"Γ"
Ο Παναγιώτης Θάνος έβοσκε τα πρόβατά του στον κάμπο. Κάποια στιγμή εκείνα του φεύγουν και ......
Ο μπάρμπα Γιώργος ο Αδαμάκος διαμαρτύρεται και φωνάζει. Τότε ο λαικός μας ποιητής αδράχνει την ευκαιρία και του λέει.....
Γιατί ρε μπάρμπα Γιώργο μου
αφού είμαστε φίλοι
με μάλωσες τον έρημο
που πήγα στο τριφύλι?
Είμαι κι εγώ καλό παιδί
δεν είμαι και τσογλάνι
και αν πάτησα τα κτήματα
το έκανα απ' ανάγκη.
Κάποτε μπάρμπα μου κι εγώ
δεν σήκωνα κουβέντα
και έπινα κρύο νερό
πάνω στην Αρτοτέντα.
Τώρα με δίκασε ο θεός
να κάθομαι στον κάμπο
και τις κουβέντες να ακούω
τι έχω και τι κάνω?
Μα θα μου πείτε.... και εμείς
τώρα τι σου χρωστάμε
μεσ' τα δικά μας κτήματα
πάντα να σε βαστάμε.
Θα ξημερώσει κάποια αυγή
θα κατεβείς στον κάμπο
και θα κοιτάξεις γύρω σου
και δεν θα βλέπεις Πάνο.
Μόνο η Βάσω* θα 'ρχετε
στο στάλο και θα κλαίει
κι εσυ δεν θα 'χεις ποιητή
ποιήματα να σου λέει.
* Βάσω είναι η γυναίκα του
"Γ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου