Έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Ι. Κούσουλας

Του Αλέξανδρου Ι.Βαλάσκα

Απεβίωσε σήμερα τα ξημερώματα στην Θεσσαλονίκη όπου διέμενε ο συμπατριώτης μας γεωπόνος και λογοτέχνης Κώστας  Ι. Κούσουλας .....

Ο εκλιπών γεννήθηκε στην Πολύδροσο το έτος 1921 και ήταν ο πρωτότοκος γιος του καφεπώλη Γιάννη Κούσουλα και της Ευφροσύνης το γένος Ευστ. Σκουρογιάννη .

Μετά τις Γυμνασιακές του σπουδές στο Γυμνάσιο Αμφικλείας σπούδασε αρχικά στην Αβερώφειο Μέση Γεωπονική Σχολή Λαρίσης και στη συνέχεια στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θες/νικης απ’ όπου αποφοίτησε ως αριστούχος .

 Μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία στις Γεωργικές Εφαρμογές και στη Γαλλία στην Αμπελουργία.

Υπηρέτησε στο Υπουργείο Γεωργίας: ως γεωπόνος Γεωργικών Εφαρμογών, ως ειδικός αμπελουργίας, ως στέλεχος της Κεντρικής Υπηρεσίας (Δ/ντης Δενδροκυπευτικής και Αμπελουργίας & Δ/ντής Γεωργικών Εφαρμογών). Ήταν ο εμπνευστής και ο πρώτος εφαρμόσας το γραμμικό αμπελουργικό σχήμα στη χώρα μας .

Μετά την συνταξιοδότησή του διετέλεσε καθηγητής στο ΤΕΙ Σίνδου και επί σειρά ετών σύμβουλος Αμπελουργίας σε πολλές επιχειρήσεις με τα περισσότερα χρόνια (άνω των 20 έτη) στην εταιρία Τσάνταλη. 

Έχει συγγράψει τα αμπελουργικά βιβλία : “ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ” (1963) , “ΓΡΑΜΜΙΚΟΙ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ”(1973), “ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΙΑ” (1995) , “ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ”(1998),και πληθώρα αμπελουργικών άρθρων .

    Σαν λογοτέχνης έχει γράψει τα βιβλία: “ΨΙΛΟΚΑΛΑΜΙΑ”(1953), “ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ”(1973) ,”ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ”(1983), “ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ”(2000), “ΤΟ ΠΙΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟΧΟ (Αυτοβιογραφία)” (2014) και διετέλεσε λογοτεχνικός συνεργάτης του Υπουργείου Γεωργίας στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Θες/νίκης στην εκπομπή “ΩΡΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΟΥ”. 

Από τα δημοσιευμένα διηγήματά του τα : “ΤΟ ΛΟΥΚΟΥΜΙ” και “Η ΕΚΜΥΣΤΕΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΓΙΑΣ” βραβεύθηκαν σε πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος (ΚΑΛΒΟΣ,1970 & εφημ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,1981 ) ενώ τα διηγήματά του : “ΤΟ ΛΑΣΤΙΧΟ ” και “ΟΙ ΜΑΓΑΡΕΣ” δημοσιεύθηκαν σε περιοδικά πανελλήνιας εμβέλειας .

Τα διηγήματά του  στο βιβλίο του  “ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ” υπηρετούν λειτουργικά, σε μια σπονδυλωτή ενότητα ,την προσπάθειά του να διασώσει τις ρίζες μας και μαζί να αποδώσει με ξεχωριστή γραφικότητα και πληρότητα σε ένταση , την έσχατη βίαιη μεταλλαγή της αγροτικής μας κοινωνίας και ζωής.

Φανατικός ελληνολάτρης ο συγγραφέας δεν κρύβει τις διαφωνίες του και την απαισιοδοξία του με ό, τι συντελέστηκε στο χώρο της γεωργίας της χώρας μας τα τελευταία χρόνια .

     Με την ελπίδα ότι σύντομα θα δοθεί η δυνατότητα, στην ταπεινότητά μου,  να αναφερθώ λεπτομερέστερα με νεώτερη ανάρτησή εδώ, στη ζωή και το έργο του άξιου αυτού τέκνου της πατρώας και μητρώας Σουβαλιώτικης γής  θέλω σήμερα, αποχαιρετώντας τον, αφού τον ευχαριστήσω που με τιμούσε με τη φιλία του τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια, να ευχηθώ να είναι ελαφρύ το χώμα της Μακεδονικής Γής που θα σκεπάσει αυτόν τον Σουβαλιώτη επιστήμονα, λογοτέχνη, ιδεαλιστή ελληνολάτρη πατριώτη και προ πάντων ΑΝΘΡΩΠΟ με την πραγματική της λέξεως σημασία.

                                     “ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ “