Η Εθνική μας επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821 … ένας διαφορετικός γιορτασμός

Του (Επγού ε.α.) Αλέξανδρου Ι. Βαλάσκα

π. Προέδρου Λαογραφικού-Ιστορικού Συλλόγου

25^η Μαρτίου σήμερα, εορτή της εθνεγερσίας μας, και είναι ίσως η πρώτη φορά εφέτος,....

από καθιερώσεως (1838 ) αυτής της ημέρας ως Εθνικής μας Επετείου, που καλούμαστε οι Έλληνες  να τη γιορτάσουμε υπό καθεστώς ειδικών συνθηκών ή μάλλον να μη τη γιορτάσουμε επισήμως λόγω των επιβεβλημένων, κατά τους ειδικούς επιστήμονες, και επιβληθέντων, υπό της Κυβερνήσεως μέτρων απαγόρευσης πάσης φύσεως εορταστικών & άλλων εκδηλώσεων (Σχολικών εορτών, δοξολογιών, κατάθεσης στεφάνων, τέλεσης παρελάσεων,  κ.α.) αλλά και του κατ’ οίκον περιορισμού μας, υπό τον φόβο της επιδημίας του κορωνοϊού COVID-19, που μαστίζει όλη την ανθρωπότητα, της προσβολής μας από αυτόν & της μετάδοσης του στους συνανθρώπους μας.

Είναι λυπηρό & στενάχωρο να υφιστάμεθα ως πολίτες αναγκαστικούς περιορισμούς που εν πολλοίς αγγίζουν τα όρια των ατομικών μας ελευθεριών και βέβαια αυτό καθίσταται περισσότερο λυπηρό τέτοιες ημέρες, ημέρες ιστορικών επετείων που εμείς οι Έλληνες δεν τις θεωρούμε μόνο δικές μας ή μάλλον ούτε καν δικές μας ημέρες, αλλά ημέρες των Ηρώων του Έθνους που έπεσαν & έχυσαν το αίμα τους στα πεδία των μαχών για “του Χριστού την πίστη την αγία & της πατρίδος την ελευθερία”.

Και χρέος μας το θεωρούμε , και το επιτελούμε, σε κάθε εθνική επέτειο να τιμούμε τους ήρωες μας κλείνοντας ευλαβικά το γόνυ και αποθέτοντας ένα δάφνινο στεφάνι ή ένα λουλούδι στη μνήμη τους, στα ηρώα & στα μνημεία πεσόντων των πόλεων & των χωριών της πατρίδος.

Εφέτος όμως βιώνοντας όλοι, την πρωτόγνωρη, για την υγεία μας, αυτή φυσική απειλή και κατανοώντας το μέγεθος του προβλήματος που αυτή την περίοδο διερχόμαστε, υποτασσόμαστε  στην ανάγκη & δεν προσερχόμαστε σε ναούς, δεν τελούμε δοξολογίες, δεν εκφωνούμε πανηγυρικούς, δεν απαγγέλουμε ποιήματα, δεν καταθέτουμε στεφάνους, δεν παρελαύνουμε, δεν συνεορτάζουμε εν ταυτώ, ναι.

Όμως, κανείς κορωνοϊός, καμία επιδημία, κανένας  Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), κανένας ΕΟΔΥ, καμία Κυβέρνηση & καμία Νομοθετική Πράξη δεν μπορεί να κάμψει το φρόνημά μας να μας καταργήσει & να μας απαγορεύσει το δικαίωμα στη μνήμη, γιατί  εμείς τους ήρωες μας πρώτα τους τιμούμε με την ψυχή μας & τη μνήμη μας, με τη σημαία μας , με το άναμμα ενός καντηλιού, με λίγο λιβάνι, με την προσευχή μας, το σταυρό μας & ψάλλοντας νοερά τον Εθνικό μας Ύμνο.

Και όλα αυτά για να τα κάνουμε δε χρειάζεται να πάμε σ’ εκκλησιές  και σε πλατείες, εμπρός σε ηρώα πεσόντων και επιτύμβιες στήλες.

Δεν χρειάζεται να τελέσουμε ανοικτές δοξολογίες, να εκφωνήσουμε πανηγυρικούς, να απαγγείλουμε ποιήματα, να καταθέσουμε στεφάνους, να παρελάσουμε ενώπιον επισήμων.

Βγάζουμε τη σημαία στο μπαλκόνι του σπιτιού μας, στεκόμαστε ορθοί μπροστά στο εικονοστάσι ή σε μια εικόνα του Χριστού μας, ανάβουμε το καντήλι και το λιβανιστήρι μας και κάνοντας το σταυρό μας ψάλουμε πρώτα το “ Τη υπερμάχω …”, μετά  το “ Αιωνία οι μνήμη αυτών ” & κλείνουμε τη μικρή αυτή τελετή των 5΄- 7΄της ώρας με τον “Εθνικό Ύμνο”.

Δεν έχουν ανάγκη περισσότερων τιμών οι ήρωες μας να είστε σίγουροι συμπατριώτες και φίλοι μου. Οι ψυχές τους και έτσι θ’ αναπαυθούν.

 “ Χρόνια Πολλά”

με υψηλό φρόνημα & ηθικό, βαθιά πίστη, προσευχή, αγάπη & αλληλεγγύη θα περάσουμε και αυτή τη δύσκολη δοκιμασία.

υ.γ.

Και βέβαια,τουλάχιστον στις μικρές τοπικές κοινωνίες και στα χωριά της πατρίδος μας, δεν νομίζω ότι θα εγκαλούσε κάποιος τουναντίον μάλιστα έπαινος θα τους άξιζε, στους τοπικούς Αντιδημάρχους & Προέδρους Κοινοτήτων εάν από της πρωινές ώρες της σημερινής εορτάσιμης ημέρας φρόντιζαν μέσω των μεγαφωνικών συστημάτων που διαθέτουν να μεταδώσουν ένα ωριαίο πρόγραμμα με τα ανάλογα επετειακά και ιστορικά τραγούδια και να κλείσουν το πρόγραμμα με το παιάνισμα του Εθνικού μας Ύμνου;;;

Αυτή μάλιστα, είναι μια πρότασή μου προς τον Αντιδήμαρχο της Δημοτικής μας Ενότητας αλλά και προς την Πρόεδρο της Τοπικής μας Κοινότητος.