ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ : Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ "Σ’ ένα ζεϊμπέκικο πιασμένη η ζωή μας / Χαμένα βήματα σε πάλκα λαϊκά/ Μες στην στροφή μας, ειν’ οι φίλοι μας κι οχτροί μας/ Κι’ όλα τα λάθη μας, καινούργια και παλιά"

"Γ"

Ζειμπέκικο  χορεύει  κάποιος  για  να  εκφράσει  αυτό  που  νιώθει, αυτό  που  ζεί, που  βιώνει. Μπορεί  νάναι  χαρά, κέφι, αισιοδοξία, αγάπη, έρωτας  αλλά  και  στεναχώρια  και  λύπη. Μπορεί  νάναι  όμως  και εναλλαγή διαφορετικών  σε  ένταση  συναισθημάτων.

*Σύμφωνα με μία θεωρία, ο χορός πήρε το όνομά του από τους «Ζεϊμπέκους» ή «Ζεϊμπέκηδες», μια ομάδα ανθρώπων που έζησαν.......... 

σε ορεινές περιοχές της κεντροδυτικής Μικράς Ασίας και έγιναν γνωστοί για την «κοινωνική ληστεία», δηλαδή μια υποτυπώδη αναδιανομή αγαθών μέσω κλοπών και ληστειών. Είχαν επίσης τη φήμη αντικρατικής-αντιεξουσιαστικής συμπεριφοράς και πολλές φορές συγκρούστηκαν με την οθωμανική διοίκηση, αν και σε άλλες περιόδους λειτούργησαν ως φρουροί περιοχών, όπως οι δικοί μας κλέφτες και αρματολοί. 

//H ιστορική και λαογραφική μελέτη "Oι Ζεϊμπέκοι της Mικράς Aσίας" αναφέρεται στην ιστορία και τον πολιτισμό ομάδων ανθρώπων με ιδιότυπα κοινωνικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά, που έζησαν για αρκετούς αιώνες στις κεντροδυτικές περιοχές της αιγαιακής Mικρασίας και αφομοιώθηκαν, χωρίς να αφήσουν επιβιώματα, στις αρχές του 20ού αιώνα, μέσα στο πολυεθνικό χαρμάνι της οθωμανοτουρκικής επικράτειας. Πιθανός καρπός επιμειξίας Θρακών μεταναστών και κατοίκων της Φρυγίας, οι Ζεϊμπέκοι αγωνίστηκαν πεισματικά για τη διατήρηση της ελευθερίας και της αυτονομίας τους, ανέπτυξαν δυναμική ληστρική -και συχνά επαναστατική- δράση και έγιναν γνωστοί ως οι σημαντικότεροι εκφραστές της κοινωνικής ληστείας στην Aνατολία. Oρκισμένοι εχθροί της οθωμανικής εξουσίας, που επεδίωκε την καταστολή των εξεγέρσεων και την καθυπόταξή τους, σκοπό τους είχαν την αποκατάσταση της κοινωνικής αδικίας και απέκτησαν θρυλική φήμη (ιδίως οι αρχηγοί τους, οι Eφέδες, με κορυφαίο τον Tσακιτζή-Eφέ, τον επονομαζόμενο Pομπέν της Aνατολής), που οφείλεται στην παλικαριά, την ντομπροσύνη και τη γοητεία τους. H ζωή και η δράση τους τροφοδότησε τη λαϊκή καλλιτεχνική φαντασία, τη λογοτεχνία, τη μουσική, τη ζωγραφική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την τέχνη της φωτογραφίας, τη δημοσιογραφία, τόσο στην Tουρκία όσο και στην Eλλάδα αλλά και στην Eυρώπη.

O συγγραφέας Θωμάς Kοροβίνης, έπειτα από πολυετή έρευνα, ανακάλυψη και μετάφραση των πηγών, μελέτησε και παρουσιάζει τα στοιχεία που αφορούν την ιστορία και τη λαογραφία των Ζεϊμπέκων, δημοσιεύοντας ταυτόχρονα το πλουσιότατο φωτογραφικό και δημοσιογραφικό υλικό που συνέλεξε.//

* Ο Θωμάς Κοροβίνης, στο βιβλίο του Οι Ζεϊμπέκοι και το ζεϊμπέκικο (η ιστορία του χορού) περιγράφει τον αρχικό χορό: «Ο Ζεϊμπέκης αρχίζει να ρίχνει τις βόλτες του. Ακουμπάει τα δάχτυλά του με μια ξαφνική, βίαιη κίνηση στο χώμα, σηκώνεται απότομα, παίρνει στα χέρια του το σπαθί ή το όπλο του και συνεχίζει τις βόλτες του... Μια παραδοσιακή εντυπωσιακή φιγούρα είναι να χτυπά ο ζεϊμπέκης το ένα χέρι του στην μπότα του και το άλλο χέρι του στο όπλο του».

LIVE  Καζαντζίδης  και  Θεοδωράκης  μαζί !Από την εκπομπή του Θανάση Λάλα Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΤΟΣ 1993

* Σύμφωνα με τον συγγραφέα, σήμερα υπάρχουν περίπου 150 διαφορετικά είδη ζεϊμπέκικων στην Τουρκία. Για παράδειγμα, το ζεϊμπέκικο «του τράγου», που είναι εμπνευσμένο από τα πηδήματα των κατσικιών, «του Γιουρούκ Αλή Εφέ», ο οποίος είχε πρόβλημα στο δεξί του πόδι και γι' αυτό, όσοι το χορεύουν, στηρίζονται στο αριστερό τους πόδι κ.ά. 

* Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι ο χορός ξεκίνησε από τη Θράκη στην αρχαιότητα και η ονομασία «ζεϊμπέκικος» προέρχεται από τον συνδυασμό των λέξεων «Ζευς» και «μπέκος», που στα φρυγικά σημαίνει ψωμί. Υποτίθεται ότι συμβολίζει, κατά κάποιο τρόπο, την ένωση του πνεύματος με το σώμα και χορευόταν προς τιμήν της Κυβέλης.

 *Ο μελετητής Σίμων Καράς υποστήριζε ότι η προέλευση του χορού ήταν αρχαιοελληνική, καθώς το ρυθμικό σχήμα των 9 χρόνων διακρίνεται στις ωδές της Σαπφούς. «Οι καρσιλαμάδες και τα ζεϊμπέκικα είναι παράδοσις όχι ανατολίτικη αλλά τούτων των νησιών (Μυτιλήνη-Χίος) και των απέναντι μικρασιατικών παραλίων, όπου κατοικούσε η παλαιά μη-τουρκική φυλή των Ζεϊμπέκων. 

Ένα από τα λίγα ζεϊμπέκικα που είχε συνθέσει ο Μάνος Χατζηδάκις, σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Είναι η μοναδική φορά που η Σωτηρία Μπέλλου ερμηνεύει Χατζηδάκι μπροστά στην κάμερα, επομένως το βίντεο αποκτά ιδιαίτερη ιστορική και μουσική αξία. Το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι από την εκπομπή "Μουσική Βραδιά: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου" του Γιώργου Παπαστεφάνου από το αρχείο της ΕΡΤ, όπως προβλήθηκε από την τηλεόραση της Βουλής.

Κληρονομιά αρχαιοελληνική και ρυθμική και χορευτική, αφού το ρυθμικό τους σχήμα των 9 χρόνων διαφαίνεται στης Λεσβίας Σαπφούς τις ωδές απ' την αρχαία εποχή. Ο ζεϊμπέκικος, πιο αργός και αξιωματικός, έχει ύφος και ήθος αρρενωπό. Είναι για τους νησιώτες ό,τι τα τσάμικα για τους στεριανούς». 

  *Ο Γιάννης Τσαρούχης, ένας μεγάλος θαυμαστής του ζεϊμπέκικου, σε μια εποχή που ο χορός είχε συνδεθεί με τους «μάγκες», είχε πει: «Οι αμαθείς πουριτανοί χωρίζουν τη μουσική σε δημοτική και ρεμπέτικη, σε "υγιεινή ή ανθυγιεινή", σε χωρική βαλκάνια παραδεκτή ή σε καλλιτεχνικά απαράδεκτη. 

ΧΑΡΑΜΑ live. Ο Τσιτσάνης καλεί  τον  Τσαρούχη  και  εκείνος  χορεύει το"Θα  κάνω  ντού  βρέ  πονηρή".

Ο εθνικισμός μας πιάνει στην τέχνη μόνο όταν πρόκειται να ζημιωθούμε, ποτέ όταν πρόκειται να πλουτίσουμε. Ο πανάρχαιος ζεϊμπέκικος είναι νοσηρός όσο ο Ευριπίδης κι ο Μπωντλαίρ... Τι να γίνει; Όλα δεν μπορεί να 'ναι συγχρόνως υγιεινά και μεγάλα».

* Ένα από τα πιο διάσημα ζεϊμπέκικα όλων των εποχών, το «Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας», γράφτηκε από τον Μάνο Λοΐζο μετά την ολοκλήρωση της ομώνυμης ταινίας, αφού ο μεγάλος συνθέτης είδε το υλικό.

