ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΟΜΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ - ΕΛΑΤΕΙΑΣ

Σε μια δύσκολη περίοδο που δοκιμάζονται αρχές και αξίες, σε μια περίοδο που απαιτείται  ιδίως από τους αρμόδιους πολιτικούς και δημοτικούς άρχοντες να αποτελούν τα φωτεινά παραδείγματα ηθικής, ευαισθησίας, υπευθυνότητας και τήρησης των νόμων, ο Δήμος Αμφίκλειας – Ελάτειας διαχειρίζεται το θέμα των αδέσποτων ζώων του δήμου κόντρα στους ισχύοντες νόμους της χώρας.

Ο ισχύον νόμος 4039/2012 μεταξύ των άλλων αναφέρει:

• Οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων....
• Κάθε Δήμος ή συνεργαζόμενοι Δήμοι ιδρύουν και λειτουργούν καταφύγια αδέσποτων ζώων.
• Τα αδέσποτα περισυλλέγονται και  οδηγούνται σε καταφύγια αδέσποτων ζώων όπου φιλοξενούνται προσωρινά μέχρι την αποθεραπεία τους.
• Υποβάλλονται σε κτηνιατρική εξέταση, αν νοσούν υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, εμβολιάζονται, στειρώνονται, σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση και καταγράφονται στη διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση. Αν διαπιστωθεί ότι είναι επικίνδυνα ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια κλπ υποβάλλονται σε ευθανασία.
• Οι Δήμοι δημιουργούν δίκτυο ενημέρωσης των πολιτών για τα ζώα που διατίθενται προς υιοθεσία.
• Όσα δεν έχουν υιοθετηθεί και είναι υγιή, επανατοποθετούνται στο αρχικό σημείο περισυλλογής τους.
• Την ευθύνη από εκεί και πέρα για την επίβλεψη και τη φροντίδα τους έχουν οι Δήμοι οι οποίοι μάλιστα δύνανται να δημιουργήσουν και σημεία παροχής τροφής και νερού για τα ζώα αυτά.
• Ο Δήμος ευθύνεται για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημιά, που προκαλείται από το αδέσποτο ζώο.
• Απαγορεύεται ο βασανισμός, η κακοποίηση, η κακή και βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, καθώς και οποιαδήποτε πράξη βίας κατ’ αυτού. Οι παραβάτες τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες (5.000) έως δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ.

Ας έρθουμε στα γεγονότα. Μετά από χρόνια αδράνειας και αδιαφορίας για τις συγκεκριμένες υποχρεώσεις του Δήμου, μετά από περιστατικά λύσσας σε περιοχές της χώρας μας  και κάτω από την πίεση των δημοτών ο Δήμος αποφασίζει να δράσει δυστυχώς αυτοσχεδιάζοντας, κόντρα σε όλες τις προσταγές του νόμου.

Την Τρίτη 30 Ιουλίου 2-3 υπάλληλοι του Δήμου προχώρησαν σε περισυλλογή 3 αδέσποτων  σκύλων της Αμφίκλειας  πέραν κάθε νομιμότητας, αφού ο νόμος 4039/2012  αναφέρει ξεκάθαρα πώς πρέπει να γίνεται η περισυλλογή τους: «Για την περισυλλογή των αδέσποτων ζώων συντροφιάς συγκροτούνται συνεργεία από άτομα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα στην αιχμαλωσία ζώων συντροφιάς, που καθοδηγούνται και ελέγχονται στο έργο τους από κτηνίατρο...»

Φυσικά πουθενά δεν υπήρχε κτηνίατρος να ελέγξει και να καθοδηγήσει  το “κατάλληλα  εκπαιδευμένο και έμπειρο” συνεργείο. Ούτε φυσικά τα αδέσποτα της Αμφίκλειας είναι μόνο 3, απλά οι υπάλληλοι μπόρεσαν να συλλάβουν τα πιο φιλικά από αυτά.

