Ο δρόμος βγαίνει στο ξέφωτο της πλατείας Αγ.Ταξιαρχών, αφού πρώτα φιλοξενούσε στα δεξιά του την «πίσω πόρτα» του παλιού παντοπωλείου της Γαρέφως Θάνου-Κατράπα (από 1972-2002), και αμέσως μετά, στο απώτερο παρελθόν,(δεκ.’60) την επιχείρηση ενοικιάσεως ποδηλάτων του Γιάννη Γκόλφη. Ορίζει την ανατολική πλευρά της πλατείας και σήμερα αντιπαρέχει δύο σύγχρονες επιχειρήσεις: Το παρασκευαστήριο γαλακτοκομικών προϊόντων του Γιώργου Αυγέρη-Τσόγκα και την ιδιωτική μπουάτ του θαυμάσιου μουσικού και ερμηνευτή του έντεχνου, Θανάση Βαλάσκα. Κινείται παράλληλα με το πρώην ρέμα και περνά ανάμεσα από τα Αντωνέϊκα σπίτια. Στο αριστερό, ο Γιάννης Αντωνίου, ήδη από τη δεκ.1950, είχε δημιουργήσει σημείο πώλησης μήλων και κερασιών παραγωγής του από τις εύφορες πανωχωρίσιες δεντροκαλλιέργειές του.(Μέχρι περ.1975). Αμέσως από πάνω και δεξιά, ο Κώστας Τοπάλης (Μπαλμπάτσος), λειτουργούσε καμίνι παραγωγής μαχαιριών και σιδηρών εργαλείων τα οποία και επί τόπου πωλούσε.(Από περ.1950-1975). Απέναντι και αριστερά, υπήρχε οικιακή μικροεπιχείρηση πώλησης πεταβροσάνιδων πεύκης και ελάτης που παρήγαγε σε αυτοσχέδιο χειροκίνητο σχιστήριο στα Κανάβια Παρνασσού ο Παναγιώτης Βελής. (Δεκαετ. ’50-’60).
Λίγο πριν ο δρόμος εισέλθει στο δρυμό, στο ακροτελεύτιο σπίτι της αστικής διαδρομής του, λειτουργούσε κατά το παρελθόν μια ακόμα οιονεί εμπορική επιχείρηση πώλησης μελιού και κηρού από τον Αλέξη Κοντοδήμο. Τα προϊόντα ήταν δικής του παραγωγής από τα καλοθρεμμένα μελίσσια του. (Δεκαετ.’50-’60).
Στην πάλαι ποτέ πλήθουσα Σουβάλα, η τότε κεντρική της χωματόστρατα, αποτελούσε τον άξονα πέριξ του οποίου περιστρέφετο η οικονομική και κοινωνική ζωή της. Επί το πλείστον ο δρόμος της ήταν τόπος χαράς, επικοινωνίας και δημιουργίας. Υπήρξαν όμως και στιγμές που έγινε θέατρο τραγικών συμβάντων. Το 1934 με το φόνο της εικοσάχρονης δασκάλας Ιφιγένειας Σβίγκου, εξαιτίας ερωτικού πάθους και το 1964 με την παράσυρση και τον θανάσιμο τραυματισμό της τριανταπεντάχρονης Χρυσούλας Αναστασίου από Δαδιώτικο φορτηγό.
Πίσω από τις κλειστές τώρα πόρτες των παλιών Σουβαλιώτικων καταστημάτων, με τις σιδερένιες αμπάρες και τα μελαγχολικά λουκέτα, έχουν γραφτεί μεγάλες ή μικρές ανθρώπινες ιστορίες, βασισμένες πάνω στο μόχθο την αγωνία και των ιδρώτα των προγόνων μας για ένα καλύτερο αύριο. Η «Οδός Ερμού» της Σουβάλας του χτες, πρόσφερε την ευκαιρία στους παλιούς Σουβαλιώτες βιοπαλαιστές, ξεδιπλώνοντας το ταλέντο και την αξιοσύνη τους να κυνηγήσουν το όνειρο της επαγγελματικής τους επιτυχίας και της προσωπικής τους καταξίωσης. Άλλοι τα κατάφεραν άλλοι όχι. Όλοι όμως πάλεψαν και προσέφεραν σε μας τους νεότερους, μια Σουβάλα πανέμορφη και κοσμαγάπητη σε μια Ελλάδα ελεύθερη και Δημοκρατική.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΕΛΑΣ εα Γενεαλόγιον κατ. Πολυδρόσου Η.Γεωργούση
ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ Μητρώα αρρένων κοιν. Σουβάλας
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Εκλογικός κατάλογος Σουβάλας 1864 (ΓΑΚ)
Θρύλοι και Παραδόσεις Σουβάλας Παρνασσού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.