Ελάτε να ευθυμήσουμε λίγο με τη δημοσιογραφική δεοντολογία...

Βασικά άρθρα του κώδικα δεοντολογίας έχουν γίνει στις μέρες μας χαρτοπόλεμος...

Στο άρθρο 5 του «Κώδικα Επαγγελματικής Ηθικής και Κοινωνικής Ευθύνης των δημοσιογράφων-μελών της Ε.Σ.Η.Ε.Α.» αναφέρεται ότι ο δημοσιογράφος οφείλει...
«να μην επιδιώκει και να μη δέχεται τη διαφημιστική χρήση του ονόματος, της φωνής και της εικόνας του, παρά μόνο για κοινωφελείς σκοπούς».

Ενα ζάπινγκ το πρωί, σε όλα τα ειδησεογραφικά ραδιόφωνα, θα οδηγούσε όλους τους δημοσιογράφους στο πειθαρχικό.

Και αν το παραπάνω μοιάζει πλέον με πταίσμα (εκτός και αν λες ύμνους για εργοστάσια μασκών ενώ παλιότερα συνεργαζόσουν με τους ιδιοκτήτες τους), άλλα που περιέχονται στον Παγκόσμιο Χάρτη Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας είναι εξόχως σοβαρά:

1) «Ο δημοσιογράφος οφείλει να μην αναλαμβάνει δραστηριότητες ή εργασίες, που ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο την ανεξαρτησία του».
Να μην δουλεύει σε γραφεία τύπου δηλαδή;

2) «Ο δημοσιογράφος οφείλει να μη χρησιμοποιεί την ελευθερία του Τύπου για να εξυπηρετήσει άλλα συμφέροντα και να αποφεύγει την εκμετάλλευση ή να έχει προσωπικό όφελος από τη διάδοση ή μη-διάδοση πληροφοριών. Οι δημοσιογράφοι οφείλουν να αποφεύγουν και να δώσουν τέλος, σε όποια κατάσταση ενδεχομένως θα τους οδηγήσει ασκώντας το επάγγελμα, σε σύγκρουση συμφερόντων».

3) «Οι δημοσιογράφοι οφείλουν να αποφεύγουν κάθε σύγχυση της δραστηριότητάς τους με τη διαφήμιση ή την προπαγάνδα».
Με αυτό το τελευταίο πήγαμε να πνιγούμε διαβάζοντάς το. Λίγο νερό βρε παιδιά, λίγο νερό...

e-tetradio.gr