ΟΙ ΤΣΟΛΙΑΔΕΣ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ ΕΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΙΝ - Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΑΣ

 

ΓΡΑΒΙΑ (Ανταποκριτού μας).

Εφημερίδα ΄΄Ρουμελιώτης΄΄13 Απριλίου 1929

- Βαθείαν απογοήτευσιν και μαρασμόν προξενεί η ασύγγνωστος και πρωτοφανής αδιαφορία των αρμοδίων προς την φοβεράν δυστυχίαν του πτωχού λαού των δύο Δήμων Δωριέων και Καλλιέων,.....

 τόσον εκ της αφορίας του παρελθόντος έτους, όσον και εκ του εισέτι διαρκούντος βαρέως χειμώνος καταστρέψαντος τελείως την κτηνοτροφίαν και την γεωργίαν.

Εις την Άνω Αγόριανην του Παρνασσού, ηναγκάσθησαν να σφάξουν τους αροτήρας βόας των οι κάτοικοι, ίνα αφ’ ενός μεν σωθούν ούτοι εκ του εξ ασιτίας θανάτου κατά τον βαρύτατον χειμώνα, αφ’ ετέρου δε ίνα προλάβουν τον βέβαιον, θάνατον των ζώων δι’ ‘ελλειψιν παντελή τροφής.

Εις την Λιλαίαν η κτηνοτροφία και η γεωργία κατεστράφησαν, επίσης εις την Πολύδροσον, την Μαριολάταν, Γραβιάν – Καστέλλια – Μπράλο – Παληοχώρι, δια να μη αναφέρωμεν καθόλου τα κακότυχα χωριά του δήμου Καλλιέων, τα οποία ούτε τον Ιούλιον δεν θα ίδουν <<μαύρην γήν>>.

Ολόκληρος αυτός ο καρτερικός και φίλεργος λαός των αθανάτων Δωριέων, ο μηδέποτε καμφθείς εις δυσκολωτέρας στιγμάς της χειμασθείσης εις το παρελθόν πατρίδος μας, ήδη δειλιά προ του φοβερού φάσματος της πείνης και εξεγείρεται κατά της εγκληματικής απαθείας των εν Αθήναις και αλλαχού τυρβαζόντων εν χλιδή και ευμαρεία αρμοδίων.

Εν συνδυαμό δε και με την γενικοτέραν κακοδαιμονίαν και των λοιπών επαρχιών τουΚράτους, έναντι της οποίας απεδείχθη πλέον δια τας μη εθελοτυφλούντας, ότι ουδέν το σοβαρόν προς γενικήν ανόρθωσιν έπραξεν η Κυβέρνησις, ότι θα δυνηθή να πράη, εφ’ όσον δεν αίρεται εις το ύψος εις ό έταξεν ταύτην η λαϊκή παμψηφία της 19^ης Αυγούστου 1928, πολλά τα δυσοίωνα προιωνίζονται.

Ως να μη ήρκουν δε τα ανωτέρω, ενέσκηψεν και πάλι η προεκλογική κίνησις των υποψηφίων γερουσιαστών. Οι δυστυχείς Δωριείς και δια την κατάστασίν των και δια τους άρχοντάς των τους αξιούντας την ψήψον των, με την διακρίνουσαν αυτούς διαύγειαν πνεύματος και αγνήν αφέλειαν, διερωτώνται αν οι άνθρωποι ούτοι, οι έχοντες τον καιρόν και την διάθεσιν να σαχολούνται με τα τοιαύτα, είναι τάχα εντός της πραγματικότητας;

Η ενταύθα πολιτική οργάνωσις η ευρύτερα αποβλέπουσα εις την ανύψωσιν εκ της τοιαύτης αθλίας καταστάσεως, χωρίν να εκληφθή δημοκοπούσα, μη αναθεωρήσασα προς το παρών εισέτι την έναντι της εν τη αρχή πολιτικής παρατάξεως στάσιν της προς ην παρέσχε μεχρι τούδε αμέριστον την υποστήριξίν της, προς της ανωτέρω ιστυρουμένης αξιοθρηνήτου καταστάσεως του τόπου μας, είναι αναγκασμένη εντονότατα διαμαρτηρομένη να αξιώση την άμεσον λήψιν της ενδεικνυομένης κυβερνητικής μερίμνης δια τους ακριδοπλήκτους και χιονοπλήκτους δυστυχούντας πληθυσμούς του τόπου μας, ιδία δε να χαρισθούν οι βαρύτατοι παντοειδείς φόροι δια το παρελθόν έτος και να γίνει διανομή στοιχειωδών βοηθημάτων εις τους λιμώττοντας.

Α.Π.Β.