Η Ελάτεια τήν 10ετια τού 1950-1960, αναζητούσε ακόμη τον βηματισμό της, στήν νέα εποχή, κρατώντας τήν παλιά, απαρασάλευτη υποταγή, στα κληρονομημένα αυστηρά πρότυπα, στήν Δημόσια ζωή και στις εκδηλώσεις τού Δήμου Ελατείας.....
, όπου η Εθνική Εορτή, είχε σφυγμό και νόημα, όταν οι τιμές, πρός τούς πεσόντες εν πολέμω δημότες Ελατείας, απονέμονταν από κατιόντες κλώνους, οικογενειών τής Ελατείας, όχι με άψυχα λόγια χιλιοειπωμένα, χωρίς λεπτομερείς αναφορές, αλλά με αίσθημα και παλμό, για τούς, Πεσόντες εν πολέμω, συμπολίτες, προγόνους και συγγενείς, αλλά και στήν μεγάλη συνεισφορά τής μικρής Πόλης, με τήν μεγάλη ιστορική διαδρομή. Παρακολουθούμε, με συγκίνηση και δέος, τον μακαριστό, οδοντίατρο, Δημήτριο Ιωάννου Κεχρά, Ιεροψάλτη, ιδρυτικό μέλος πολλών Συλλόγων, με σημαντική δημόσια παρουσία, στα πολιτιστικά τής Ελατείας, με πόση διαφαινόμενη ένταση, στήν γλώσσα τού σώματος του, προσπαθεί, να μεταφέρει στούς συμπολίτες μας, τήν πάλλουσα Εθνική στιγμή, μπροστά στο υπέροχο λιτό Μνημείο, από λευκό μάρμαρο. Η διασωθεί, φωτογραφική αποτύπωση, όχι μόνο συνομιλεί, αλλά διδάσκει, τόν θεατή, ενώ υπαινικτικά απεικονίζει, τήν πραγματική δρακογενιά, τών μακαριστών Ελατειέων, Λάμπρου Δημακίδη, γιο Δημάρχου, αλλά και διατελέσαντος Δημάρχου Ελατείας και τού ιερέως παπα-Ηλία Δημητρακοπούλου, να παρίστανται τιμητικά, παρά τα διαφαινόμενα ηλικιακά και κινητικά τους, προβλήματα. Η φωτο είναι χρονολογημένη με ίδιόχειρη αφιέρωση τού Δ. Ι. Κεχρά, έργο τού εκ Βελίτσης φωτογράφου Γεωρ. Μωραΐτη.
Ο παπά- Ηλίας Δημητρακόπουλος, ιερεύς εξ Ελατείας, εκ τών κατιόντων, τών μεγάλων οικογενειών Κρίτσα και Δημητρακοπούλου, υπηρέτησε διά βίου, τήν Ελάτεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου