Συνοδεύεται από οπτικοακουστικό υλικό
Μια νύχτα με θύελλα δέκα μποφόρ το ατμόπλοιο "Χριστίνα" της Ναυτεμπορικής "Ρίχτερ" βυθίζεται με εικοσιέξι νεκρούς και μοναδικό επιζώντα τον λιπαντή Άγγελο Κρεούζη. Οι ανακρίσεις που θα ακολουθήσουν, θα αποδείξουν ότι το
από έκρηξη στους λέβητες, λόγω κακής συντήρησης και ρητής εκβιαστικής εντολής του πλοιοκτήτη να πλεύσουν με αυξημένη ταχύτητα για να κερδίσουν χρόνο.
Ο Κρεούζης (Νίκος Κούρκουλος) με την κατάθεσή του, και τις αποδείξεις που θα φέρει, θα κερδίσει την δίκη αποκαθιστώντας την τιμή όλων των νεκρών οικογενειαρχών. Με την λήξη των ανακρίσεων όμως το μέλλον του Κρεούζη θα καταστραφεί. Καμιά ναυτιλιακή εταιρεία δεν θέλει πλέον να τον προσλάβει.
Ο Κρεούζης αποφασίζει να αλλάξει τακτική. Προσλαμβάνεται στην εταιρεία Ρίχτερ και γίνεται υπεύθυνος της νυκτερινής βάρδιας. Κατορθώνει να παντρευτεί την Χριστίνα Ρίχτερ και να πάρει προαγωγή σε γενικό διευθυντή της εταιρείας των ναυπηγείων Ρίχτερ.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ. ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ !!!!!
Η ταινία είναι μια κοινωνική κατακραυγή ενάντια στην πλεονεξία των μεγαλοεπιχειρηματιών της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Το μήνυμα του έργου κορυφώνεται στην απαγγελία του ρητού ........
"Τι γαρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδίσει, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθεί".
Σε μια από τις πιο "δυνατές" σκηνές του φιλμ, ο "ήρωας" βάζει φωτιά σε όλα τα υπάρχοντά του που έχει βγάλει στην αυλή η σπιτονοικοκυρά του λόγω απλήρωτων ενοικίων. Πράξη που υποδηλώνει την απογοήτευση του πρωταγωνιστή από τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά και την αδιαφορία του για όλα όσα συμβαίνουν γύρω του.
Εκεί λοιπόν, ο Φώσκολος σχεδόν την τελευταία στιγμή αποφάσισε να συμπεριλάβει ένα τραγούδι που θα συνόδευε την εν λόγω σκηνή και θα έδινε ξεχωριστή έμφαση με τον καλύτερο τρόπο στη δραματικότητά της. Επομένως, ζήτησε από τον Μίμη Πλέσσα -που έτσι κι αλλιώς έγραψε τη μουσική της ταινίας- να φτιάξει ένα τέτοιο κομμάτι αλλά σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, γιατί δεν υπήρχαν περιθώρια καθυστέρησης.
Το τραγούδι "Βρέχει φωτιά στη στράτα μου " που γράφτηκε για την ταινία και ερμηνεύτηκε από τον Στράτο Διονυσίου , έγινε ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια του ελληνικού ρεπερτορίου. Πως όμως ο Πλέσσας και ο Παπαδόπουλος έφτασαν στον Στράτο για να πεί εκείνος το τραγούδι? Τη λύση έδωσε ο Παπαδόπουλος, ο οποίος πρότεινε στον Πλέσσα να πάνε το βράδυ σ’ ένα κέντρο -το "Σου-μου"- όπου τραγουδούσε ένας πολύ καλός λαϊκός τραγουδιστής, ονόματι Στράτος Διονυσίου που είχε κάνει ορισμένα "σουξέ" ("Και τι δεν κάνω", "Γιατί καλέ γειτόνισσα", 'Εγώ δεν είμαι ένοχος" και δυο-τρία άλλα), ωστόσο ακόμη δεν είχε γίνει "ΤΟ" όνομα παρά το ότι βρισκόταν ήδη δέκα και πλέον χρόνια στη δσκογραφία…
Πράγματι έτσι έγινε και ο συνθέτης θυμάται ακόμη και σήμερα πόσο παράξενα κι άσχημα ένιωσε σ’ εκείνο το "καταγώγιο" -όπως το αποκαλεί ο ίδιος. Όμως, εντυπωσιάστηκε από τη φωνή του Διονυσίου κι αμέσως μετά το τέλος του προγράμματος του μίλησε σχετικά με το τραγούδι και την ταινία…
Ο Στράτος έγινε αμέσως αστέρι του τραγουδιού μόνο με την φωνή του, αφού το τραγούδι του ακούγεται μόνο από ένα πικάπ, χωρίς να παρουσιάζεται ο ίδιος στην οθόνη. Η ταινία είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία την σεζόν του 1969-1970.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ -ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ
Βρέχει φωτιά στη στράτα μου
φωτιά που μ’ έχει κάψει
για τα φτωχά τα νιάτα μου
κανένας δε θα κλάψει
Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ’ τα χείλη μου
Κύμα πικρό στην πλώρη μου
και τα πανιά σκισμένα
ούτε αδελφός αγόρι μου
δε νοιάστηκε για σένα
Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ’ τα χείλη μου
ΚΑΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ LIVE ΣΤΟ " ΒΡΕΧΕΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΑ ΜΟΥ" ΚΑΙ ΣΤΟΝ " ΑΕΤΟ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.