Φυγή για λίγες ημέρες, επιστροφή στα οικεία, νόστιμον ήμαρ, μία γλυκειά αίσθηση, πού σκεπάζει, σαν ένα λεπτό αραχνούφαντο υμένιο, όσα θες να λησμονήσεις....
Η αψιδωτή πόρτα με τήν εσοχή, πού φυλάσσουν οι ακοίμητες Μυτιληνιές Αμερσούδες- Λάρητες, αγαπημένες μου, τής Βανιώς, αλλά και το Σηματολόγιο, με τα σημαινόμενα και σημαίνοντα, τής πατρογονικής εστίας, ο προστατευτικός κύκλος τών αναμνήσεων, πού επιμένουν...κλείνει έξω πιό πολλά... εδώ, ένας μικρός εσωτερικός, περίκλειστος χώρος, με τα ενθύμια ευτυχή και άτυχα, όπως η νομοτέλεια, τής διαδρομής τού χρόνου, ορίζει . Ένα διάλειμμα, αναστοχασμού και χαλάρωσης, ευκαιρίας δοθείσης εν οίκω...εν οίκω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.