...να καταλαβαίνουμε κι εμείς γιατί τα παίρνεις, να μην καρφώνεσαι"...
Κάποτε είχα γνωρίσει έναν γκόμενο, Αλέξανδρος το όνομα. Τα φτιάχνουμε που λέτε και βγαίνουμε ραντεβού σ' ένα εστιατόριο. Κι εκεί που μας οδηγούν στο μπαρ, ο Αλέξανδρος αρχίζει...
«Δηλαδή πόση ώρα θα περιμένουμε στο μπαρ; Αφού πήρα κι είπατε δεν χρειάζεται να κλείσω. Να μας βρείτε αμέσως ένα τραπέζι, αλλιώς θα σηκωθούμε να φύγουμε! Δεν έχετε;! Είστε απαράδεκτοι, σήκω Λίλα, δεν ξαναπατάω στο βρωμομάγαζό σας ρε!!!».
Κάποτε είχα γνωρίσει έναν γκόμενο, Αλέξανδρος το όνομα. Τα φτιάχνουμε που λέτε και βγαίνουμε ραντεβού σ' ένα εστιατόριο. Κι εκεί που μας οδηγούν στο μπαρ, ο Αλέξανδρος αρχίζει...
«Δηλαδή πόση ώρα θα περιμένουμε στο μπαρ; Αφού πήρα κι είπατε δεν χρειάζεται να κλείσω. Να μας βρείτε αμέσως ένα τραπέζι, αλλιώς θα σηκωθούμε να φύγουμε! Δεν έχετε;! Είστε απαράδεκτοι, σήκω Λίλα, δεν ξαναπατάω στο βρωμομάγαζό σας ρε!!!».
Να μην τα πολυλογώ, μετά από λίγες μέρες ο Αλέξανδρος τα πήρε με τον ταξιτζή που δεν είχε ρέστα από 50ευρω, μια άλλη μέρα ωρυόταν στο σούπερ μάρκετ γιατί η κυρία μπροστά του αργούσε με την πιστωτική κι άλλη φορά έκανε κακό χαμό σ' ένα φανάρι, ούτε κατάλαβα γιατί ακριβώς. Μια ωραία πρωία, λοιπόν, οι δυο μας ήμασταν, του λέω «τα νεύρα σου μου 'χουν κάνει τα νεύρα τσατάλια, θέλω να χωρίσουμε». Παραδόξως, ο Αλέξανδρος περιορίστηκε σ' ένα μορφασμό τσατίλας κι έφυγε αθόρυβα. Ούτε φωνές, ούτε σκηνές, ούτε τίποτα.
Μετά από χρόνια, κατάλαβα. Ο Αλέξανδρος φτιαχνόταν να νευριάζει μπροστά σε κόσμο. Άπαξ και είχε κοινό, την έκανε τη σκηνή για ψύλλου πήδημα, καμιά φορά και χωρίς καθόλου ψύλλου πήδημα. Ήταν ο τρόπος του να προσελκύει το ενδιαφέρον.
Μήπως Απόστολε Γκλέτσο κάνεις κι εσύ το ίδιο; Θέλω να πω, τη μια με περιφερειάρχες και προέδρους, την άλλη με διευθυντές εκπαίδευσης, την τρίτη με ιερείς σε αγιασμούς, πιο παλιά θυμάμαι με τη Βάσια Τριφύλλη, έχουμε τρελαθεί να σε βλέπουμε να τα παίρνεις στο κρανίο on camera, χωρίς να καταλαβαίνουμε τι ακριβώς σου φταίει. Δηλαδή, άλλοι πολιτικοί δεν έχουν παρόμοια ή και μεγαλύτερα προβλήματα από σένα; Δεν κάνουν έτσι όμως.
Απ' την άλλη, βέβαια, ίσως κάνεις καλά και πουλάς νεύρα. Τόσοι και τόσοι ακολουθούν την ίδια συνταγή, χαμένοι δεν βγήκαν. Τους επιβραβεύει κι ο Έλληνας που γουστάρει ως φαίνεται τη μανούρα κι επιβραβεύει τους τσατίλες. Τουλάχιστον, όμως, βρε Απόστολε, βρες καλύτερα ερείσματα, να καταλαβαίνουμε κι εμείς γιατί τα παίρνεις, να μην καρφώνεσαι.
ΥΓ: Θ' αρχίσω κι εγώ να τα παίρνω μπροστά σε κάμερες μπας και γίνω διάσημη μιαν ώρα αρχύτερα.
Λίλα Σταμπούλογλου
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.