"Ψωμί παιδεία ελευθερία " / Έρχεται που και που η επανάσταση / να μας θυμίσει το άγιο χρέος......

Του Δημήτρη Φαφούτη

 ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Θέλω να γράψω ακόμα ένα ποίημα,
ίσως το τελευταίο να είναι
Μα πάλι το σκέφτομαι.......

τι θα ωφελήσει
όταν απ’ τα χρειώδη τίποτα
να προσκομίσει δεν μπορεί.

Ας μείνω μες το σπίτι μου λοιπόν
καλά μανταλωμένος.
Έξω περνά το πλήθος των αμφισβητιών,
τα κουρασμένα άλογα της ιστορίας,
που απώλεσαν τη σέλα και τον καβαλάρη τους
κι αναζητούν της ενοχής τη σωτηρία.

Ψωμί παιδεία ελευθερία
Έρχεται που και που η επανάσταση
να μας θυμίσει το άγιο χρέος
Δικαιοσύνη, άνεμος,
καινούργιες θάλασσες και πόντοι μακρινοί.
Θολές σκοτούρες απόμερα παρατημένες
στην πρώτη αναποδιά της Ιστορίας

Είδα το ερημωμένο βλέμμα των εξόριστων
μέσα στο μαύρο της περηφάνιας τους σκοτάδι.
Όταν κατέβαιναν απ’ το πλοίο της επιστροφής,
με της μετάνοιας τη σκληρή δήλωση
στο τσακισμένο χέρι.

Δεν έχει νόμο η επανάσταση
μονάχα αίμα και περίσσια λεβεντιά
Δεν έχει φιλαρμονικές και ρέκβιεμ
Έχει μονάχα το βόγγο των οροσειρών
Απ’ το πνιγμένο κλάμα των αρματωμένων

Αίμα να στάζει από παντού
Απ’ τη βαθιά πληγή του σώματος
αίμα απ’ τη βαθιά πληγή της σκέψης
Να βάφει το πρόσωπο του φεγγαριού
με το βαθύ παράπονο των προδομένων.

Δημήτρης Φαφούτη

«ΤΑ ΛΥΠΗΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ»