Ο Άρης ορίζει επικεφαλής 4 ομάδων του ΕΛΑΣ στην
ενέδρα κατά των Ιταλών τον καπετάνιο Νικηφόρο -ανθυπίλαρχος Δημ.
Δημητρίου- που έχει και το πρόσταγμα της μάχης......
Με τον δικό του πρώτο πυροβολισμό ο διοικητής της ιταλικής φάλαγγας -45 αξ/κοί, 970 οπλίτες, 274 υποζύγια- πέφτει χτυπημένος από το άλογό του και η μάχη ανάβει.
Στο πεδίο της οι Ιταλοί πληρώνουν μεγάλο φόρο αίματος την ίδια στιγμή που οι αντάρτες θρηνούν τον 18χρονο Κλέαρχο -Κώστας Μπίρτσας- από το Περίβλεπτο Φθιώτιδας. Ο Νικηφόρος πολεμά εξ αρχής κεφάλι με κεφάλι με τον Κλέαρχο και σε θέση μπόσικη πίσω από ένα μυλόκεθρο όταν το παλικάρι χτυπιέται, και αφηγείται:
«...Ξάφνου σπαρταράει απότομα ο Κλέαρχος! Έβγαλε ένα πονεμένο μουγκρητό, του 'φυγε το όπλο απ' τα χέρια του, συσπάστηκε για μία στιγμή ολόκληρος... "Α, τους κερατάδες -βόγγηξε με παράπονο- μέσα στην καρδιά με πέτυχαν!" και απότομα κατόπιν ο σπασμός τού κορμιού του λύθηκε, το κεφάλι του έγειρε άψυχο δίπλα μου... "Ε, μωρέ Κλέαρχε, τι έχεις;" έβαλα μία φωνή... ξανακοίταξα τον Κλέαρχο. Πάει, είχε τελειώσει... "Άειντε η σειρά μου τώρα... συλλογίστηκα..."». Πλέον ο Νικηφόρος καθηλώνεται σε αυτή την θέση δεχόμενος καταιγισμό εχθρικών πυρών την ώρα που τα ανταρτικά τμήματα παίρνουν διαταγή απόσυρσης. Κατορθώνει να απαγκιστρωθεί τελευταίος με ένα τραύμα στο φρύδι και πολλές τρύπες από τα ιταλικά πυρά στη χλαίνη του. Οι συναγωνιστές του που τον θεωρούσαν και αυτόν σκοτωμένον μετρώντας τις τρύπες από τις σφαίρες στη χλαίνη του τον κοιτούν έκπληκτοι ότι έστεκε μπροστά τους ζωντανός.
Οι Ιταλοί κατακτητές μετά την μάχη απαντούν με αντίποινα πυρπολώντας το Μικρό και το Μεγάλο Χωριό και εκτελούν Έλληνες πατριώτες.
Σύνθημα παρασύνθημα των ανταρτών επί μέρες έγινε το "Κλέαρχος - Μικρό Χωριό".
Το τραγούδι του Άρη για τη μάχη του Μικρού Χωριού έγινε ο θούριος του αντάρτικου και του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ. Τα λόγια του είναι της Ναυσικάς Φλέγγα - Παπαδάκη. Εδώ, η υπέροχη ερμηνεία της Αφροδίτης Μάνου.
Με τον δικό του πρώτο πυροβολισμό ο διοικητής της ιταλικής φάλαγγας -45 αξ/κοί, 970 οπλίτες, 274 υποζύγια- πέφτει χτυπημένος από το άλογό του και η μάχη ανάβει.
Στο πεδίο της οι Ιταλοί πληρώνουν μεγάλο φόρο αίματος την ίδια στιγμή που οι αντάρτες θρηνούν τον 18χρονο Κλέαρχο -Κώστας Μπίρτσας- από το Περίβλεπτο Φθιώτιδας. Ο Νικηφόρος πολεμά εξ αρχής κεφάλι με κεφάλι με τον Κλέαρχο και σε θέση μπόσικη πίσω από ένα μυλόκεθρο όταν το παλικάρι χτυπιέται, και αφηγείται:
«...Ξάφνου σπαρταράει απότομα ο Κλέαρχος! Έβγαλε ένα πονεμένο μουγκρητό, του 'φυγε το όπλο απ' τα χέρια του, συσπάστηκε για μία στιγμή ολόκληρος... "Α, τους κερατάδες -βόγγηξε με παράπονο- μέσα στην καρδιά με πέτυχαν!" και απότομα κατόπιν ο σπασμός τού κορμιού του λύθηκε, το κεφάλι του έγειρε άψυχο δίπλα μου... "Ε, μωρέ Κλέαρχε, τι έχεις;" έβαλα μία φωνή... ξανακοίταξα τον Κλέαρχο. Πάει, είχε τελειώσει... "Άειντε η σειρά μου τώρα... συλλογίστηκα..."». Πλέον ο Νικηφόρος καθηλώνεται σε αυτή την θέση δεχόμενος καταιγισμό εχθρικών πυρών την ώρα που τα ανταρτικά τμήματα παίρνουν διαταγή απόσυρσης. Κατορθώνει να απαγκιστρωθεί τελευταίος με ένα τραύμα στο φρύδι και πολλές τρύπες από τα ιταλικά πυρά στη χλαίνη του. Οι συναγωνιστές του που τον θεωρούσαν και αυτόν σκοτωμένον μετρώντας τις τρύπες από τις σφαίρες στη χλαίνη του τον κοιτούν έκπληκτοι ότι έστεκε μπροστά τους ζωντανός.
Οι Ιταλοί κατακτητές μετά την μάχη απαντούν με αντίποινα πυρπολώντας το Μικρό και το Μεγάλο Χωριό και εκτελούν Έλληνες πατριώτες.
Σύνθημα παρασύνθημα των ανταρτών επί μέρες έγινε το "Κλέαρχος - Μικρό Χωριό".
Το τραγούδι του Άρη για τη μάχη του Μικρού Χωριού έγινε ο θούριος του αντάρτικου και του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ. Τα λόγια του είναι της Ναυσικάς Φλέγγα - Παπαδάκη. Εδώ, η υπέροχη ερμηνεία της Αφροδίτης Μάνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου