Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Παρασκευή 29 Μαρτίου σήμερα..... Β Χαιρετισμοί της Παναγίας....

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017

ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ 1938 – 1957. Πρός Άγγλους..." Ξέρω ότι θα με κρεμάσετε, ζητώ την ελευθερία και τίποτα άλλο ".


.....ώρα καλή σου Βαγορή που `ρτες που την αγχόνην / είμαστεν αγνοσύμενοι που πάππον ως αγγόνιν"
Μάρτυρας του αγώνα των ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την Ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα.
Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1938 στο χωριό Τσάδα, της επαρχίας Πάφου. Μπήκε νωρίς στον αγώνα,......
από τα μαθητικά του χρόνια κιόλας. Το 1953, σε ηλικία 15 ετών, κατεβάζει και τεμαχίζει την αγγλική σημαία στο Κολέγιο της Πάφου, κατά την ημέρα στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ στο Λονδίνο.


Δύο χρόνια αργότερα, συλλαμβάνεται ως μέλος της νεολαίας της ΕΟΚΑ, επειδή συμμετείχε σε παράνομη πορεία.



Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια
που παν στη Λευτεριά.

Θ’ αφήσω αδέρφια, συγγενείς
τη μάνα τον πατέρα
μες στα λαγκάδια πέρα
και τις βουνοπλαγιές. 

Ψάχνοντας για τη Λευτεριά
θάχω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι
βουνά και ρεματιές.

Τώρα κι αν είναι χειμωνιά,
θαρθεί το καλοκαίρι
τη Λευτεριά να φέρει
σε πόλεις και χωριά.

Μα δεν μπορώ να καρτερώ.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια
που παν στη Λευτεριά.

Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ
θα μπω σ’ ένα παλάτι
το ξέρω θαν’ απάτη
δε θάναι αληθινό.

Μες στο παλάτι θα γυρνώ
ώσπου να βρω το θρόνο·
βασίλισσα μια μόνο
να κάθεται σ’ αυτόν.

Κόρη πανώρια, θα της πω,
άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου,
μονάχ’ αυτό ζητώ.

Γεια σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σάς.Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα «χαμένον αδερφό», έναν παλιό του φίλο,
Ας πάρει μιαν ανηφοριά,
ας πάρει μονοπάτια
να βρει τα σκαλοπάτια
που παν στη Λευτεριά.
Με την Ελευθεριά μαζί
μπορεί να βρει και μένα.
Αν ζω θα μ’ εύρη εκεί.


Ευαγόρας Παλληκαρίδης 5.12.1955

Στις 18 Δεκεμβρίου 1956 συλλαμβάνεται εκ νέου και κατηγορείται για κατοχή και διακίνηση παράνομου οπλισμού. Η δίκη του ορίζεται για τον Μάρτιο του 1957. Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας δεν αφήνει περιθώρια στους δικηγόρους του για να τον υπερασπιστούν. Παραδέχεται την ενοχή του, με αξιοθαύμαστο τρόπο: «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο».
Την επομένη της καταδίκης του Παλληκαρίδη σε θάνατο, ο κόσμος ξεσηκώνεται για να σώσει τον νεαρό μαθητή. Οι εκκλήσεις για την απονομή χάριτος από την Ελλάδα, την Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες απορρίπτονται από τον άγγλο κυβερνήτη Τζον Χάρντινγκ και την αγγλική διπλωματία.



Ο Βαγορής, όπως ήταν το χαϊδευτικό του, δεν πτοείται. Στο τελευταίο γράμμα του δηλώνει: «Θ' ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να 'ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το καθετί. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.» 



Τα μεσάνυχτα της 13  /3/1957 οδηγείται στην αγχόνη. Τραγουδά τον Εθνικό 'Υμνο. Στις 14 Μαρτίου η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά  στην  αιωνιότητα.


Στίχοι: Ανδρέας Παράσχος
Μουσική: Κούλης Θεοδώρου
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας




Εννιά τζιαι δέκα τζι' εκατόν τζιαί σίλιοι πεντακόσιοι
τ'άρματα εζωστήκασιν στον πόλεμον τζιαι πάσιν
ο πκιό μιτσής τριών γρονών χαζίριν τζιαι παρπάταν
τζι' ο μιάλος ήτουν εκατόν τζι' έδειγνεν τους τη στράτα

Ήτουν ο γρόνος δίσεχτος μήνας Δευτερογιούνης
τη στράταν που πηαίννασιν λαμπρόν την πκιάννει μιάλον
ο πρώτος ο μιτσότερος ελούθην του κλαμάτου
πον εισιεν μάνα να το δει μήτε γονιόν κοντά του

Τζι' έτσι σαν ήτουν το λαμπρόν τζι' ούλλα κατάπιννεν τα
τζι' ο φόος ήτουν δακρυκόν τζιαι τ άρμάτα κρουσμένα
ομπρός τους συνομπλάστηκεν πέρκαλλος τζειν' την ώραν
τζι' "ώρα καλή" εφώναξεν λαλούν `με Ευαγόρα

Τζι' επολοήθειν ο παππούς στα εκατόν του γρόνια
τζιαι άννοιξεν το στόμαν του τζιαι λέει τζιαι λαλεί του
"ώρα καλή σου Aαγορή που `ρτες που την αγχόνην
είμαστεν αγνοσύμενοι που πάππον ως αγγόνιν"

Πάππος, μωρόν τζιαι πέρκαλλος τα μμάθκια εσηκώσαν
καρτζιλατούν τον Πλάστην μας πκιάννουν ευτζιήν τζιαι στράταν
τζιαι εφκήκαν μιαν ανηφορκάν τζιαι στην Τζιερύνειαν πάσιν
τζι' η νύχτα που 'ταν Βαρετή έφεξεν στο Καρπάσιν
ΠΗΓΕΣ. Βικιπαίδεια, sansimera,Μηχανή του Χρόνου,  διαδίκτυο, youtube.

1 σχόλιο:

  1. https://www.youtube.com/watch?v=3OqerD0uiVc

    Των αθανάτων το κρασί
    το ‘βρετε σεις και πίνετε
    ζωή για σας ο θάνατος
    κι αθάνατοι θα μείνετε

    ΑπάντησηΔιαγραφή