ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΕΥΡΕΣΗΣ ΝΕΡΟΥ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΒΟΙΩΤΙΚΟΥ ΚΗΦΙΣΣΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ

Κάθε χρόνο ο Σπελεό στο τελευταίο μάθημα των σεμιναρίων που γίνεται στο επτάστομο Παρνασσού, καταλήγει στις πηγές της Πολυδρόσου ( πηγές βοιωτικού Κηφισού Παρνασσού ) για να πλύνουν τα μέλη του συλλόγου όλο τον εξοπλισμό που χρησιμοποίησαν το διάστημα των 2 μηνών. .....

Το κεφαλόβρυσο αυτό είναι ένα παραδεισένιο σημείο και η ποσότητα του νερού που βγαίνει από εκεί είναι απίστευτη! Η θερμοκρασία του νερού είναι πολύ χαμηλή σε σημείο να μην μπορείς να περπατήσεις μέσα στο νερού πάνω από 2-5 λεπτά γιατί μουδιάζουν τα πόδια σου. :

Η έξοδος του, γίνεται από ένα σκοτεινό ρήγμα στο βράχο, κάτω από την στάθμη του νερού. Τριγύρω υπάρχουν πλατάνια και υδρόβια φυτά μέσα στο νερού, καθώς και στο πνιγμένο τριγύρω χωράφι όπου σχηματίζεται ένα μικρό έλος με τα χαρακτηριστικά ιπτάμενα έντομα τις λιβελλούλες. :

Οι αρχαίοι το λάτρευαν το μέρος και σε απόδειξη οι δυο ναοί που υπάρχουν εκεί. (o χάρτης αναφέρει ναοί του Ηρακλή και έχω ακουστά ότι ο άλλος είναι της Άρτεμης. Οι χριστιανικοί αναφέρονται σαν Αγ. Χαρακτηριστικά-λαμπος και Αγ. Ελεούσα ). Ο ναός πάνω ακριβώς από τις πηγές είναι φανερά με κυκλώπειο χτίσιμο αλλά και τριγύρω από τις πηγές φαίνονται απομεινάρια βάσεων κολώνων!

Μήπως κάποτε οι πηγές έβγαιναν μέσα από ενός είδους άδυτου, ενός έστω μικρού ναού, ειδικά όταν ο χώρος δεν ήταν πλημμυρισμένος όπως σήμερα αλλά πιο φροντισμένος και το νερού μπορούσε να βγαίνει ίσως σε χαμηλότερη στάθμη…

Πριν 12-15 χρόνια σπηλαιοκαταδύτες του σπελεό είχαν κάνει κατάδυση μέσα στις πηγές και βρέθηκαν σε μικρή αίθουσα με βότσαλο αλλά καθώς ο μίτος τους μπλέχτηκε στις ρίζες των δένδρων που κατέβαιναν από την επιφάνεια και το ρήγμα στένευε, δεν προχώρησαν βαθιά.

Πριν 4-5 χρόνια όμως από τον σπελεό ο Κύριλλος και ο Τζαβέλας : κατάφεραν να χαρτογραφήσουν 300 μετρά διαδρομής! : τώρα πια ξέρουμε από που περίπου κατεβαίνει το νερού ( έχει σχέση με παραπλήσιο ρήγμα του βουνού ) και μπορούμε να περπατήσουμε πάνω από τον υπόγειο καρστικό αγωγό! Χαρακτηριστικό είναι ότι μετά την υπόγεια είσοδο στις πηγές, υπάρχει σπηλαίωμα ακριβώς κάτω από τον ναοί!

Μην ξεχνάμε ότι σε αρκετή απόσταση πιο πάνω, περίπου στα 520μ. Υψόμετρο υπάρχει το περίφημο σπηλαιοβάραθρο του Πολυδρόσου που είναι το πιο όμορφο του Παρνασσού από άποψη σταλακτιτών και σταλαγμιτών.

Μάλλον επιβεβαιώνεται έτσι ο κανόνας ότι πίσω από κάθε κεφαλόβρυσο υπάρχει σε κάποια απόσταση και σπηλαιοβάραθρο.

Η ικανότητα ότι κάποιοι άνθρωποι μπορούν να ανιχνεύσουν την υπόγεια διέλευση νερού, είναι γνωστή σε όλους μας, αλλά νομίζουμε ότι η ικανότητα αυτή είναι έμφυτη μόνο σε προικισμένα άτομα και οι υπόλοιποι, ειδικά σήμερα, δεν προσπαθούμε να ανακαλύψουμε μήπως την έχουμε όλοι, αδρανούμε, ίσως γιατί έχουμε ευκολότερες λύσεις στην προμήθεια νερού…

Φέτος αποφάσισα να κάνουμε ένα πείραμα εύρεσης υπόγειου ύδατος, με αφορμή την 8)«ακατονόμαστη» ραβδοσκόπο φίλη και συνεργάτιδα σπηλαιολόγο. Το πιο κατάλληλο μέρος ήταν οι πηγές του Πολυσρόσου, αφού ήξερα την υπόγεια διαδρομής από την χαρτογράφηση και θα μπορούσα να ελέγξω το αληθές του πειράματος μας! Βασικά, ήθελα πρώτα να «τσεκάρω» την φίλη ως προς τις ικανότητες της, καθώς αυτή δεν ήξερε για την διεύθυνση της χαρτογράφησης!

Της είπα ξαφνικά ότι …ήρθε η ώρα της να μου αποδείξει τα παραπάνω και συμφώνησε, ζητώντας μου όμως δυο κομμάτια σύρμα τα οποία φυσικά δεν είχα! Τότε μου είπε ότι θα μπορούσαμε να το πραγματοποιήσουμε με ένα κοινό μικρό μπουκαλάκι νερού! Βρήκα ένα μπουκαλάκι «κορπη» το όποιο έχει και σχηματίζεται ορθογώνιο και βόλευε πολύ το σχηματίζεται του για την ισορροπία στο χέρι και το γέμισα με νερού από την πηγή καταλήγει το 1/3 ( ένα μέρος νερού – 2 μέρη άδειο ). Το πήρε και το τοποθέτησε ισορροπώντας το όρθιο, στην δεξιά ανοιχτή παλάμη της, στην μέση των τεντωμένων δάκτυλων της. 

Ξεκίνησε να ανιχνεύει από την λάθος μεριά και εγώ ακλουθούσα αμίλητος. Κάποια στιγμή αποφάσισε ότι είχε πάει πολύ μακριά, δεν έβρισκε τίποτα προς τα εκεί και ξεκίνησε να ψάχνει προς την άλλη μεριά. Κάποια στιγμή ένοιωσε κίνηση του νερού μέσα στο μπουκάλι και μου το είπε! Έκανε κύκλους γύρω από το σημείο και το επαλήθευσε πολλές φόρες!

Ήξερα ότι κάπου κάτω από εκεί περνούσε το υπόγειο νερού αλλά πίστευα ότι το είπε στην τύχη βάση των πιθανοτήτων για να δει αν θα το επιβεβαιώσω….. Δεν της είπα τίποτα, αλλά της άρπαξα το μπουκαλάκι με το νερού για να το επαλήθευση μόνος μου και πραγματικά περνώντας βηματίζοντας σιγά, σταθερά και προσεκτικά, με όρθιο και ίσιο το μπουκαλάκι, ένοιωσα μια κίνηση της ποσότητας του νερού προς το πλάι, κάτι σαν να κρατούσα ένα κομμάτια σίδερου και το περνούσα οριακά δίπλα από έναν μαγνήτη….. Ένοιωσα δηλαδή μια έλξη, ένα «άρπαγμα», μια προδιάθεση του νερού να θέλει να κινηθεί προς τα εκεί! Μονό μια φορά και δεν νομίζω ότι ήταν από τον βηματισμό, μου φάνηκε ξαφνικά σαν ανεξάρτητη κίνηση.

Εντάξει, θαυμάσιο, αλλά τυχαίο το γεγονός παρατήρησα, χρειάζομαι περισσότερες αποδείξεις! Πάμε παρακάτω και εγώ είχα πιάσει έναν ίσκιο γιατί έκανε αφόρητη ζέστη. Την παρακολουθούσα. Σε κάποια απόσταση ένοιωσε πάλι κάτι έντονο και άρχισε να κάνει κύκλους ελέγχοντας. Το νερού στο ένα ημικύκλιο έκλινε εντόνως προς την κατηφόρα αλλά κατόπιν στο υπόλοιποι ημικύκλιο προς την ανηφόρα, μέχρι που κάποια στιγμή της έπεσε το μπουκαλάκι από το χέρι! :b-b:

Το μονό που δεν ανέχομαι είναι το ψέμα και η κοροϊδία όποτε όρμησα να της πάρω πάλι το μπουκαλάκι από το χέρι για να το ελέγξω μόνος μου…… η αλήθεια είναι ότι δεν μου έπεσε από το χέρι αλλά το ξανάνιωσα, αυτή την φορά κάπως να μου «βαραίνει» το μπουκαλάκι με το νερού το χέρι προς μια μεριά, αλλά φυσικά δεν το άφησα να μου πέσει γιατί επαινέτη και το ίσιωσα! Σιγά μην «το άφηνα» να μου πάρει το νερού!!!

Τελικά πειστικά ότι δουλεύει αλλά…. Χρειάζομαι περισσότερη εξάσκηση! :

Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο αλλά το μέρος που της έπεφτε το μπουκαλάκι ευδοκιμούσε κοντά κάποιοι φυτό ενώ τριγύρω ήταν ξερότοπος και περνούσε δίπλα μονοπάτι γιδόστρατα…κάτι μπορείς να καταλαβαίνουν και τα ζώα…

-μήπως απλά η μεγάλη ποσότητα νερού έλκει την μικρότερη, όπως η τεράστια μάζα της γης έλκει πάνω της, τα μικρότερης μάζας πράγματα και όντα με την δύναμη της βαρύτητας ?

-μήπως απλά το σώμα μας, που αποτελείται από νερού αντιδρά με τίναγμα των νεύρων μας ( δίκτυο ΟΤΕ), σε πλησίασμα μεγάλης ποσότητας νερού?

Θυμάμαι χαρακτηριστικά στο camping στην Σαμοθράκη, πόσες φόρες ξύπναγα το βραδύ για κατούρημα!

Βεβαία, στο σώμα μας υπάρχουν και όλων των ειδών τα ιχνοστοιχεία, όποτε ίσως θα μπορούσαμε να ανιχνεύσουμε και οποιαδήποτε έλξη αυτών με το εξωτερικό περιβάλλον!

Επιπλέον ο καθένας μας πρέπει να έχει διαφορετική επιδερμική ηλεκτρική αντίσταση, όποτε είναι σίγουρα και θέμα υπομονής και εκπαίδευσης με επαναλαμβανόμενα πειράματα!

Το φαινόμενο φαίνεται νερού λειτουργεί μέσω κάποιας βαθμίδας δονήσεων ταλαντώσεων, συχνοτήτων, μέσω των νεύρων έστω και ασυνείδητα, το όποιο όμως το καταλαβαίνει η διαπιστώνει κάποιος και μόνος του και είναι τουλάχιστον συγκλονιστικό.

Από πολύ παλιά (π.χ. Παράκελσος ) υπήρχε το ζήτημα της ύπαρξης ακτινοβολιών οι οποίες εκπέμπονται από τους ζωντανούς και μη οργανισμούς. Σήμερα πλέον, η παραδοχή ότι όλοι οι εκπρόσωποι του ορυκτού, του φυσικού και του ζωικού βασιλείου εκπέμπουν διαφορές ακτινοβολίες με τη μορφή ήχων, οσμών, φωτός, θερμότητας, ηλεκτρισμού καθώς και άλλων αόρατων στο ανθρώπινο μάτι συχνοτήτων, έχει ξεφύγει από τα πλαίσια της δεισιδαιμονίας και έχει αποδειχτεί έμπρακτα.

Από σπηλαιοεπαφικός »