ΤΟ ΣΙΔΕΡΕΝΕΙΟ ΠΟΔΟΜΑΚΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΛΚΙΝΟ ΡΟΠΤΡΟ

Παρουσιάζει: ο Βίκτωρ Σαμπώ

Φθινόπωρο...πρωτοβρόχια....χωματόδρομοι...

Έξω από τα σπίτια εκείνα τα χρόνια έβλεπες δίπλα στην εξώπορτα μεταλλικές λάμες κάθετα στο πεζοδρόμιο.

Ποδόμακτρο στην επίσημη γλώσσα ξύστρα στην λαϊκή.

Πριν μπεις στο σπίτι έξυνες εκεί τις σόλες να φύγουν τα χοντρά και στην συνέχεια τα σκούπιζες στο μικρό κομμάτι από κουρελού.

Τα ποδόμακτρα έξω από κάποια σπίτια καθόσουνα και τα χάζευες και δεν είχαν καμιά σχέση με αυτά που έμενες...ήταν μικρά έργα τέχνης.

Οι εσωτερικές ξύλινες σκάλες πάντα γυαλισμένες και με την μυρουδιά του γυαλιστικού.

Άντε τώρα να τις ανέβεις ....

Άφηνες αποτυπώματα ντρεπόσουνα και σε κοιτάζανε με δολοφονικό βλέμμα.

Οι χωματόδρομοι ήταν πρόβλημα χειμώνα καλοκαίρι και με την λάσπη και την σκόνη.

Τους είχες μάθει όμως και είχες συνηθίσει και περισσότερο την μυρουδιά του βρεγμένου από τα πρωτοβρόχια.

Οι γαλότσες για τα παιδιά απαραίτητες και με αυτές μετρούσες και το βάθος της λακκούβας με το νερό.

Ποδόμακτρα ακόμα και σήμερα μπορείς να βρεις στο Κέντρο της Αθήνας έξω από παλιά νεοκλασικά που ρημάζουν.

Ενώ τα ρόπτρα και τα πόμολα τα έχουν μαζέψει οι ξύστρες παραμένουν καρφωμένες στο τσιμέντο.

Τα ρόπτρα ήταν τα μεταλλικά χεράκια που χτυπούσες την πόρτα για να σου ανοίξουν αντί για κουδούνι.

Σήμερα είναι συλλεκτικά είδη και τα βρίσκεις στο Γιουσουρούμ.