Συνοικία το όνειρο: Εγώ θα πάω.!

Ναι, Εγώ θα πάω. Είναι μονόδρομος. Το βλέπεις και συ έτσι δεν είναι; Δε γίνεται να μην το βλέπεις. Δε γίνεται να μην το νιώθεις. Έτσι δεν είναι; Εγώ το βλέπω και η αλήθεια είναι πως κουράστηκα....
Ναι, κουράστηκα να βλέπω να διαιωνίζεται συνεχώς αυτή η οικονομική και ανθρωπιστική κρίση, κουράστηκα να βλέπω τους αστέγους να αυξάνονται, τους ανέργους και τους απολυμένους να αυξάνονται. Πόσες δικλίδες ασφαλείας να δημιουργήσω ακόμη; Πόσο υπομονή να κάνω ακόμη; Πόσο ακόμη θα δέχομαι τη σιωπή και τη συνενοχή σου; Αλλά το κυριότερο, για πόσο ακόμη θα βρίσκω τη δύναμη να σε δικαιολογώ;.
 Εγώ πάντως θα πάω. Ναι, θα πάω για εκείνη την αξιοπρέπεια, θα πάω για το μέλλον αλλά και για τη ζωή που μου χρωστάνε. Θα πάω γιατί αυτή είναι η πόλη μου, αυτή είναι η χώρα μου.Γιατί εδώ έχω μεγαλώσει, εδώ έχω ζήσει, εδώ έχω γίνει αυτό που είμαι σήμερα. Θα πάω για την γειτονιά μου, για τις δομές που κλείνουν, για τους δασκάλους που δεν διδάσκουν πια, για τους γιατρούς που εργάζονται στα κοινωνικά παντοπωλεία αφιλοκερδώς, για εκείνους που βρίσκονται ακόμη στις λίστες διαθεσιμότητας αλλά και για εκείνη τη φωνή της Ερτ που σίγησε.
 Για την Ιερισσό, για τον Παύλο, για όλα εκείνα τα μαγκάλια που καίνε ακόμη, για εκείνο το βιτριόλι που άφησε τα σημάδια του στο πρόσωπο της Κωνσταντίνας, για τους κυνηγημένους μετανάστες, για τους μετανάστες εκείνους που τους ξέβρασε η θάλασσα, για τα παιδιά εκείνων που δεν άντεξαν και που δεν είναι πια μαζί μας.Ναι για όλους αυτούς θα πάω. Ακόμη θα πάω για εκείνα τα σημάδια που έχουν οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου αλλά και εκείνα τα παιδιά που γνώρισα σε μία διαδήλωση. Τα σημάδια δεν φεύγουν.Είναι μέσα μας λένε.Είναι σαν τις πληγές που κουβαλάς πάντα μαζί σου. Είναι εκείνα τα σημάδια που σε στοιχειώνουν τις νύχτες.
Θα πάω γιατί οι σόλες των παπουτσιών μου έλιωσαν, γιατί η ελπίδα έχει αρχίσει να στερεύει, γιατί τα όνειρα δε κρατάνε για πάντα, γιατί αν θέλουμε την Ουτοπία πρέπει να την δημιουργήσουμε.Θα πάω γιατί στο τέλος του δρόμου, υπάρχει μόνο το Αδιέξοδο.Θα πάω για αυτά και για ακόμη περισσότερα.
 Όσο για σένα, να θυμάσαι πως έρχεται εκείνη η στιγμή που πρέπει να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Εγώ ξέρω με ποια πλευρά είμαι.Εσύ;

Καλή συνέχεια.!


Υ.γ : Η Αποχή δεν είναι η λύση, ελευθέρωσε το μυαλό σου και Σκέψου.!