ΕΛΜΕ ΦΩΚΙΔΑΣ για την τηλεκπαίδευση: Κανένας δεν υποχρεώνεται ...

Για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση του ΥΠΑΙΘ

Αγαπητοί συνάδελφοι, μαθητές και γονείς

Ελπίζουμε να είστε καλά, ο καθένας από σας και οι οικογένειές σας.....

Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση μετά το κλείσιμο των σχολείων λόγω της επιδημίας του κορονοϊού, έχει επιδοθεί σε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί η τηλεκπαίδευση ως η λύση στο πρόβλημα της απώλειας διδακτικού χρόνου. Διευθυντές ΔΕ, Συντονιστές/ΠΕΚΕΣ αλλά και κάποιοι διευθυντές σχολείων, όχι όμως με επίσημο υπηρεσιακό έγγραφο, «πιέζουν» τους συναδέλφους για υποχρεωτική συμμετοχή.

Στις συγκεκριμένες συνθήκες που κινδυνεύουν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, η εξ αποστάσεως διδασκαλία και μάλιστα σε συνεργασία με ιδιωτικές εταιρίες (Google, Microsoft,Cisco), αποτελεί επικοινωνιακό κόλπο και κίνηση εντυπωσιασμού του Υπουργείου και της κυβέρνησης, όπως άλλωστε και στην υγεία, αφού χωρίς υποδομές σε σχολεία και νοσοκομεία, ούτε περίθαλψη ούτε μάθηση επιτυγχάνεται. Μόνο αναστάτωση, σύγχυση και άγχος δημιουργεί σε εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς.  Η  χρήση των νέων τεχνολογιών στα σχολεία πρέπει να έχει καθαρά υποστηρικτικό ρόλο στην παιδαγωγική πράξη και όχι ρόλο αναπλήρωσης των μαθημάτων και της κάλυψης της ύλης. Η διδασκαλία στην τάξη με τη φυσική παρουσία εκπαιδευτικών και μαθητών είναι αναντικατάστατη.

Οι εξαγγελίες της Υπουργού βρίσκουν τοίχο στην πραγματική εικόνα των δημόσιων σχολείων.

Από την εικόνα αυτή που όλοι μας έχουμε βιώσει το προηγούμενο διάστημα αναδεικνύονται ζητήματα, που δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε:

α) απαρχαιωμένα Εργαστήρια και Τεχνολογικές Υποδομές  

β) ελλειπή  εξοικείωση  αρκετών Εκπαιδευτικών και Μαθητών με αυτές τις διαδικασίες ,

γ) αδυναμία για Τεχνική Υποστήριξη Εκπαιδευτικών και Μαθητών (πρόσφατα το υπουργείο αποδόμησε τα  ΚΕΠΛΗΝΕΤ).

 Είναι σαφές ότι τέτοιες καινοτομίες δεν μπορούν να εισαχθούν με προετοιμασία μίας ημέρας και με μια εγκύκλιο του υπουργείου. Η κυβέρνηση μιλά για τεράστια συμμετοχή, αναφερόμενη σε μερικές χιλιάδες μαθητές, τη στιγμή που το σύνολο των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ανέρχεται σε  655.867 (στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ 2017-18, στην έκδοση «Η Ελλάδα με αριθμούς» του 2019) σε σύνολο περίπου 1,5 εκατομμυρίου.

Πέρα από αυτά όμως υπάρχουν και μια σειρά άλλα ζητήματα:

Ø  Η τηλεκπαίδευση υπό συγκεκριμένες συνθήκες θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως επικουρικό εργαλείο μάθησης, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία. Το ζωντανό μάθημα στην τάξη ή το εργαστήριο δεν μπορεί να αντικατασταθεί από την οποιαδήποτε "έξυπνη" εκδοχή e-learning, μέσα από σύγχρονες ή ασύγχρονες πλατφόρμες! Η σχέση μαθητών και εκπαιδευτικού είναι αναντικατάστατη!

Ø  Η τηλεκπαίδευση σε ένα σχολείο και μια κοινωνία ρημαγμένη από την κρίση διευρύνει τις κοινωνικές -εκπαιδευτικές ανισότητες. Είναι ακατάλληλη ή θέτει στο περιθώριο τους αδύνατους μαθητές και αυτούς που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις σε υλικοτεχνική υποδομή. Χιλιάδες μαθητές ανά τη χώρα, όπως επίσης και εκπαιδευτικοί, δε διαθέτουν ηλεκτρονικό υπολογιστή ή ακόμα και σύνδεση στο διαδίκτυο άρα καταργεί την ισότιμη πρόσβαση στις εκπαιδευτικές διαδικασίες.

Ø  Δεν ξεχνάμε ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση αποτελεί θέση του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε για την εξοικονόμηση εκπαιδευτικού προσωπικού, αλλά και εκφρασμένη πρόθεση του ΥΠΑΙΘ πρόσφατα (χρησιμοποιήθηκε για την κάλυψη κενών σε Νίσυρο, Κάσο κλπ).  Σε μια περίοδο περικοπών και μηδενικών διορισμών εύλογα θα σκεφτούμε ότι η κυβέρνηση πειραματίζεται και με το ενδεχόμενο η τεχνολογία να αντικαταστήσει τον εκπαιδευτικό.

Ø  Όπως έχουν τα πράγματα η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν πρόκειται να καλύψει κανένα πραγματικό μαθησιακό κενό, αλλά είναι πιο πιθανό να θεωρηθεί ως μια ακόμα "εκπαιδευτική δράση" που εύκολα θα αποτελέσει ένα επιπλέον κριτήριο αξιολόγησης στην επόμενη φάση υλοποίησης των πολιτικών του υπουργείου, που ακόμα και αν καθυστερήσουν λίγο λόγω της κρίσης που προκαλεί η επιδημία, δεν θα ανασταλούν.

Ø  Επιπλέον, σοβαρή πλευρά αποτελεί η εμπλοκή ιδιωτών εταιριών (CISCO, Google και Microsoft) αλλά και της Τοπικής Διοίκησης που αποσπούν τα «θερμά ευχαριστήρια» του Υπουργείου Παιδείας και ανοίγουν την κερκόπορτα ώστε να προωθήσουν τους σχεδιασμούς τους στο χώρο της Παιδείας (ιδιωτικοποίηση, πέρασμα της εκπαίδευσης στην ευθύνη των Δήμων, κλπ). Είναι απαράδεκτη πρόκληση, ο δημόσιος τομέας να μην αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να γίνεται μεσάζοντας των ιδιωτικών εταιρειών, οι οποίες με το αζημίωτο διαφημίζουν τα εκπαιδευτικά τους προϊόντα.

Ø  Τέλος, δε μπορούμε να παραγνωρίζουμε τον κίνδυνο παγίωσης των μεθόδων τηλεκπαίδευσης και τηλεργασίας. Σε μία περίοδο, που το αγαθό της γνώσης πετσοκόβεται, οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας (αναπληρωτές και ωρομίσθιοι) και η υποχρηματοδότηση διευρύνονται, αυτό  σημάνει ότι στο άμεσο μέλλον θα χάσουν την εργασία τους πολλοί συνάδελφοι μας αναπληρωτές, σημαίνει λιγότεροι εκπαιδευτικοί (ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές- νησιά), ελαστικοποίηση και εντατικοποίηση της εργασίας (εργασία χωρίς ωράριο από το σπίτι).

Με βάση όλα τα παραπάνω θεωρούμε ότι η διαδικασία της τηλεκπαίδευσης εξυπηρετεί τις πολιτικές σκοπιμότητες και την ουσιαστική ανεπάρκεια της κυβέρνησης και ο στόχος της είναι η εκμετάλλευση της δυσκολίας στην οποία βρίσκονται οι μαθητές μας και οι γονείς τους, δημιουργώντας έναν νέο κοινωνικό αυτοματισμό. Θα μπορούσε το Υπουργείο μέσω προγραμμάτων στη δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση, στην ιστοσελίδα του και όπου αλλού είναι εφικτό και προσβάσιμο σε όλους, να επιχειρήσει να διατηρήσει μία στοιχειώδη επαφή των μαθητών με την εκπαιδευτική διαδικασία και να βοηθήσει στην ψυχική τους ισορροπία (ανάγνωση βιβλίου, ταινίες, ντοκιμαντέρ, παιγνιώδεις μορφές προσέγγισης της γνώσης κλπ).

 Ως εκπαιδευτικοί ήδη σε πολλές των περιπτώσεων και πριν ακόμη ασχοληθεί με το αντίστοιχο ζήτημα το υπουργείο, ήμασταν αλληλέγγυοι και σε επαφή με τους μαθητές μας και φροντίζαμε ώστε να βρίσκονται σε μια όσο το δυνατόν ήρεμη κατάσταση, υποστηρίζοντάς τους ψυχολογικά, αλλά και μαθησιακά. Αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε για όσο καιρό χρειαστεί, με όποιον τρόπο ή μέσο διαθέτει ο καθένας από εμάς.

Κανένας δεν υποχρεώνεται είτε να συμμετέχει ως εθελοντής τηλεμαθήματος είτε να παραστεί , με όποια ιδιότητα στα σχολεία, που είναι ουσιαστικά κλειστά.  Πρώτα γιατί δεν τον καλεί κανένας κι έπειτα γιατί κινδυνεύει η υγεία του! Κανείς δεν μπορεί να παίζει με τις ζωές, τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, αλλά και τα μαθησιακά δικαιώματα και την αγωνία των μαθητών.

Οι μαθητές μας χρειάζονται κυρίως αυτές τις τόσο κρίσιμες ώρες συναισθηματική, ψυχολογική, οικονομική στήριξη των οικογενειών τους και όχι εντατικοποίηση της γνώσης. Να έρθουν σε επαφή με τους μαθητές και τις οικογένειές τους, σε ανθρώπινο επίπεδο, ώστε  να έχουμε την πραγματική εικόνα των συνθηκών που αντιμετωπίζουν. 

Εν κατακλείδι και για να μιλάμε επί της ουσίας.

·       Το υπουργείο Παιδείας οφείλει άμεσα να προχωρήσει σε περικοπή της ύλης στα Πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα και σε κατάργηση των ενδοσχολικών προαγωγικών και απολυτήριων εξετάσεων.

·       Να σταματήσουν οι πιέσεις για υποχρεωτική παρουσία των συναδέλφων στα σχολεία. Καμία τέτοια υποχρέωση δεν προκύπτει με βάση την Κ.Υ.Α.

·       Ο κάθε εκπαιδευτικός έχει τη δυνατότητα, εφόσον το κρίνει αναγκαίο, να εξασφαλίσει την επαφή με τους μαθητές του και τους γονείς. Δεν πρέπει να υποτιμηθούν οι αντικειμενικές δυσκολίες που αφορούν εκπαιδευτικούς και μαθητές, οι οποίες πρέπει να αναγνωρίζονται και να ξεπερνιούνται με υποστηρικτικά μέτρα. Καμία αυταρχική παρέμβαση της Διοίκησης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.  

·       Να κλείσουν άμεσα τα ΚΕΣΥ, τα ΠΕΚΕΣ, τα ΚΠΕ. Οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να λειτουργήσουν με το απολύτως αναγκαίο προσωπικό.

·       Το διοικητικό έργο από τους Διευθυντές/ντριες, Προϊσταμένους-ες, κ.λπ., για όσο διάστημα παραμένουν κλειστά τα σχολεία, είναι σαφές ότι μπορεί να υποστηριχθεί με πολλούς τρόπους χωρίς το καθημερινό άνοιγμα των σχολείων, που μπορεί να δημιουργήσει άλλα προβλήματα.

·       Καμία σκέψη για νομοθέτηση «στα μουλωχτά» των αλλαγών στο Λύκειο (Τράπεζα θεμάτων, Εθνικό Απολυτήριο, μείωση των εισακτέων κ.λπ.), την αξιολόγηση κ.ά.

Στεκόμαστε όρθιοι, δημιουργικοί και αλληλέγγυοι, ώστε να επιστρέψουμε σύντομα στις τάξεις μας.

Τέλος, δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στους γιατρούς, τους νοσηλευτές και το βοηθητικό προσωπικό όλων των μονάδων υγείας, καθώς και σε όλους τους εργαζομένους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που παλεύουν κάτω από τις χειρότερες συνθήκες, προκειμένου να εξυπηρετήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις άμεσες ανάγκες μας. Συμπαραστεκόμαστε σε όλους τους απολυμένους από την εργασία τους και βεβαίως ως δάσκαλοι δηλώνουμε ότι είμαστε έμπρακτα δίπλα στους μαθητές μας και τις οικογένειές τους.