ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ – Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΑΛΑΣΣΑ

Η Κρήτη ανακοινώνει νέα καταδυτικά πάρκα, το ίδιο και η Μεσσηνία και η Μαγνησία με τις Σποράδες. Και σε νησιά συζητούν για ζώνες προστασίας της αλιείας – ζώνες που επιτρέπουν την αναπαραγωγή και αναγέννηση του θαλάσσιου πληθυσμού – βοηθώντας μακροχρόνια τους αλιείς και επιτρέποντας εναλλακτικές μορφές τουρισμού,.....

Η συζήτηση αυτή δεν έχει καν ξεκινήσει θεσμικά στην Στερεά Ελλάδα και στις όμορες Περιφέρειες του Κορινθιακού.

Εμείς θέτουμε την ανάγκη της συνεργασίας όλων για τα βήματα εναλλακτικών μέτρων τουριστικής ανάπτυξης του Κορινθιακού, και κυρίως για τα μέτρα της περιβαλλοντικής του προστασίας που πρέπει να συνδιαμορφώσουμε, ώστε να τα συμπεριλάβουμε κατά την χάραξη της αναπτυξιακής του στρατηγικής για την νέα προγραμματική περίοδο από το 2020 και μετά.

Επί της ουσίας, με πρωτοβουλία της Αυτοδιοίκησης, γύρω από την λεκάνη του Κορινθιακού θα έπρεπε να έχει ήδη ξεκινήσει, και πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, η συζήτηση από τα βασικά:

Με ποιους μηχανισμούς ελέγχου, καταλογισμού ποινών και δημόσιας πληροφόρησης θα περιορίσουμε την επιβάρυνση του Κορινθιακού, από:

1. Την ανυπαρξία ή μη ορθή λειτουργία εγκαταστάσεων βιολογικών καθαρισμών γύρω από την λεκάνη της θάλασσας, ποιο είναι το σχέδιο μας, και πως να αντιμετωπιστεί η περιοχή ως κλειστό οικοσύστημα, που θα χρειαστεί συγκεκριμένα βήματα και μέτρα :

1.1. Κατασκευής σύγχρονών και αποδοτικών εγκαταστάσεων βιολογικών καθαρισμών, που έχουν μειωμένο κόστος συντήρησης και λειτουργίας

1.2. Επίλυσης των τεχνικών και διοικητικών προβλημάτων σε όσους δεν λειτουργούν αποτελεσματικά,

1.3. Σύμφωνο Συνεργασίας μεταξύ Δήμων, Περιφερειακών Ενοτήτων, και Περιφερειών, ώστε να επιτευχθούν οι απαιτούμενες συνέργιες για την χάραξη ενός συστήματος συνεχούς παρακολούθησης τους από χημικούς μηχανικούς και με συστήματα αυτοματισμού, συνέργιες που μειώνουν διοικητικά και λειτουργικά κόστη και  επιτρέπουν συνεχείς και ασφαλείς μετρήσεις για δείκτες και στοιχεία περιβαλλοντικής επιβάρυνσης.

Το πιο ίσως απλό παράδειγμα θα ήταν η δυνατότητα ενός δικτύου – φορέα – διαχείρισης όλων των εγκαταστάσεων βιολογικών καθαρισμών γύρω από τον Κορινθιακό, που με την συνεργασία χημικών μηχανικών και τεχνολογίας να εξασφαλίζει την συνεχή και ορθή, ασφαλή, λειτουργία των υποδομών.

2. Την ορθή περιβαλλοντική συμπεριφορά επιχειρήσεων, δηλαδή να μην έχουμε απόβλητα – χωρίς επεξεργασία – που καταλήγουν στη θάλασσα, και ποια είναι τα μέσα και οι αυτοματισμοί που θα αναζητηθούν, ώστε σε πραγματικό χρόνο, να υπάρχει άμεση βελτίωσης της περιβαλλοντικής συμπεριφοράς των μονάδων, καθώς θεωρούμε ότι η πρόληψη της ρύπανσης είναι σημαντικότερη για την ανάπτυξη του Κορινθιακού από την τιμωρία, μετά την ζημιά, των όποιων υπευθύνων, απόλυτα αναγκαία βέβαια κι αυτή.

