Έλληνας θα πει, Δελφοί, Δήλος και Παρθενώνας .
Αρχαίες λέξεις και θεοί που κατοικούν τον κόσμο.
Έλληνας , θα πει, Βεργίνα και Κνωσσός. Θα πει Κερύνεια.
Θα πεί , φωνή του Σολωμού , του Ελύτη και του Ρήγα.
Έλληνας δεν θα πει , Ιούδας ούτε Πέτρος.
Γλάρος στο Αιγαίο θα πει κι αητός στον Ψηλορείτη.
Στον Παρνασσό γαρύφαλο, στον Όλυμπο θυμάρι.
Σπασμένο συρματόπλεγμα και οι φωτιές τ΄Αη Γιάννη.
Τραγούδι κι αίμα της καρδιάς , ψωμί , κρασί και Ήλιος .!
© Σκουρολιάκου Μαρία
http://adithorokardias.blogspot.gr/
Μα κι΄ Ελληνας θα πει
ΑπάντησηΔιαγραφήΧοντρή αυθαιρεσία , ατέλειωτη ανυπακοή και ελάχιστη θυσία
Ασέλγεια στην φύση που πρόσφερε ό Θεός
Ασέβεια σε καθετί που ορίζει την ζωή μας
Ασυδοσία , περιφρόνηση για τον συνάνθρωπό του
Καινούργιες λέξεις και ορισμοί που κατακτούν τον κόσμο.
Με Γκρίνγκλις και αναλφάβητες γραφές να τον γυρίζουν
Έλληνας όμως , θα πει, Γιάρος και Μακρονήσι
Καθώς θα πει Μελιγαλάς , θα πεί αλισβερίσι.
Θα πεί , φωνή του Άδωνη , μα και της Παπαρήγα.
Έλληνας όμως δεν θα πει , Ιούδας ούτε Νενέκος .
Γλάρος στις χωματερές θα πει , κι αητός ψηλά στο Σέσι .
Στον Παρνασσό σκουπιδαριό , στην Γκιόνα το νταμάρι.
Σπασμένο συρματόπλεγμα και οι φωτιές του Αυγούστου
Έλληνας ο καταπατητής μόνο για την βολή του
Τραγούδι κι αίμα του αλλουνού , ψωμί , κρασί και Ήλιος .!
Ο Καλός Θέος μας βοηθός και στην κορφή κανέλλα
Χ.Κ
O καθένας ας επιλέξει τί Έλληνας θέλει να είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆν έχει μνήμη και κρίση , για ότι περιγράφω και περιγράφετε, τότε μπορεί να υπερασπιστεί
ΤΑ ΚΡΕΙΤΤΩ και να αρνηθεί ΤΑ ΦΑΥΛΑ .
Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;
Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς,
νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς,
ταμεῖο δίχως χρήματα
καὶ δόξης τόσα μνήματα;
Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ
καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,
κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε
τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε;
Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια,
κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια,
ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ
ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή.
Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν
δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος.
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια!
Καὶ τῶν σοφῶν οἱ λόγοι θαρρῶ πὼς εἶναι ψώρα,
πιστὸς εἰς ὅ,τι λέγει κανένας δὲν ἐφάνη...
αὐτὸς ὁ πλάνος κόσμος καὶ πάντοτε καὶ τώρα,
δὲν κάνει ὅ,τι λέγει, δὲν λέγει ὅ,τι κάνει.
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαῖο,
ὕφος τοῦ γόη, ψευτομοιραῖο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθὶ ἀντίληψη, μυαλὸ ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι ὅλα τὰ ξέρει.
Κι ἀπὸ προσπάππου κι ἀπὸ παπποῦ
συγχρόνως μποῦφος καὶ ἀλεποῦ.
Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ
τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ».
Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς
σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς.
Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο-
νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο.
Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει
στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι.
Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
Γ.ΣΟΥΡΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ρωμηός
Στον καφενέ απ’ όξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανέναν δεν κοιτάζω, κανέναν δεν ψηφώ.
Σε μία καρέκλα το’ να ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μίαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
αφήνω το καπέλο, και αρχινώ με τόνο
τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.
Ψυχή μου! τί λιακάδα! τί ουρανός ! τί φύσις !
Αχνίζει ομπροστά μου ο καϊμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.
Βρίζω Εγγλέζους, Ρώσους, και όποιους άλλους θέλω,
και στρίβω το μουστάκι μου αγέρωχο πολύ,
και μέσα στο θυμό μου κατά διαόλου στέλλω
τον ίδιον εαυτό μου, και γίνομαι σκυλί.
Φέρνω τον νουν στον Διάκο και εις τον Καραΐσκο,
κατενθουσιασμένος τα γένια μου μαδώ,
τον Έλληνα εις όλα Ανώτερο τον βρίσκω,
κι απάνω στην καρέκλα χαρούμενος πηδώ.
Την φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω,
απάνω στα τραπέζι τον γρόθο μου κτυπώ...
εχύθη ο καφές μου, τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλαστήμιες ξέρω αρχίζω να τις πω.
Στον καφετζή ξεσπάω... φωτιά κι εκείνος παίρνει.
αμέσως άνω κάτω τού κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει,
και τέλος... δεν πληρώνω δεκάρα τον καφέ.
Γ.ΣΟΥΡΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοπολάρος
Με κώλο που αγαπάει τον καναπέ
τηλε- κι εγώ -απ’ το σαλόνι επαναστάτης
με ύφος προπαντός και με τουπέ
(να μοιάζει η φάτσα μου μιας άλλης πιο φευγάτης)
κάνω αποτίμηση στα πρόσφατα συμβάντα.
High Definition οι μολότοφ στην οθόνη
ταιριάζουν μούρλια με τα φώτα στη βεράντα
κι ο ήχος τους -Dolby Surround- μ’ απογειώνει…
Χρηματιστήριο, Εφρέμ, παπαδοπαίδια
Πώς καταντήσαμε οι γελοίοι αυτό τον τόπο
Άλλα είχα φτιάξει στο μυαλό -για φέτος- σχέδια
Ζωή εν τάφω τα Χριστούγεννα γαμώτο!
Αλλάζει ο Χρόνος! Σβήσε αγάπη μου τα φώτα
Κρύψου καλά να μη μας δει αυτός που μπαίνει
Κόψε την πίτα. Το Σταυρό να κάνεις πρώτα
να ΄ναι και φέτος η χρονιά μας σταυρωμένη…
Έχε τα μάτια σου κλειστά μη δεις εκπλήξεις
Πότε είχαμε καλή χρονιά; Δεν το θυμάμαι…
Πώς θα ΄ν η επόμενη; Ξανά ήξεις αφήξεις…
Κι εμείς τι κάνουμε; Αχ! αγάπη μου. Γερνάμε…
………………………………………………………………..
Εποστρακίστηκε ο φελλός απ’ τη σαμπάνια
κι έγινε χάλια το χαλί και το Armani
και ειλικρινά, προσπάθεια Τιτάνια
έκανα -να- μην κάποιος άξαφνα πεθάνει
stihakias