης για τον οποίο έγραψε το τραγούδι ο λαικός βάρδος?

Ενα από τα πιο γνωστά, τα πιο τραγουδισμένα από τον κόσμο τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα είναι το "Πού 'σαι Θανάση". Και όπως συνέβαινε συνήθως με τα τραγούδια του σπουδαίου συνθέτη και τραγουδιστή, ο Θανάσης υπήρξε,......

πέρασε με κάποιον τρόπο – έστω φευγαλέο- από τη ζωή του και αποτυπώθηκε.

Ο Θανάσης, λοιπόν, ήταν ένας από τους πιο φανατικούς θαυμαστές του Ζαμπέτα. Τον ακολουθούσε παντού, στο πρώτο τραπέζι και του φώναζε «Αχ βρε Ζαμπέτα. Ξέρεις από πού έρχομαι για να δω το κάδρο σου;».
Ο Ζαμπέτας, με τον που τον αντίκριζε του φώναζε «Που 'σαι Θανάση»; Κάποια στιγμή ο Θανάσης εξαφανίστηκε. Ο Ζαμπέτας αναρωτήθηκε μιλώντας στην παρέα του που βρίσκεται και τι έπαθε. Ανάμεσα σε αυτούς που το άκουσαν ήταν και ο στιχουργός ο Μπάμπης Βασιλειάδης, γνωστός ως Τσάντας γιατί κρατούσε μια τσάντα γεμάτη στίχους.

                                                   

Μετά από την περιοδεία του στην Αμερική το 1972, επιστρέφοντας ο Ζαμπέτας έμαθε ότι ο Τσάντας είχε πεθάνει. Πηγαίνοντας στο σπίτι για να συλλυπηθεί τη χήρα του, αυτή του παρέδωσε ένα χαρτί με στίχους λέγοντας του πως λίγο πριν ξεψυχήσει ο άντρας της ζήτησε να δώσουν αυτό το τραγούδι στον Ζαμπέτα. Ηταν το «Πού' σαι Θανάση». Ο Ζαμπέτας τραγουδούσε κάθε βράδυ αυτό το τραγούδι. «Που' σαι Θανάση, ήθελα να σ αντάμωνα η γρουσουζιά να σπάσει».

                                    

Θα πάρω σβάρνα μια βραδιά
όλες τις συνοικίες
δε θέλω πολυτέλειες
και πολυκατοικίες
Είχα έναν παλιόφιλο
τα ίχνη του έχω χάσει
σ’ ένα στέκι απόμερο
το στέκι του Θανάση
Πού `σαι Θανάση
Πού `σαι Θανάση
Ήθελα να σ’ αντάμωνα...
Πού `σαι Θανάση
Πού `σαι Θανάση
ήθελα να σ’ αντάμωνα
Η γρουσουζιά να σπάσει
Εκεί θα βρω της νιότης μου
τα φίνα τα ωραία
Το Μάνθο το Θεμιστοκλή
και την παλιά παρέα
Δίπλα θα καθίσουμε
σαν πρώτα στο τραπέζι
και μαζί θ’ ακούσουμε

γλυκιά πενιά να παίζει

                            ΛΙΓΑ  ΛΟΓΙΑ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΓΙΩΡΓΟ ΖΑΜΠΕΤΑ.

                        

Συνθέτης, βάρδος του λαϊκού τραγουδιού και δεξιοτέχνης στο μπουζούκι. Γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925 στην Αθήνα. Τα πρώτα μαθήματα στο μπουζούκι τα πήρε από τον κουρέα πατέρα του και από το 1950 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά σε λαϊκά κέντρα. Στη δισκογραφία μπήκε το 1953.

Το 1959 ο Μάνος  Χατζηδάκις τον έκανε «σολίστ» στις συνθέσεις του. Τα επόμενα χρόνια, ο Γιώργος Ζαμπέτας «κέντησε» με τις ξεχωριστές πενιές του τις εισαγωγές και τα τραγούδια των Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Πλέσσα, Μαρκόπουλου, Μαρκέα, Καπνίση και πολλών άλλων συνθετών. Έγραψε ακόμα τραγούδια με τους Πυθαγόρα, Καγιάντα, Πρετεντέρη, Παπαδόπουλο, Τζεφρώνη, Μπακογιάννη και Παπαγιαννοπούλου, ενώ συνεργάστηκε στενά με τον κορυφαίο στιχουργό Χαράλαμπο Βασιλειάδη - Τσάντα, τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου και τον Αλέκο Σακελλάριο.

                                      

Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται πάνω από 250 τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία έγιναν επιτυχίες, όπως Πατέρα κάτσε φρόνιμα,Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά, Σταλιά-σταλιά, Τι σου ’κανα και μ’ εγκατέλειψες, Τι γλυκό να σ’ αγαπούν, Ο πενηντάρης, Μάλιστα κύριε, Ο πιο καλός ο μαθητής κ.ά. Με τα τραγούδια του ανέδειξε μια ολόκληρη γενιά τραγουδιστών: Τόλης Βοσκόπουλος, Μαρινέλλα, Δημήτρης Μητροπάνος , Βικυ Μοσχολιού ,  Σταμάτης Κόκοτας, Δούκισσα κ.α.

                                           Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ  ΣΤΗ ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ  ΤΟ 1990 ΣΤΟ "ΜΕGΑ"                                

Πήρε μέρος σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες (Κόκκινα Φανάρια, Λόλα, Οδός Ονείρων κ.ά.).

Πηγαίος, αθυρόστομος, χιουμορίστας, αλλά και μάγκας, αποκριθείς σε ερώτηση δημοσιογράφου για τη σχέση του με το χασίσι, απάντησε: «Αν έχω φουμάρει χασίσι; Λιβααααάδια.

Βιογραφικά  στοιχεία  του  από  το  sansimera.gr

ΚΑΙ  ΤΡΙΑ  ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ  ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ  ΤΟΥ....Ο ΑΡΑΠΗΣ ,  ΜΑΛΙΣΤΑ  ΚΥΡΙΕ, Ο  ΠΕΝΗΝΤΑΡΗΣ .

"Γ"