2.1. Η αξιοποίηση νέων τεχνολογιών και μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας είναι δυνατή μέσω χρηματοδοτήσεων ΕΣΠΑ, και

2.2. Όσο είναι δυνατόν θα πρέπει να προβλέπονται ειδικά bonus για χρήση καθαρών τεχνολογιών σε κλειστά υδατικά συστήματα, και να δοθεί με σαφήνεια κατεύθυνση για την ορθή διαχείριση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων.

3. Με ποιες τεχνικές περιβαλλοντικής προστασίας, και καλλιέργεια περιβαλλοντικής παιδείας, μπορούμε να περιορίσουμε τα φερτά υλικά και τα σκουπίδια που κατεβάζουν οι χείμαρροι προς τη θάλασσα.

Σημαντικό ρόλο στην ρύπανση του Κορινθιακού διαδραματίζει η χερσαία ρύπανση, και τα φερτά υλικά που καταλήγουν σε αυτόν μέσω των χειμάρρων μετά από κάθε βροχόπτωση.

Η ενημέρωση του κοινού για την ανάγκη να μειωθούν οι παράνομες χωματερές και η τυχαία απόρριψη στερεών αποβλήτων, ειδικά μέσα ή κοντά στις κοίτες, είναι ιδιαίτερα σημαντική, αποτελεί καθήκον της Περιφέρειας και των Δήμων, και μπορεί να υλοποιηθεί μέσα από απλές αλλά στοχευμένες δράσεις ενημέρωσης του γενικού πληθυσμού, αλλά και ειδικών ομάδων, όπως σε σχολεία, σε κοινοτικά καταστήματα, σε ΚΑΠΗ, αγροτικούς συλλόγους κι ενώσεις, κλπ.

4. Να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε με τους αλιείς, για:

4.1. Την δημιουργία, για συγκεκριμένα χρόνια, θαλάσσιων προστατευμένων περιοχών από την αλιεία («θαλάσσιων καταφυγίων»), με στόχο την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και των περιοχών αναπαραγωγής και ανάπτυξης των ψαριών.

Κάποιες εξ αυτών, μετά από την ολοκλήρωση της παρακολούθησης τους και της συλλογής των αναγκαίων επιστημονικών δεδομένων, θα μπορούσαν - με την σύμφωνη γνώμη και των φορέων των αλιέων της περιοχής - να παραμείνουν σε μόνιμη βάση, καθώς έχει αποδειχθεί σε παγκόσμιο κι ευρωπαϊκό επίπεδο ότι το εισόδημα των παράκτιων αλιέων γύρω από τις κλειστές περιοχές αυξάνεται σημαντικά με τα πρώτα 1 με 2 έτη του ορισμού τους.

Η αλίευση με αλιευτικά εργαλεία με συρόμενα που σαρώνουν το βυθό πρέπει να περιοριστεί στο ελάχιστο επιτρεπτό και ο έλεγχος τους να καταφέρει να γίνει αποτελεσματικός.

4.2. Τον καθορισμό των περιοχών που είναι κατάλληλες για ίδρυση καταδυτικών πάρκων, συνήθως μικρότερης έκτασης από τις προηγούμενες, με στόχο την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και των παράκτιων κοινοτήτων μέσα από την ενίσχυση του καταδυτικού τουρισμού.

4.3. Μέτρα βελτίωσης της συνεργασίας με τις Λιμενικές Αρχές σε τοπικό επίπεδο, αλλά και της όσο το δυνατόν ενίσχυσης τους με συστήματα τηλεματικής, που δίνουν καλύτερες δυνατότητες - από τις σημερινές - για την παρακολούθηση των φαινομένων υπεραλίευσης και την πάταξη της παράνομης αλιείας.

4.4. Σε συνεργασία με το ΕΛΚΕΘΕ και την Μονάδα Διαχείρισης Αλιείας να εξεταστεί η δυνατότητα εξεύρεσης κατάλληλων χώρων, αν αυτοί τελικά προκύπτουν, για την δυνατότητα κατασκευής τεχνητών υφάλων. Η δημιουργία τους έχει τριπλό ρόλο, προστασία των αποθεμάτων, μείωσης της παράνομής αλιείας, και αύξησης του εισοδήματος των αλιέων της ευρύτερης περιοχής, Τα κόστη τέτοιων έργων, παρόλο που έχουν μειωθεί, συνήθως είναι μεγάλα και γι’ αυτό μία σαφής πρόταση θα πρέπει να έχει προκύψει εγκαίρως, ώστε να ληφθεί υπ όψιν στην νέα προγραμματική περίοδο χρηματοδότησης από το 2020 και μετά.

5. Να ενισχύσουμε τις δυνατότητες για ένα συνεχές παρατηρητήριο περιβαλλοντικής εικόνας και συμπεριφοράς, σε συνέχεια της εξαιρετικής προσπάθειας του ΣΠΟΑΚ

5.1. Αντικείμενο του έργου που ανέλαβε ο ΣΠΟΑΚ είναι η καταγραφή και η συλλογή επιστημονικών δεδομένων για τη ρύπανση του Κορινθιακού Κόλπου από θαλάσσια απορρίμματα.  Για τη συλλογή δεδομένων θα δημιουργηθούν παρατηρητήρια καταγραφής απορριμμάτων στις ακτές και τον θαλάσσιο χώρο του Κορινθιακού. Οι δράσεις καθαρισμού και καταμέτρησης θαλάσσιων απορριμμάτων θα συνοδεύονται από στοχευόμενες ενέργειες ενημέρωσης προς τους πολίτες των δήμων που περιβάλλουν τον Κορινθιακό. Παράλληλα θα δημιουργηθεί δίκτυο εκπαιδευμένων εθελοντών με σκοπό την ενεργοποίησή τους σε μελλοντικές πρωτοβουλίες ανάλογης δράσης.

5.2 Επιπλέον, είναι αναγκαία και η συλλογή στοιχείων για το επίπεδο ρύπανσης σε ότι αφορά βαρέα μέταλλα, αλλά

5.3 Τέλος, απαιτούνται μέτρα, κυρίως μέσω νέων τεχνολογιών, που θα μπορούν να εντοπίζουν την ρύπανση και τα απόβλητα που προκαλούν τα διερχόμενα πλοία.

6. Με την συνεργασία του Πολυτεχνείου μπορούμε να αναζητήσουμε ειδικά μέτρα για την αντιμετώπιση της διάβρωσης των ακτών.

Τέτοια μέτρα είναι οι δυνατότητες παρεμβάσεων οικιστικού και αρχιτεκτονικού χαρακτήρα, με ελαφρές ξύλινες κατασκευές, πχ. ξύλινες προβλήτες, οι οποίες θα εντάσσονται ομαλά στο φυσικό περιβάλλον, και δεν θα αλλοιώνουν - όσο είναι δυνατόν - την φυσιογνωμία της περιοχής.

7. Απόλυτα καθοριστικής σημασίας για τον Κορινθιακό είναι η  συντονισμένη αναθεώρηση των περιφερειακών χωροταξικών σχεδίων των Περιφερειών Αττικής, Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδος και Δυτικής Ελλάδος, ώστε οι δράσεις προστασίας και ανάδειξης του Κορινθιακού κόλπου να παρακολουθούν κοινές αρχές και στόχους και να αλληλοσυμπληρώνονται στο μέγιστο δυνατό βαθμό.

Επείγει λοιπόν το πρωτόκολλο συνεργασίας των Περιφερειαρχών για τον Κορινθιακό και η ουσιαστική συμβολή και θέση του Τεχνικού Επιμελητηρίου.

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ

ΒΩΤΤΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ

ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ ΑΡΓΥΡΩ

ΜΠΑΟΥΣΤΑΝΟΥ ΙΩΑΝΝΑ

ΦΑΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