Σε άλλους είναι δύσκολο να δείχνονται
και σε άλλους πανδύσκολο να κρύβονται.
και να Υποκρίνονται.Και φυσικά δεν είναι ματαιοπονία
και φθορά να κυνηγάς τις χίμαιρες της ψυχής σου.
Μα η Αλήθεια δεν είναι Χίμαιρα.Όταν σκοντάφτεις
πάνω της η σύγκρουση είναι τόσο οριακή που
απογυμνωμένος πια αρνείσαι κάθε προσωπείο.
Μέσα στη Στάχτη και την οδύνη της γεύσης αυτής
της συνάντησης υπάρχει η σπίθα και η ανάσα που
αναζωπυρώνει τη φλόγα του ονείρου όλων των
σημερινών αυτοεξόριστων ψυχών...~
Tων εναπομείναντων Ανθρώπων δηλαδη.!!!
Στίχοι: Σούλα Καλφοπούλου & Βασίλης Ταμβάκης -
Μουσική: Ε. Μωραΐτης -
Πρώτη εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης -
Ξημέρωσε, ξημέρωσε, ξημέρωσε και πάλι
κι εγώ στους δρόμους τριγυρνώ με άδειο το κεφάλι
Ααααα, ψεύτικε ντουνιά
ας μην ξημέρωνε ποτέ ετούτο εδώ το βράδυ
γιατί μου φέρνει όνειρα της νύχτας το σκοτάδι
Ξημέρωσε, ξημέρωσε, δεν έχω τι να γράψω
τραβώ για το κονάκι μου στα ίσα για ν' αράξω
Ααααα...ΨΕΥΤΙΚΕ ΝΤΟΥΝΙΑ..!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου