Καντίτζα. Η δυστυχία να είσαι γυναίκα στο Αφγανιστάν.

Στα 18 της είναι δύο φορές χήρα, παντρεμένη με δύο αδέλφια που σκοτώθηκαν, στο Αφγανιστάν, και τώρα παντρεύτηκε τον τρίτο αδελφό. Η ιστορία του πολέμου ....

εναντίον των Ταλιμπάν, που έχει χωρίσει οικογένειες στα δύο, αλλά και των τοπικών παραδόσεων της κοινωνίας των Παστούν, στη ασιατική χώρα μέσα από την ιστορία της Καντίτζα.

Η Καντίτζα, από την επαρχία Μάρτζα, όπου οι αγρότες ζουν από την παραγωγή οπίου για το οποίο πληρώνουν φόρους στους Ταλιμπάν, δεν είχε καν γεννηθεί όταν οι γονείς της την «αρραβώνιασαν» με τον ξάδελφό της Ζία Ουλ Χακ -γιο του αδελφού του πατέρα της. Τον παντρεύτηκε στα 6 της, υπό τον όρο ότι δεν θα την αγγίξει αν δεν φτάσει την «ώριμη» ηλικία των 11 ετών. Δεν έζησαν παρά ελάχιστα μαζί -ο Ζία ακολούθησε τους Ταλιμπάν.

Ο Ζία, σκοτώθηκε σε μάχη εναντίον αμερικανικών δυνάμεων όταν η Καντίτζα ήταν 10 ετών. Τη σορό του συζύγου της έφεραν μια νύχτα στο σπίτι άλλοι Ταλιμπάν συμπολεμιστές του.

Καθώς δεν είχε άλλη επιλογή, παντρεύτηκε τον μεγαλύτερο αδελφό του Ζία, Αμινουλάχ, 22 ετών τότε και αστυνομικό.

«Μου φερόταν καλά», λέει η Καντίτζα, «μου υποσχέθηκε ότι θα βγάλω την μπούργκα».

«Τον παντρεύτηκα γιατί ήξερα ότι αυτό ήθελαν ο πατέρας και ο θείος μου», συμπληρώνει. «Ήταν ο μόνος άνδρας που με φίλησε και κάναμε μαζί ένα παιδί, ένα αγόρι. Κάθε φορά που έφευγε από το σπίτι, περίμενα στην πόρτα έως ότους να γυρίσει».

Αλλά ο Αμινουλάχ ήταν στόχος των Ταλιμπάν και λίγα χρόνια μετά το γάμο του έπεσε από τα πυρά τους. 

Η Καντίτζα έμεινε πάλι χήρα, στα 14 της με ένα παιδί και έγκυος στο δεύτερο, ένα κορίτσι. Ο γιος της θέλει να γίνει αστυνομικός.

Η οικογένεια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Μάρτζα και να φύγει στην Λασκάρ Γκαχ. Οι Ταλιμπάν έκαψαν το σπίτι τους και δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω.

Τώρα στα 18, είναι πάλι παντρεμένη με τον άλλο ξάδελφό της, τον Σαμσουντίν, που εργάστηκε για ένα διάστημα ως διερμηνέας των Αμερικανών. Παντρεύτηκαν το 2015, περίπου ένα χρόνο μετά τη γέννηση της κόρης της.

Ο Σαμσουντίν, που πλέον για να συντηρήσει την οικογένειά του -και οικογένεια του αδελφού του- οδηγεί ένα ρικσό -τοπικό ταξί- στη Λασκάρ Γκαρ, εξηγεί ότι κανείς δεν ανάγκασε την Καντίτζα να τον παντρευτεί, «αν και θα μπορούσαμε να το έχουμε κάνει. Άλλωστε κι εγώ άλλη ήθελα να παντρευτώ, αλλά δεν είχα επιλογή. Ήταν η χήρα του αδελφού μου. Δεν υπήρχε επιλογή».

Η Καντίτζα συμπληρώνει: «Αυτό ορίζει η παράδοση των Παστούν. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό».

Κι ας είχε όνειρα να σπουδάσει. «Ήθελα να είμαι μια ανεξάρτητη γυναίκα που θα στέκεται στα πόδια της. Αλλά δεν είχα κανένα περιθώριο. Το μόνο που προσεύχομαι είναι ο θεός να έχει καλά τον σύζυγό μου».

«Ναι, είχα όνειρα, αλλά είμαι γυναίκα και δεν μου επιτρέπεται να μιλώ γι' αυτά.

 Ο Σαμσουντίν αναγνωρίζει στην Καντίτζα μια δύναμη που άλλοι άνθρωποι δεν έχουν.

«Άλλος άνθρωπος δεν θα είχε αντέξει, δεν θα είχε επιβιώσει με όσα έζησε. Και παρόλο που πιστεύω ότι αν μια γυναίκα δεν υπακούει τον σύζυγό της, εκείνος έχει δικαίωμα να τη δείρει, εγώ δεν χρειάστηκε ποτέ να το κάνω. Την σέβομαι, ίσως και για χάρη των αδελφών μου».

Δεν την έχει αγγίξει ποτέ ως σύζυγος. «Είναι αρκετά όμορφη, αλλά δεν ζούμε σαν σύζυγοι. Είμαστε φίλοι, περνάμε καλά μαζί, αλλά δεν την αγαπάω ούτε με αγαπάει. Εγώ ήθελα να παντρευτώ τη Χαλίμα. Με πονάει το στήθος μου γι' αυτήν».

Αλλά ούτε η Χαλίμα είναι ελεύθερη. Παντρεύτηκε, έχασε τον σύζυγό της στον πόλεμο και ο άντρας της έχει 10 αδέλφια. Δεν μπορεί παρά να παντρευτεί έναν από αυτούς.

Τώρα ο Σαμσουντίν θέλει να γίνει κι αυτός αστυνομικός. Κυρίως για τον καλύτερο μισθό. Αλλά φοβάται να το πει στη μητέρα και τη σύζυγό του.

Άλλωστε ο Σαμσουντίν είναι ο τελευταίος επιζών από τα 11 παιδιά του θείου της. Άλλα σκοτώθηκαν στον πόλεμο, πολεμώντας είτε στο πλευρό της κυβέρνησης είτε στο πλευρό των Ταλιμπάν, άλλα χάθηκαν λόγω ασθενειών, άλλα υπήρξαν παράπλευρες απώλειες των μαχών και των βομβαρδισμών.

Η μητέρα του και η σύζυγός του φοβούνται, αλλά αν το αποφασίσει, θα μείνουν να προσεύχονται γι' αυτόν.

πηγή.N.Y.Times

Ν.Σ.