Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Πέμπτη 28 Μαρτίου σήμερα.....

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Καλή Σχολική Χρόνια σε Μαθητές και Δασκάλους....

"Πρώτη μέρα στο σχολείο", από  την "Αναφορά στον Γκρέκο" του Νίκου  Καζαντζάκη στο.... "Μικρό παιδί σαν ήμουνα " του  Γιώργου Ζωγράφου.

Ο πατέρας μου έσκυψε, άγγιξε τα μαλλιά μου, με χάιδεψε. Τινάχτηκα. Ποτέ δε θυμόμουν να μ’ έχει χαϊδέψει. Σήκωσα τα μάτια......

και τον κοίταξα τρομαγμένος. Είδε πως τρόμαξα, τράβηξε πίσω το χέρι του....
                                          ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ …….

                                        Αποτέλεσμα εικόνας για αλφαβηταρι
                                 
Ήμουν σαν ένα μικρό καταστολισμένο σφαγάρι κι ένιωθα μέσα μου περφάνια και φόβο. Μα το χέρι μου ήταν σφηνωμένο βαθιά μέσα στη φούχτα του πατέρα μου κι αντρειευόμουν. Μπήκαμε σ’ ένα παλιό χτίρι, με μια φαρδιά αυλή κι ένα κατασκονισμένο πλατάνι στη μέση. Κοντοστάθηκα, δείλιασα. Το χέρι μου άρχισε να τρέμει μέσα στη μεγάλη ζεστή φούχτα.
Ο πατέρας μου έσκυψε, άγγιξε τα μαλλιά μου, με χάιδεψε. Τινάχτηκα. Ποτέ δε θυμόμουν να μ’ έχει χαϊδέψει. Σήκωσα τα μάτια και τον κοίταξα τρομαγμένος. Είδε πως τρόμαξα, τράβηξε πίσω το χέρι του:
-Εδώ θα μάθεις γράμματα, είπε, να γίνεις άνθρωπος. Κάμε το σταυρό σου.
Ο δάσκαλος πρόβαλε στο κατώφλι. Κρατούσε μια μακριά βίτσα και μου φάνηκε άγριος, με μεγάλα δόντια, και κάρφωσα τα μάτια μου στην κορφή του κεφαλιού του να δω αν έχει κέρατα, μα δεν είδα, γιατί φορούσε καπέλο.
-Ετούτος είναι ο γιος μου, του ‘πε ο πατέρας μου
-Ξέμπλεξε το χέρι μου από τη φούχτα του και με παράδωκε στο δάσκαλο.
-Το κρέας δικό σου του ‘πε, τα κόκαλα δικά μου. Μη τον λυπάσαι, δέρνε τον, κάνε τον άνθρωπο.
-Έγνοια σου, καπετάν Μιχάλη. Έχω εδώ το εργαλείο που κάνει τους ανθρώπους, είπε ο δάσκαλος κι έδειξε τη βίτσα.
Νίκος Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο                                   

                                 Αποτέλεσμα εικόνας για μικρο παιδι σαν ημουνα  γιωργοσ ζωγραφοσ       

Μικρό παιδί σαν ήμουνα
και πήγαινα σχολείο, μικρό παιδί
στα μάτια είχα τη χαρά
στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί



Κι όταν η βαρυχειμωνιά
μου πάγωνε τα χέρια
στον ουρανό τα σήκωνα
να ζεσταθούν στ' αστέρια

Παιδί στα δεκατέσσερα
κλέψανε τη χαρά μου, μικρό παιδί
στα μάτια είχα τη φωτιά
τον ήλιο στη καρδιά μου μικρό παιδί

Μικρό παιδί σαν ήμουνα
και πήγαινα σχολείο μικρό παιδί
το γέλιο είχα συντροφιά
στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΔΑΚΗΣ

1 σχόλιο:

  1. Κάθε χρόνο το Σεπτέμβρη σαν ανοίγουν τα σχολειά
    Στις συνοικίες οι γυναίκες μπαίνουν στα χαρτοπωλεία
    Κι αγοράζουν σχολικά βιβλία και τετράδια για τα παιδιά τους.
    Απελπισμένες ψάχνουν στα τριμμένα τσαντάκια τους
    Και την τελευταία δεκάρα, όλο παράπονο
    Που η γνώση είναι τόσο ακριβή.
    Κι όμως μήτε που υποπτεύονται
    Πόσο κακή είναι η γνώση
    Που προορίζεται για τα παιδιά τους.

    Μπέρτολ Μπρεχτ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή