Αμόρφωτος λαός ή παραμορφωμένος; Γράφει η Νότα Κυμοθόη*

΄Είπα να χαρώ σήμερα την κυριακάτικη λιακάδα στην πόλη της Αθήνας και καθώς βάδιζα, είδα μια καλοντυμένη κυρία με ολόχρυσα βραχιόλια στα χέρια της να κουδουνίζουν και ν' αδειάζει στο πεζοδρόμιο από ένα καροτσάκι λαϊκής, τόμους βιβλία.....

Τα τοποθέτησε το ένα πάνω στο άλλο με προσοχή κι ενώ πλησίαζα είδα πως ήταν όλα τα άπαντα του Κωστή Παλαμά.

Την κοίταξα, με είδε με βλέμμα αστραπιαίο κι αφού άφησε και τον τελευταίο τόμο κίνησε να φύγει. Τα βραχιόλια της κουδούνιζαν παιχνιδιάρικα. Τα χέρια της λεπτά με μακριά δάκτυλα και καλοφτιαγμένα νύχια, "Σταθείτε", της λέω. 

"Έχετε κι άλλα για πέταμα"; 

Κούνησε το κεφάλι της δίχως να πει λέξη. 

Ήταν καταφατικό το κούνημα της κεφαλής της; 

Δεν κατάλαβα και περίμενα, αλλά δεν ήρθε πάλι. 

Κοίταζα τους 16 τόμους με τα άπαντα του Κωστή Παλαμά στο πεζοδρόμιο και πόνεσε η ψυχή μου. 

Αισθάνθηκα να πέταξαν τον Ποιητή στο δρόμο. 

Τον είδα να κάθεται στην πολυθρόνα του γεροντάκι με τα γυαλάκια του σκυφτός και να γράφει με την ακούραστη πένα του. Αλλά ξαφνικά ο ήλιος από περιέργεια ή ενδιαφέρον έγειρε τόσο κοντά για να δει κι αυτός και... ο εθνικός Ποιητής μας χάθηκε. 

Κοίταζα ολόγυρα, αλλά δεν υπήρχε κανείς. 

Ο ήλιος ήταν μόνον. 

Ήταν ολοκαίνουργα τα βιβλία. Δίπλα τους ακριβώς ένας σκουπιδοτενεκές του Δήμου κι η περαστική γάτα απομακρύνθηκε αδιάφορα. 

Η κυρία φαινόταν στο βάθος του δρόμου μικρότερη απ΄ τη γάτα. Θα μπορούσε να τα προσφέρει στο Δημοτικό Σχολείο της περιοχής που είναι κοντά, θα μπορούσε να τα προσφέρει σε μια Δημοτική Βιβλιοθήκη. 

Ο ήλιος χάιδεψε τις ράχες τους απαλά κι έμεινα άφωνη καθώς το φως του έδειχνε τον όγκο εργασίας του Ποιητή και η μεγάλη σιωπή αυτής της στιγμής με συγκίνησε πολύ, καθώς η κυριούλα είχε σιωπηλά χαθεί στο τέλος του δρόμου.

 Έμεινα εγώ και η ψυχή του Κωστή Παλαμά να γυρεύει βοήθεια, καθώς τον είχαν πετάξει στ΄ αζήτητα.
*Η Νότα Κυμοθόη είναι λογοτέχνης και ζωγράφος
Photography and writer Kymothoe Nota© Νότα Κυμοθόη  

Nota Kimothoi <kimothoinota@gmail.com>