Οι παλαιοί κάτοικοι τής Ελατείας, χρησιμοποιούσαν, κι αυτοί, όπως παντού όλοι, ώς αποθηκευτικά δοχεία, τις πήλινες αυτές τζάρες, πιθάρια, διαφόρων μεγεθών και χωρητικότητας, πού ήταν και είδος χρηστικό και κοινό τής καθημερινότητας.....
Αποθήκευαν στερεά, όσπρια, αλεύρι κ.λ.π. αλλά και υγρά, ελαιόλαδο, κρασί, ξύδι, τουρσιά, παστά και άλλα. Λόγω τής ύλης κατασκευής, τού εύθραυστου πηλού, λίγα και σπάνια δείγματα διεσώθησαν, στήν Χώρα τής Ελατείας, κυρίως από τις κατεδαφίσεις παλαιών κτιρίων, ανακαινίσεις και εκκαθαρίσεις υπογείων, στα πετρόχτιστα διόροφα, πού συνήθως είχαν τέτοιους χώρους.
Ασυζητητεί, πολλά έφυγαν στα μπάζα, ίσως ελάχιστα διεσώθησαν, από αυτά τα ταπεινά, πήλινα χρειώδη σκεύη, πού υπηρέτησαν πιστά, χρόνια και χρόνια τα νοικοκυριά και τώρα ένα μού γνέφει, από αυτό το υπόστεγο, περιποιημένο, άρτιο, με τα υποστηρικτικά του ζωνάρια και με θέλγει, με την απροσδόκητη παρουσία του. Βουβό αυτό, χωρίς ειδικές γνώσεις εγώ, δεν συνομιλούμε για την ηλικία και την καταγωγή του...
Μέχρι τα χρόνια τού Μεσοπολέμου, στήν κοίτη τού Κηφισού, λειτουργούσε Κεραμείο, αλλά δεν είναι γνωστά, όλα τα είδη παραγωγής του, προφανώς θα υπήρχαν κι άλλα, εκτός τών οικοδομικών, οπτοπλίνθων, κεραμιδιών παλαιού τύπου, μάλλον χειροποίητων, πού η τεχνολογική εξέλιξη και ο κοστολογικος, οικονομικός συναγωνισμός, εξαφάνισαν.
Η Ελάτεια όμως, βρισκόταν πάνω στον οδικό εμπορικό άξονα, επομένως τα είδη αυτά ταξίδευαν, συνεχώς όπου υπήρχε κατανάλωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου