Παρουσιάζει: ο Βίκτωρ Σαμπώ
Η γειτονιά εκείνα τα χρόνια ήταν μια μεγάλη οικογένεια....Και με τις χαρές και με τις λύπες.
Υπήρχαν και οι καυγάδες....
Φτώχεια και πώς να μην υπήρχαν τσακωμοί......
Οι φωνές ακουγόντουσαν τριγύρω και όλοι γνωρίζανε τα οικογενειακά του άλλου.
Όταν ξέφευγε καμιά φορά η κατάσταση έτρεχαν οι γείτονες για να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Δεν υπήρχαν όμως χωρισμοί όπως σήμερα για ψύλλου πήδημα.
Συνήθως για να σπάσει ο πάγος το ίδιο βράδυ το τσακωμένο αντρόγυνο ήταν
καλεσμένο στους απέναντι για ένα κρασί.
Εκτός από τα καβγαδάκια μας είχαμε και τα ωραία μας....
Σε ταβερνάκι της γειτονιάς Σαββατόβραδο οι γείτονες με τα σέα τους όπως έλεγαν....αναμάσχαλα.
Καμιά ντοματούλα....αγγουράκια....
Για να έρθει ο φτηνότερος ο ρεφενές....
Δεν μπορούσες να φας χωρίς να βλέπεις την φρατζόλα....δεν χόρταινες.
Θα μου πεις δεν γκρίνιαζε ο ταβερνιάρης με τα σέα που κουβαλούσε η παρέα;
Έτσι ήταν τότε ....όχι δεν γκρίνιαζε.....
Η ιεροτελεστία ήταν το κρασί....
Έτρωγες κάτω από τα βαρέλια με την μυρουδιά της ρετσίνας.
Ερχότανε η οκά και το πρώτο ποτήρι στον ειδικό της παρέας τον "χημικό".
Πρώτα κούναγε την ρετσίνα στο ποτήρι.....το σήκωνε ψηλά για να δει
την καθαρότητα....έβρεχε τα χείλη του...τα πλατάγιζε και έμενε βουβός.
Αγωνία στην παρέα να τον κοιτούν .....ο κάπελας από μακριά με χαμόγελο
σίγουρος για το γιοματάρι του.
Και η απάντηση ήταν θετική και άρχιζαν να ανάβουν τα πιρούνια .
"Εβίβα"....και τα άσματα αρχίζανε......
Κάποιο βραδάκι στις οκτώ
σας είδα πάνω στον Λυκαβηττό
εσένανε κι εκείνη και είδα να σου δίνει
χίλια φιλάκια στο λεπτό.
Σαν ήρθατε στη γειτονιά
θαρρώ η ώρα ήτανε εννιά
και οι κοπέλες όλες που ήταν κουτσομπόλες
φωνάζανε απ’ τη γωνιά:
Να το πάρεις το κορίτσι
να το πάρεις, μην το παιδεύεις
να το πάρεις το κορίτσι είναι κρίμα,
να κοροϊδεύεις.
Είν’ κορίτσι από σπίτι
και δεν είναι όπως τα άλλα
κι όταν σου μιλά για γάμο μην τρομάζεις
και μη θαρρείς πως είν’ κρεμάλα.
Δε σου λέμε να το πάρεις με τη βία,
να το πάρεις επειδή το αγαπάς
κι αν δεν ξέρεις το χορό του Ησαΐα,
μη φοβάσαι θα στον μάθει ο παπάς.
Έλα πάρ’ το το κορίτσι
και μην κάνεις τον πεισματάρη,
όλη η γειτονιά φωνάζει να το πάρεις,
βρε το κορίτσι να το πάρεις.
σας είδα πάνω στον Λυκαβηττό
εσένανε κι εκείνη και είδα να σου δίνει
χίλια φιλάκια στο λεπτό.
Σαν ήρθατε στη γειτονιά
θαρρώ η ώρα ήτανε εννιά
και οι κοπέλες όλες που ήταν κουτσομπόλες
φωνάζανε απ’ τη γωνιά:
Να το πάρεις το κορίτσι
να το πάρεις, μην το παιδεύεις
να το πάρεις το κορίτσι είναι κρίμα,
να κοροϊδεύεις.
Είν’ κορίτσι από σπίτι
και δεν είναι όπως τα άλλα
κι όταν σου μιλά για γάμο μην τρομάζεις
και μη θαρρείς πως είν’ κρεμάλα.
Δε σου λέμε να το πάρεις με τη βία,
να το πάρεις επειδή το αγαπάς
κι αν δεν ξέρεις το χορό του Ησαΐα,
μη φοβάσαι θα στον μάθει ο παπάς.
Έλα πάρ’ το το κορίτσι
και μην κάνεις τον πεισματάρη,
όλη η γειτονιά φωνάζει να το πάρεις,
βρε το κορίτσι να το πάρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.