Στη συνέχεια τα αδέσποτα οδηγήθηκαν σε εντελώς ακατάλληλο υπαίθριο χώρο του Δήμου  πάλι παράνομα αφού ο νόμος αναφέρει: «Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, που περισυλλέγονται, οδηγούνται τμηματικά στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, στα δημοτικά κτηνιατρεία ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις και σε ιδιωτικά κτηνιατρεία…» Μιλάμε φυσικά για χώρους που η ίδρυση, λειτουργία, υποδομές κλπ υπόκεινται σε ισχύουσες διατάξεις και σε καμιά περίπτωση για “σκουπιδότοπους”. Και πάντα για «…χώρους προσωρινής παραμονής και περίθαλψης…»

Την Παρασκευή 2 Αυγούστου μέλη της πρωτοβουλίας πολιτών Αμφίκλειας διερχόμενοι από τον  χώρο όπου “φιλοξενούνταν” τα 3 αδέσποτα διαπίστωσαν την ακαταλληλότητα του χώρου και την παθητική κακοποίησή τους, αφού ήταν αλυσοδεμένα μόνιμα κάτω από ένα παλιό απορριμματοφόρο αυτοκίνητο του Δήμου, τα δύο απ’ αυτά μάλιστα είχαν μπλέξει τις αλυσίδες τους και δεν μπορούσαν ούτε καν να κουνηθούν. Για νερό δεν γίνεται φυσικά λόγος αφού ο μοναδικός κουβάς που υπήρχε εκεί κοντά ήταν άδειος και πεσμένος στο πλάι, τροφή πουθενά. Αφού τα φρόντισαν (νερό – τροφή) έφυγαν.

Την επομένη Σάββατο 3 Αυγούστου ο χώρος ήταν κλειδωμένος και δεν ήταν εφικτό να παρασχεθεί η οποιαδήποτε φροντίδα στα ζώα. Το ίδιο βράδυ επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά με τον Αντιδήμαρχο και το Δήμαρχο όπου τους αναφέραμε πως η κατάσταση είναι απαράδεκτη, αυτό που συμβαίνει συνιστά κακοποίηση που δεν μπορεί να συνεχιστεί, αν δεν μπορούν να προσφέρουν τα ελάχιστα (τροφή-νερό) ας ζητήσουν τη συνδρομή μας, ο νόμος τους καθιστά αποκλειστικά υπεύθυνους και τους θυμίσαμε πως πρέπει να προχωρήσουν άμεσα στις επόμενες υποχρεώσεις τους, δηλαδή να πάνε άμεσα στον κτηνίατρο για να γίνουν οι ενέργειες που προστάζει ο νόμος.

Την επομένη μέρα Κυριακή 4 Αυγούστου τα 2 από τα 3 αδέσποτα είχαν ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ. Το δε τρίτο θεάθηκε στην κεντρική πλατεία της Αμφίκλειας σε άθλια κατάσταση με το ένα του πόδι τρύπιο!! και κατακρεουργημένο (σαφώς χτυπημένο). Ενημερώθηκε ο Αντιδήμαρχος ο οποίος δήλωσε πλήρη άγνοια για το τι έγινε (Κανείς δεν έχει δώσει απαντήσεις από τότε για το τι έγινε) δίνοντας την εντύπωση πως δεν αντιλαμβάνεται ο Δήμος τις ευθύνες του για την εξαφάνιση τους, αγνοώντας το γεγονός πως η εξαφάνιση έγινε σε χώρο και χρόνο ευθύνης αποκλειστικά του Δήμου. Ανέλαβε πάντως το τραυματισμένο σκύλο όπου μετά από τις φροντίδες (χειρουργική επέμβαση) από τον τοπικό κτηνίατρο μεταφέρθηκε  για ανάρρωση (?) ή τιμωρία στον ίδιο ακατάλληλο χώρο όπου παρέμεινε για πάνω από 3 βδομάδες μόνιμα αλυσοδεμένο, χωρίς καμία άλλη κτηνιατρική φροντίδα ή παρακολούθηση. Την Πέμπτη 29 Αυγούστου θεάθηκε ελεύθερο στην Αμφίκλεια.

Η όλη διαδικασία από την αρχή μέχρι το τέλος, αποτελεί μια απίστευτη παράνομη, ανεύθυνη και απάνθρωπη πράξη επιπολαιότητας και έλλειψης σεβασμού, που προσβάλλει βάναυσα την πολιτισμένη κοινωνία. Αναποτελεσματική φυσικά αφού εκτός από τα 2 που εξαφανίστηκαν και “ξεμπερδέψαμε” δεν έχει γίνει καμία εξέταση, κανένας εμβολιασμός, στείρωση κλπ στα υπόλοιπα  αδέσποτα της Αμφίκλειας αλλά και του Δήμου γενικότερα.

Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για αυτή την ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ.

Όλα αυτά έρχονται σε συνέχεια άλλων παράνομων και απαράδεκτων πράξεων από κάποιους, κατ’ ευφημισμόν “συμπολίτες” μας, που καιρό τώρα προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα, άλλοτε με φόλες και άλλοτε με θανάτωση νεογέννητων κουταβιών.

Όσοι δημόσια επικροτούν τις παράνομες ενέργειες του Δήμου ας έχουν υπόψη τους τα άρθρα 183 & 184 του Ποινικού Κώδικα που ορίζουν πως όποιος δημόσια με οιονδήποτε τρόπο προκαλεί η διεγείρει σε απείθεια κατά των νόμων ή σε διάπραξη κακουργήματος η πλημμελήματος τιμωρείται.

Θυμίζουμε επίσης σε όλους την εγκύκλιο του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (30/3/2012,  71377/ 12/396322) προς όλες τις Αστυνομικές Διευθύνσεις της:

«…Μεριμνήσετε για την ευαισθητοποίηση του προσωπικού των προαναφερόμενων Υπηρεσιών  σας και εκδήλωση συνεχούς ενδιαφέροντος στο ζήτημα της προστασίας των ζώων, το οποίο άλλωστε καταδεικνύει και τον πολιτισμό μιας Χώρας.

Εξετάζετε άμεσα και με προσοχή κάθε είδους πληροφορία - καταγγελία, απ’ όπου και αν προέρχεται, συμπεριλαμβανομένου και του διαδικτύου, αναφορικά με περιστατικά θανάτωσης – κακοποίησης - κακομεταχείρισης ζώων, προβαίνοντας στη συνέχεια στις απαραίτητες αστυνομικές και δικονομικές ενέργειες κατά παντός υπαιτίου.

Αναπτύξετε συνεργασία με τις φιλοζωικές και λοιπές οργανώσεις, τις οποίες να υποβοηθείτε με κάθε τρόπο στο έργο τους, ερευνώντας με ιδιαίτερη προσοχή τις καταγγελίες …»

Να θυμίσουμε επίσης σε όλους την εγκύκλιο του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (8/4/2013, 1/2013) προς τις Εισαγγελίες Εφετών και Πρωτοδικών της χώρας όπου αποσαφηνίζει:

«…Εκτός από την έννοια της ενεργητικής κακοποίησης, αντιληπτό καθίσταται το γεγονός ότι στην έννοια της παθητικής κακοποίησης …περιλαμβάνονται ενδεικτικά, η έλλειψη καταλύματος, το ακατάλληλο κατάλυμα ή τα στενά κλουβιά, η μόνιμη αλυσόδεση, η ακατάλληλη τροφή, …η έλλειψη νερού ή νερού μη κατάλληλου, χώροι μη στεγνοί και καθαροί, προστατευόμενοι από τις καιρικές συνθήκες, η έλλειψη φροντίδας για κτηνιατρική περίθαλψη σε περίπτωση ασθενειών τους,… Μείζονος σημασίας θέμα, καθίσταται και η αναφορά στην αστυνομική αρχή ότι πρόκειται για αυτεπαγγέλτως διωκόμενο έγκλημα για το οποίο δεν προαπαιτείται η καταβολή του παραβόλου των 100 ευρώ, ως ισχύει για τα κατ’ έγκληση διωκόμενα εγκλήματα, αλλά και η τήρηση της αυτοφώρου διαδικασίας, κρίνεται αναγκαία για τον κολασμό του εγκλήματος αυτού που έχει βαρύνουσα εγκληματική απαξία. Σκόπιμη κρίνεται και η επιτόπια μετάβαση του αρμοδίου Εισαγγελέα όταν επιλαμβάνεται δημοσιεύματος ή καταγγελίας προς διενέργεια αυτοψίας για να διαπιστώσει τις συνθήκες που επικρατούν σε οποιοδήποτε καταφύγιο αδέσποτων ζώων συντροφιάς… στην πραγματικότητα για την τήρηση του αυτοφώρου αρμόδια καθίσταται η Ελληνική αστυνομία, για το αυτεπαγγέλτως διωκόμενο αδίκημα της παραβάσεως του άρθρου 16 (περί κακοποίησης των ζώων) του ν. 4039/2012… Εν κατακλείδι, η παροχή τροφής και νερού σε αδέσποτα ζώα δεν παραβιάζει τις διατάξεις του ν.4039/2012, είναι μέσα στο πνεύμα σεβασμού κάθε έμβιας ύπαρξης για δικαίωμα στη ζωή, πρέπει όμως να τηρούνται συνθήκες καθαριότητας, η έλλειψη της οποίας ασφαλώς δημιουργεί ευθύνη.»

Πρόβλημα με τα αδέσποτα ζώα σαφώς και υπάρχει. Οι φιλόζωοι πρώτοι από όλους το έχουν αναδείξει εδώ και χρόνια. Η εικόνα που συναντά κανείς στους δρόμους των ελληνικών πόλεων και χωριών είναι τριτοκοσμική. Τα ανεπαρκή προγράμματα εμβολιασμού και στείρωσης αδέσποτων ζώων, το νομοθετικό πλαίσιο που δεν εφαρμόζεται, καθώς και η γενικότερη έλλειψη ευαισθητοποίησης των πολιτών απέναντι στο ζήτημα των αδέσποτων, συντελούν στην ανακύκλωση του προβλήματος, αλλά και στη δυσφήμιση της Ελλάδας στο εξωτερικό. Η Ελλάδα σημειωτέον έχει τις περισσότερες καταγγελίες για βασανισμό ζώων στην Ευρωπαϊκή ένωση.

Δυστυχώς η γενικότερη έλλειψη σεβασμού προς το φυσικό μας περιβάλλον στο οποίο είμαστε μέλη, αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη μιας υποτυπώδους έστω φιλοζωικής συνείδησης. Άλλωστε σε αυτή την έλλειψη σεβασμού οφείλεται και το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων αφού σαφέστατα  δεν ευθύνονται τα ζώα αλλά οι άνθρωποι που τα κατέστησαν αδέσποτα. Το κύριο πρόβλημα είναι η συνείδηση και η εν γένει παιδεία του εγκαταλείποντος. Διότι και αν μερικά ή και όλα από τα “ενοχλητικά” ζώα εξαφανιστούν από τους κάθε λογής αυτόκλητους “εκκαθαριστές”, αν δεν υπάρξει “εκκαθάριση” στην συνείδηση αυτού που εγκαταλείπει, την επόμενη κιόλας μέρα θα βρούμε μερικά κακόμοιρα ζώα να περιφέρονται άσκοπα στο κέντρο της πόλης, για να ξαναρχίσει η κουβέντα για το “πρόβλημα”.

Η διαχείριση των αδέσποτων ζώων πρέπει να γίνει με τρόπο που να αρμόζει σε μια σύγχρονη και πολιτισμένη Ελλάδα και με μεθόδους και λύσεις που θα οδηγήσουν στη βελτίωση και σιγά σιγά στην εξάλειψη του προβλήματος.

Η στείρωση των ιδιόκτητων ζώων, η συνειδητή απόκτηση ενός κατοικίδιου, η μη εγκατάλειψη των ζώων, η ενημέρωση και το να μάθουμε να ζούμε αρμονικά, προς το παρόν, με τα αδέσποτα ζώα, που εμείς δημιουργούμε, η ευαισθητοποίηση των δημοτών και η ανάπτυξη φιλοζωικής συνείδησης αρχίζοντας από τα σχολεία ώστε να υπάρχει γενικότερη ενημέρωση στα θέματα υγιεινής και ευζωίας των ζώων είναι οι λύσεις που θα μας οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ένας Δήμος χωρίς αδέσποτα, όχι με την εξολόθρευσή τους ή την παράνομη αιχμαλωσία και εξαφάνισή τους στη συνέχεια, αλλά με λύσεις νόμιμες και πολιτισμένες.

Οι πράξεις και οι παραλείψεις του Δήμου δεν τιμούν τον τόπο μας. Με λύπη αναγκαζόμαστε να δημοσιοποιούμε περιστατικά σαν αυτό. Ωστόσο, η δημοσιότητα είναι ένα από τα εφόδια που έχουμε να αντισταθούμε στη λογική διαχείρισης του μείζονος προβλήματος των αδέσποτων σκύλων μέσα από αυτοσχέδιες πρόχειρες επεμβάσεις, χωρίς αίσθημα ευθύνης και με απόλυτη αδιαφορία και έλλειψη σεβασμού απέναντι στη σχετική νομοθεσία.

Ως συνειδητοποιημένοι, και ευαισθητοποιημένοι πολίτες δηλώνουμε την πρόθεσή μας να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας, ώστε και οι διοικούντες τον τόπο μας να λειτουργούν στο πλαίσιο του νόμου και με ευαισθησία.

«Ο Πολιτισμός ενός έθνους διακρίνεται από τον τρόπο, με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα ζώα»  Μαχάτμα Γκάντι