Ένα τραγούδι που έχει γραφτεί, για
έναν απ’ τους τελευταίους ληστές του Παρνασσού, τον συγχωριανό μας Γιάννη
Μαστροκώστα ή Λουλουβιά......
Το τραγούδι αυτό συμπεριλαμβάνεται στην
συλλογή του Δημήτρη Χαλατσά από τα Καστέλια, με τον
τίτλο ‘’Ληστρικά Τραγούδια’’.
"Ο
Γιάννης Μαστροκώστας, ήταν αγροφύλακας στην Πολύδροσο Παρνασσίδας. Έδρασε
στην περιοχή αυτή από το 1931 έως το 1935.
Ο Μαστροκώστας ή Λουλουβιάς, βγήκε
στο ‘’κλαρί’’ το 1931 όταν φόνευσε τον υδρονομέα κατ' άλλους αρχιφύλακα- συγχωριανό
και πολύ καλό του φίλο -. Αφού πέρασε τέσσερα χρόνια στα βουνά, κυρίως της
Γκιώνας και του Παρνασσού, είχε – όντας επικηρυγμένος — την συνήθη κατάληξη.
Δολοφονήθηκε
το 1935 από κάποιον Κοντολάτη, ή κατ’ άλλους, από συντρόφους του Σεγδιτσιώτες
ληστές, ενώ του απεκόπη το κεφάλι ως πειστήριο για την επικήρυξη.
Το σώμα πετάχτηκε σ’ έναν κάρκαρη, βρέθηκε αργότερα
και στάλθηκε στη Γραβιά για αναγνώριση. Το κεφάλι του βρίσκεται στο εγγληματολογικό μουσείο της Αθήνας.
Τη συνέχεια αναλαμβάνει ο λαικός στιχουργός…….
Εσείς πουλιά του Παρνασσού, πουλιά απ’
τη Σουβάλα
Φέτο να μην λαλήσετε, φέτο να μην τα
ειπείτε
Το Μαστροκώστα βάρεσαν, το Γιάννη το
λεβέντη
Στη Γκιώνα τον εβάρεσαν και στη Γραβιά
τον πάνε.
Βλέπουν κορμί ακέφαλο, κορμί δίχως
κεφάλι.
Κανείς δεν τον εγνώρισε, κανείς δεν τον
γνωρίζει.
Πηγαίνει κι η γυναίκα του και το χρυσό
του ταίρι,
Εκείνη τον εγνώρισε, εκείνη τον
γνωρίζει….
--Αυτόνος είν’ ο Γιάννης μου,
αυτός είν’ ο καλός μου…..
Γιάννης Αθ. Λαγός
Αναδημοσίευση από Πολύδροσος Παρνασσού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.