ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ: "Η αγάπη είναι σαν το νερό που τρέχει".

Αυτές τις λογοτεχνικές επιλογές μας και  στη  συνέχεια  αναρτήσεις  μας  από έργα γνωστών  συγγραφέων  , ποιητών  και  πνευματικών  εν  γένει  ανθρώπων  , φροντίζουμε   να τις συνδυάζουμε - στο  μέτρο  του  δυνατού βέβαια -  με  εικόνες , βίντεο  και περιληπτικά βιογραφικά τους , έτσι  ώστε να   δημιουργείται  μιά  πρώτη  εικόνα  στον  αναγνώστη .Τώρα, όποιος  επιθυμεί να  δει   περισσότερα,  θα  πρέπει  να ανατρέξει  και  να  τα  αναζητήσει είτε  στα  βιβλία  τους ,  είτε   στο  διαδίκτυο. Τέλος , σας ευχαριστούμε όλους  για  την  αναγνωσιμότητα αλλά  και για  την  αποδοχή που αυτά απολαμβάνουν.      

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ, τρέχει ασυλλόγιστα στους ......

γκρεμούς, που δε διαλέγει αυλάκι, δε ρωτά τα λουλούδια που ποτίζει, ούτε και τα χαλίκια που κατρακυλά. Δε ρωτά τίποτα, μόνο τρέχει.

ΝΑ ΠΕΙΣ «ΟΧΙ» ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ είναι σαν να κατσουφιάζεις μπροστά σ' ένα λουλούδι που ετοιμάζεται ν' ανοίξει. Σαν να βρίζεις το φως που σου έδειξε τον κόσμο».

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ή όταν την χάνουμε. Οταν την έχουμε μας ξεφεύγει. Χάνουμε την αίσθηση της. Και την ξαναποκτούμε μόνο όταν την χάσουμε.

ΚΟΙΤΑΞΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕΣ. Να χαρείς την αγάπη που περιμένεις. Καν’ την τραγούδια, ξενύχτια. Καν’την βιβλία, αταξίες. Μόνο μην την μοιρολογάς. Είναι σαν να την βρίζεις. Σαν να της κλείνεις τον δρόμο να ξανάρθει.

Μενέλαος Λουντέμης, από το "Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους", εκδ. Δίφρος.  

                         

                       ΠΟΙΟΣ  ΕΙΝΑΙ  Ο  ΜΕΝΕΛΑΟΣ  ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ

Ο Μενέλαος Λουντέμης (φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Βαλασιάδη) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1912. `Ηρθε με την οικογένειά του στην Ελλάδα το 1924, ενώ από πολύ μικρός αναγκάστηκε να μπει στη βιοπάλη. Μετήλθε ποικίλα μέσα και διάφορα επαγγέλματα. `Εκανε το γραμματοδιδάσκαλο, τον ψάλτη και τον υπάλληλο, για να καταλήξει αρχιεργάτης στα τεχνικά έργα του Γαλλικού. 

Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Λουντέμης εντάχθηκε στην Αριστερά και έλαβε μέρος στην Αντίσταση. Μετά την απελευθέρωση χρημάτισε γραμματέας της οργάνωσης διανοουμένων του ΕΑΜ.

Ο Λουντέμης υπήρξε ένας καθαρά στρατευμένος λογοτέχνης. Πολύ συχνά έβαζε στα έργα του τις πολιτικές του απόψεις, καθώς και τις προσωπικές του εμπειρίες.

Εξαιτίας των πολιτικών του πεποιθήσεων γνώρισε διωγμούς και εξορίες και γενικά ταλαιπωρήθηκε πολύ στη ζωή του. Το 1956 δικάστηκε για το βιβλίο του “Βουρκωμένες μέρες”, στο οποίο περιγράφει τα βάσανα των εξόριστων. 

ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ.Ο ηθοποιός Γ. Γιολδάσης, ο λογοτέχνης Μενέλαος Λουντέμης, ο ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης, ο ηθοποιός Μάνος Κατράκης, ο ηθοποιός Τζαβαλάς Καρούσος.

Δυο χρόνια αργότερα κατέφυγε στη Ρουμανία, όπου και έζησε ως τη μεταπολίτευση. Το 1962 του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975. Πέθανε το 1977 από καρδιακή προσβολή, ενώ οδηγούσε. 

Στα γράμματα ο Λουντέμης εμφανίστηκε μετά το 1930 με ποιήματα και διηγήματα τα οποία δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό “Νέα Εστία”. Το πρώτο βιβλίο του, η συλλογή διηγημάτων με τίτλο “Τα πλοία δεν άραξαν” (1938), τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο πεζογραφίας. 

Ως συγγραφέας ο Λουντέμης υπήρξε πολύ παραγωγικός. `Εγραψε πάνω από σαράντα έργα, καλύπτοντας ποικίλες περιοχές του λόγου. Η ρεαλιστική αντιμετώπιση της κοινωνικής πραγματικότητας είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό του έργου του.

Ο Λουντέμης έγραψε πολλά έργα, κυρίως διηγήματα και μυθιστορήματα. Κάποια από αυτά είναι: “Τα πλοία δεν άραξαν” (1938), “`Εκσταση” (1944), “Γλυκοχάραμα” (1944), “Συννεφιάζει” (1948), “`Ενα παιδί μετράει τ’ άστρα” (1956), “Θυμωμένα στάχυα” (1965), “Βουρκωμένες μέρες” (1953), “Καληνύχτα ζωή” (1946), “Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος” (1956), “Της γης οι αντρειωμένοι” (1976) κ.α. 

                                                

"Κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι γιατί ουρλιάζανε οι άνθρωποι". Από  το    συγκλονιστικό  βιβλίο  του για τη Μακρόνησο. "Οδός  Αβύσσου ,αριθμός μηδέν",το οποίο θα παρουσιάσουμε σε  άλλη ανάρτησή  μας.

Και τέλος  ο  στιχουργός  Μενέλαος  Λουντέμης........

ΤΟ " ΕΡΩΤΙΚΟ  ΚΑΛΕΣΜΑ"  ΣΕ  ΣΤΙΧΟΥΣ  ΛΟΥΝΤΕΜΗ  ΜΕ  ΤΟΥΣ  ΑΔΕΛΦΟΥΣ  ΚΑΤΣΙΜΙΧΑ.

Ερωτικό κάλεσμα

Στίχοι: Μενέλαος Λουντέμης

Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας

Έλα κοντά μου δεν είμαι η φωτιά

τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια

τις πνίγουν οι νεροποντές

τις κυνηγούν οι βοριάδες

Δεν είμαι δεν είμαι η φωτιά

Έλα κοντά μου δεν είμαι ο άνεμος

τους άνεμους τους κόβουν τα βουνά

τους βουβαίνουν τα λιοπύρια

τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί

Δεν είμαι δεν είμαι ο άνεμος

Εγώ δεν είμαι παρά ένας στρατολάτης

ένας αποσταμένος κατακτητής

που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς

ν΄ακούσει το τραγούδι των γρύλων

κι αν θέλεις έλα να τ' ακούσουμε μαζί

ΚΑΙ  ΘΑ  ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ  ΜΕ  ΤΟ "ΟΙ ΚΕΡΑΣΙΕΣ  Θ' ΑΝΘΙΣΟΥΝΕ  ΚΑΙ  ΦΕΤΟΣ"  ΣΕ  ΣΤΙΧΟΥΣ  ΜΕΝΕΛΑΟΥ  ΛΟΥΝΤΕΜΗ  ΠΟΥ  ΑΝΕΒΑΣΕ  Ο  ΦΙΛΟΣ  ΓΙΩΡΓΟΣ  ΒΙΔΑΚΗΣ.

Στίχοι: Μενέλαος Λουντέμης

Μουσική: Σπύρος Σαμοΐλης

Ερμηνεία: Ισιδώρα Σιδέρη

απο το δίσκο " ΚΡΑΥΓΗ στα ΠΕΡΑΤΑ ", σε ποίηση Μεν. Λουντέμη.

Οι κερασιές θ' ανθίσουνε και φέτος στην αυλή

και θα γεμίσουνε με άνθη το παρτέρι.

Μικρή που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι,

πικρή που είναι η ζωή!

Άνοιξε το παράθυρο στην πρωινή γιορτή,

για νάμπουν οι μοσκοβολιές από το περβόλι.

Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι,

Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο ειναι και μια πληγή

Γέρασα να σε καρτερώ, έρωτα, και να λιώνω,

μπρος στο βιβλίο της ζωής σκυμμένος μια ζωή!

Μα αν ήτανε να ερχόσουνα για ένα πρωί και μονο

χίλια θε να 'δινα πρωινά να ζούσα εκείνο μόνο!

"Γ"