Πίσω στα παλιά...ωραία που ‘ναι η Κυριακή

Παρουσιάζει: ο Βίκτωρ Σαμπώ

Έγραψε τους στίχους ο Σακελάριος και τραγούδησε η Αλίκη την Κυριακή....

" Ωραία που ‘ναι η Κυριακή

μα να ‘ταν πιο μεγάλη

γιατί περνάει γρήγορα

κι αργεί να έρθει η άλλη

Η Κυριακή, η Κυριακή

να ήταν πιο μεγάλη

Κυριακή, γιορτή και σχόλη

να ‘ταν η βδομάδα όλη

κι η Δευτέρα να ‘ταν μόνο

κάνα δυο φορές το χρόνο

Της Κυριακής το ξύπνημα

έχει δικιά του χάρη

δε σε κρατάει το στρώμα σου

μήτε το μαξιλάρι

Η Κυριακή, η Κυριακή

έχει δικιά της χάρη "

Μεγάλη ημέρα τότε....χαράς...διασκέδασης με λίγα ή πολλά κι αν είχες....
Από το πρωί στην γειτονιά όλοι στο πόδι....οι μανάδες με τα ταψιά για τον φούρνο...τα παιδιά για την εκκλησία και μετά για το κατηχητικό....
έφερναν στο σπίτι και την χάρτινη εικονίτσα που μοίραζε ο κατηχητής...
Έβγαζαν τα Κυριακάτικα και βάζανε τα καθημερινά για την αλάνα....

"...μαθήματα δεν έχεις; ...πότε θα διαβάσεις..."

Ο αιώνιος καυγάς για όλους στην αυλή και στην γειτονιά....
Το μεσημέρι όλοι στο Κυριακάτικο τραπέζι.....δεν ήταν σαν το καθημερινό
αν και τα έπιπλα ήταν τα ίδια....είχε μια πολυτέλεια....
Όταν σουρούπωνε άρχιζε η μελαγχολία....ερχότανε η Τσαγκαροδευτέρα....
κάθε κατεργάρης στον πάγκο του...μας φώναζαν οι ηλικιωμένοι....
Και ο καθένας είχε τον πάγκο του...το σχολείο....το μεροκάματο και αργότερα
σαν έφηβοι και σχολείο και μεροκάματο με ελεύθερο μόνο το Κυριακάτικο απόγευμα....σινεμαδάκι....ραντεβουδάκι....όνειρα και υποσχέσεις.