Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Πέμπτη 28 Μαρτίου σήμερα.....

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

1ο ΜΕΡΟΣ: "ΡΗΜΑΓΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ". Ένα καταπληκτικό άρθρο-κείμενο του Φώτη Κόντογλου. Περιγράφει με ακρίβεια τον σημερινό άνθρωπο και τον τρόπο σκέψης του. Αξίζει να το διαβάσετε.

Με την καλημέρα  του  από το " Περιβόλι  της  Παναγίας " μας  το  έστειλε  ο φίλοςΣπύρος  Θεοφιλάτος,  και  σας  το  παρουσιάζουμε  κατάλληλα  " φροντισμένο".

Σύγχυση κα ταραχ κα χάος νάμεσα στ θνη! Ταραχ κα σάστισμα κα χάος κα στοςνθρώπους, ναν – ναν. Πο ν βρεθε κανένας ν .........
πορεύεται στ ζω του μ’ ναν ψηλν σκοπό, μ σταθερότητα κα λπίδα! Σπάνιο πράγμα.

Ο σημερινο νθρωποι χουνε γίνει ο περισσότεροι κάποια πλάσματα δεια π κάθε ζωντανδέα, πο ν τος κάνει ν ρμενίζουνε μέσα στ πέλαγος τς ζως χαρούμενοι κα ζωηροί, σν τκαράβι πο εναι φορτωμένο μ καλ φορτίο, καί, γεμάτο λπίδα κα λαχτάρα, τραβ κατ τπεριπόθητο λιμάνι, νάμεσα σ ξέρες κι γρια βραχόνησα.


Σήμερα βρίσκει κανένας συχν μπροστά του νθρώπους πο εναι τόσο κούφιοι π κάθε τι, πον πορε, γιατί δν πίστευε ν πάρχει στν κόσμο τόση νοησία, τόση στενομυαλιά, τόση στενοκάρδια κα μικρολογία.Σ’ ατς τς στεγνς ψυχς δν πάρχει τίποτα πο ν σ ζεστάνει, ς εναι κα τ παραμικρό. Δν μιλ γι ξαιρετικ ασθήματα, γι κάποια σπάνια εαισθησία. χι! Μιλ γι τ συνηθισμένα ασθήματα, πο λλη φορ βρισκόντανε σ λους τους νθρώπους. Ναί, σήμερα δν πάρχουνε. 


Σχεδν λοι ο σημερινο νθρωποι περννε τ ζω τους ξεπλυμένοι π κάθε οσία, δίχως κανέναν ληθινν σκοπό, δίχως ληθιν χαρ κα εχαρίστηση, δίχως καμμι πίστη, κα γι τοτο,δίχως λπίδα. Εναι γαντζωμένοι πάνω σ κάποια πράγματα, πο θέλουνε ν τ παραστήσουνε γισπουδαα, ν δν εναι τίποτα. Κι ο χαρές τους κι ο ετυχίες τους κα τ γλέντια τους, κι οδιασκεδάσεις τους, κι ο κουβέντες τους κα τ στεα τους, εναι λα νοστα κα ψεύτικα. Γιατί λείπει τ λάτι πο τ ρτυζε λλη φορά.
Κα τ λάτι εναι  πίστη πς  νθρωπος δν ρθε στν κόσμο κατ τύχη, λλ πς χει νκάνει, σ’ ατν τν κόσμο, να ργο, μικρ  μεγάλο, κα πς δν ξοφλ μ τούτη τ ζωή, λλπς πάρχει κάποια μυστηριώδης τάξη κατ τν ποία νοίγει μία λλη πόρτα, σν κλείσει πόρτα τούτης τς ζως. που πάρχει πίστη, πάρχει κα λπίδα, κι σο δυνατώτερη εναι  πίστη,λλο τόσο βεβαιότερη εναι  λπίδα. Χωρς λπίδα, δν γίνεται μήτε ετυχία, μήτε ερήνη μέσα στν νθρωπο. Τ’ λλα λα πο λένε ο σαστισμένοι φιλόσοφοι, εναι ψευτιές. Γι τοτο, οπελπισμένοι χαλνε τν κόσμο γι ν ξεχάσουνε τν πελπισία τους, κάνουνε μεγάλη φασαρία γι τν καλοπέραση, γι τς τέχνες, γι τ ταξίδια, γι τς πολάψεις.


λα ατ εναι μία θλιβερ σκηνοθεσία, μία ξιοθρήνητη πάτη. Γι ν γεμίσουνε τ δειο πιθάρι πο εναι  αυτός τους, ρίχνουνε μέσα ,τι μπορέσουνε, στε ν ξεγελαστονε πς ζονε,πολαβαίνουνε τ ζωή, ν στ’ ληθιν εναι σν τ τρύπια πιθάρια τν Δαναΐδων, χαρτοφάναρα πο φαντάζουνε π’ ξω πς εναι κάτι. Τέτοια εναι  τρομερ δραστηριότητα το καιρο μας, πο γεμίζει τν κόσμο π βροντς κι στραπές, ν, κατ βάθος, εναι νας γκαζοτενεκές, ποτν χτυπνε κενοι πο λένε πς ζονε κι πολαβαίνουνε «τ μεγάλη ζωή», γι ν διώξουνε τμαρα κοράκια τς πελπισίας, πο τριγυρίζουνε π πάνω τους. Τρομάζουνε ν’ πομείνουνε μοναχο μ τν αυτό τους, μήτε κν λίγα λεπτά, γιατί λλις θ νοιώθανε τν θλιότητά τους. Μπς μως μπορε ν ζήσει ληθιν νας νθρωπος πο φοβται τν αυτό του, πο κρύβεταιλοένα π τν αυτό του;


Κα μως, ατ εναι  ζω γι τος περισσότερους σημερινος νθρώπους. Καμμι θέρμη, κανένας νώτερος κα σίγουρος σκοπός, κανένα μεράκι, καμμι μορφη μανία πο νά ’χει βαθύτερες ρίζες. Παγερ διαφορία, πνος ψυχικός, κνηρία πνευματική, φόβος, κρυφ πελπισία, κα πολλ φασαρία γι ν σκεπαστε  μηχανία. Κι  φασαρία εναι νοησίες, κουτσομπολιό,νόητες κουβέντες, χαρτάκια, ποτά, σκάνδαλα, γκλήματα, κάθε μικρολογία, πο τν παίρνουνε στ σοβαρά, ν κανένα σοβαρ πράγμα δν βρίσκει θέση μέσα στ ζαλισμένα μυαλά τους κα στςποσυντεθειμένες ψυχές τους.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου