Παναγιώτης Δημάκης
Στα ευλογημένα μελισσοτόπια, τής Ελληνικής Γής, οι μέλισσες και το μέλι, ζούν και πορεύονται μαζί,....με τών Ελλήνων τις Κοινότητες, με τα προϊόντα τους, πού μετέχουν στις θρησκευτικές και πολιτιστικές διαδρομές, μέσα στις χιλιετίες, τού Εθνικού Βίου. Πλήθος αναφορών στήν Λογία και Δημοτική παράδοση, αλλά και στήν Αρχαιολογική έρευνα, συνδέει μύθους και θρύλους, με τήν καθημερινότητα, αλλά και τήν συνάφεια, τήν συμπλοκή, τής θαυμαστής οργανωμένης κοινωνίας τών μελισσών, πού χρησιμοποιήθηκαν, διαχρονικά, ώς καί παραδείγματα, προς μίμηση ή και αποφυγή, όπως οι εργάτριες και οι κηφήνες. Το φυσικό περιβάλλον, πεδίο ανεξάντλητο, όλων τών ειδών τής Φυτολογίας μέχρι τώρα, λόγω τής ταπεινώσεως, τού υδροφόρου ορίζοντα, αλλά και άλλων απρόβλεπτων παραγόντων, παρουσιάζει στερητικά σύνδρομα, πού επιδρούν και στα έντομα. Όμως το θέμα είναι μέγα και ακροθιγώς, τίθεται υπό κρίσιν εδώ άκριτα και λόγω χώρου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου