ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ ΦΩΚΙΔΑΣ - Αλχημείες και ψέμα πάνω στο ψέμα για παλιούς και νέους ασφαλισμένους

Κυβέρνηση για το ασφαλιστικό

Αλχημείες και ψέμα πάνω στο ψέμα για παλιούς και νέους ασφαλισμένους....

 Η κυβέρνηση συνεχίζοντας τις αλχημείες και την κοπτοραπτική προσπαθεί να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους, ειδικά τις νέες βάρδιες της εργατικής τάξης. Οι εργαζόμενοι που ζουν στο πετσί τους όλων των ειδών τις "ευέλικτες" εργασιακές σχέσεις και την περιπλάνηση, αυτοί που βρέθηκαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες στις ουρές της ανεργίας και συνεχίζουν να βρίσκονται, ακούν καθημερινά για αυξήσεις στις συντάξεις στα 35 και τα 42 χρόνια εργασίας.

    Το νέο Ασφαλιστικό του Βρούτση αφήνει ανέγγιχτα τα ποσοστά αναπλήρωσης του νόμου Κατρούγκαλου από τα 4.500 έως τα 9.000 ένσημα, δηλαδή για τη συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων, που αφορούν συνήθως και στην πιο κακοπληρωμένη εργασία. Αλήθεια, ποιος ελαστικά εργαζόμενος, μισοάνεργος, θα έχει 42 χρόνια ασφαλισμένης εργασίας στο τέλος του εργάσιμου βίου του, που αναφέρουν στους πίνακες και τα παραδείγματά τους;

     Γιατί δεν αναφέρουν στα ένθετα για το Ασφαλιστικό και στις τηλεοπτικές εκπομπές, ποιο θα είναι το ύψος της ανταποδοτικής σύνταξης για έναν εργαζόμενο που βρέθηκε σε μια νύχτα να πληρώνεται με 511 ευρώ μεικτά (νέος κάτω των 25 ετών) ή για τους εργαζόμενους που απασχολούνται ως 4ωροι; Αυτά τα παραδείγματα αφορούν άραγε λίγους εργαζόμενους ή την πλειοψηφία που βρέθηκε να δουλεύει μαύρα και ανασφάλιστα, να "χοροπηδάει" από το ένα 5μηνο - 8μηνο πρόγραμμα απασχόλησης σε άλλο, να δουλεύει εποχικά;

Α) Ασφαλισμένος με 4.500 μέρες ασφάλισης και μέσο όρο αποδοχών 600 ευρώ πριν τον νόμο Κατρούγκαλου και την κατάργηση της 13ης - 14ης σύνταξης κύριας και επικουρικής έπαιρνε συνολικά κύρια και επικουρική σύνταξη 607 ευρώ το μήνα και για 14 συντάξεις 8.498 ευρώ το χρόνο. Μετά τον νόμο Κατρούγκαλου - και τον νόμο Βρούτση που διατηρεί το ίδιο ποσοστό αναπλήρωσης - παίρνει το μήνα 455 ευρώ και για 12 συντάξεις 5.458 το χρόνο, δηλαδή παίρνει 3.040 ευρώ λιγότερο ή - 35,78%, «βγαίνοντας» στη σύνταξη 9 χρόνια αργότερα.

   Β) Ασφαλισμένος στα βαρέα (Μεταλλεία) με 10.500 μέρες ασφάλισης και μέσο όρο αποδοχών 2000 ευρώ πριν τον νόμο Κατρούγκαλου έπαιρνε συνολικά κύρια και επικουρική σύνταξη 2120 ευρώ το μήνα και για 14 συντάξεις 30.000 ευρώ το χρόνο. Μετά τον νόμο Κατρούγκαλου - και τον νόμο Βρούτση με αυξημένο ποσοστό αναπλήρωσης (επειδή δούλεψε πάνω από 30 χρόνια) - παίρνει το μήνα 1240 ευρώ και για 12 συντάξεις 15000 το χρόνο, δηλαδή παίρνει 15000 ευρώ λιγότερο ή – 50,00%«βγαίνοντας» μάλιστα στη σύνταξη 6 χρόνια αργότερα. ΔΕΝ πρόκειται δε να πάρει ΚΑΜΙΑ αύξηση για φέτος (όπως προπαγανδίζει κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της) αλλά και για τα επόμενα 8-10 και 15 χρόνια, μιας και η προσωπική διαφορά που επέβαλε ο ν.Κατρούγκαλου και διατηρεί στο ακέραιο(εκεί που θα τον καταργούσε) ο νέος ν. Βρούτση είναι πάνω από 200 ευρώ. Δηλαδή και στις δύο περιπτώσεις οι ασφαλισμένοι πληρώνουν επιπλέον εισφορές για τα επιπλέον χρόνια εργασίας με τεράστιες μειώσεις των συντάξεών τους που ΔΕΝ πρόκειται να αναπληρωθούν, παρά μόνο μετά θάνατον (στη δεύτερη περίπτωση)!!!

    Η κυβέρνηση, μετά την αποκάλυψη της απάτης ότι δήθεν όλοι οι συνταξιούχοι θα έπαιρναν "αυξήσεις", χρησιμοποιεί το 0,5% του ΑΕΠ... διά πάσαν νόσον. Με το ποσό αυτό αναφέρει πως θα πληρώσει όσα αναδρομικά προκύψουν και τις όποιες αυξήσεις σε κύριες και επικουρικές, ότι θα πληρώσει και διάφορα επιδόματα που έχουν κόψει. Υπόσχεται ταυτόχρονα πιο ταχεία έκδοση συντάξεων.  Όμως, τα χρήματα που προϋπολογίζονται για φέτος για τις συντάξεις είναι λιγότερα κατά 200 εκατ. ευρώ περίπου!!!

     Ταυτόχρονα, η εργοδοσία επιδιώκει να απαλλαγεί από τις ασφαλιστικές εισφορές και να τις αναλάβουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη τους

     Το νέο χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση επιδιώκουν να το περάσουν στα μουγκά, δημιουργώντας εικόνα συναίνεσης. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει συμφωνήσει στον κυβερνητικό σχεδιασμό, έχει πάρει ανταλλάγματα, προωθεί την κυβερνητική θέση για επαγγελματικό ταμείο μαζί με τον ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές ενώσεις, για να ποντάρουν τους κόπους των εργαζομένων σε επενδυτικά προϊόντα μικρού, μεσαίου και υψηλού ρίσκου. Η πλήρης αφωνία της συνολικά μπροστά στις εξελίξεις αποτελεί τη μεγαλύτερη συνενοχή.