//Η Ευδοκία είναι ελληνική ταινία του 1971. Κέρδισε βραβείο Α΄ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και έγινε διάσημη για το μουσικό θέμα της, ένα ζεϊμπέκικο που έγραψε ο Μάνος Λοΐζος, που πλέον θεωρείται κλασικό.

Το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι του Αλέξη Δαμιανού. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Κουτούζης, Μαρία Βασιλείου, Χρήστος Ζορμπάς και Κούλα Αγαγιώτου.Σε μία μικρή επαρχιακή πόλη της Βόρειας Ελλάδας, ο λοχίας Πεζικού Γιώργος Μπάσκος (Γιώργος Κουτούζης) θα γνωρίσει την Ευδοκία (Μαρία Βασιλείου), μία πόρνη. Οι δυο τους ερωτεύονται κεραυνοβόλα και παντρεύονται. Αλλά ο συντηρητισμός της επαρχίας, οι κατεστημένες αξίες, το κοινωνικό σύστημα και οι προκαταλήψεις δυσκολεύουν τη ζωή τους. Η απόπειρά τους να αντιμετωπίσουν την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων αποτυγχάνει και συντρίβεται, όπως στις αρχαίες τραγωδίες.

Σχεδόν μυθικές διαστάσεις έχει πάρει το μουσικό θέμα της ταινίας, έναζεϊμπέκικο που έγραψε ο Μάνος Λοΐζος. Το ζεϊμπέκικο αυτό χορεύει ο λοχίας Μπάσκος στα πρώτα λεπτά της ταινίας, στο μαγαζί που συναντά για πρώτη φορά την Ευδοκία, η οποία του χτυπά παλαμάκια, προκαλώντας την οργή του νταβατζή της, ενός διεφθαρμένου πρώην χωροφύλακα.

Όταν τελείωσε με τη μουσική του ζεϊμπέκικου, ο Λοΐζος το έδωσε στονΛευτέρη Παπαδόπουλο για να του γράψει στίχους, αλλά ο Παπαδόπουλος αρνήθηκε λέγοντάς του ότι «αυτό το πράγμα δεν παίρνει λόγια, δεν υπάρχουν στίχοι να το υποστηρίξουν»

Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, το συγκεκριμένο κομμάτι αναδείχθηκε στο πιο διάσημο ίσως ζεϊμπέκικο στην Ελλάδα, και ανάμεσα σ'αυτούς που το χόρευαν ήταν και ο Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου.//

Για τη σκηνή στην οποία ο πρωταγωνιστής χορεύει ζεϊμπέκικο σε μια συνοικιακή ταβέρνα μπροστά στην Ευδοκία λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκε το τραγούδι του Μάρκου Βαμβακάρη «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν». 

Ο Γιώργος Κουτούζης, ο φαντάρος που χορεύει το ζεϊμπέκικο στην ταινία, έχει πει ότι ήταν η «Άτακτη». 


LIVE.Ο Δημ  Μητροπάνος  τραγουδά  τη " Ρόζα " και  την  χορεύει !


LIVE .Πάριος(στίχοι  και  μουσική )  και  Τερζής  μαζί.

* Υπάρχει μια θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι Ζεϊμπέκοι ήταν Έλληνες, Μακεδόνες και Θρακιώτες που ακολούθησαν τον Μέγα Αλέξανδρο στην εκστρατεία του. Ονομάστηκαν «Ζεϊμπέκια», δηλαδή ζωέμποροι, και στο πέρασμα των χρόνων δημιούργησαν αυτόν το χορό που τον χόρευαν με τα σπαθιά στα χέρια.

*Βάσει τουρκικών πηγών, μια μορφή ζεϊμπέκικου χορεύεται ήδη από τα τέλη του 17ου αιώνα  σε πόλεις της Μικράς Ασίας. Ξεκίνησε αρχικά ως αντικριστός χορός δύο ατόμων που έφεραν οπλισμό, αλλά εξελίχθηκε σε μονήρη, αυτοσχεδιαστικό, ανδρικό χορό. 

-ΤA  ΚΕΙΜΕΝA ΕΙΝΑΙ   ΑΠΟ  ΤΟ  LIFO.GR  ,  BIBLIONET.GR  ΚΑΙ  ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ. 

- Η ΕΙΚΟΝΑ  ΤΟΥ  ΤΙΤΛΟΥ  ΕΙΝΑΙ  ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΗ  ΑΠΟ  ΤΟ  ΓΙΑΝΝΗ  ΤΣΑΡΟΥΧΗ.

- Ο ΣΤΙΧΟΣ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ  ΕΙΝΑΙ    ΑΠΟ  TO  ΠΟΙΗΜΑ "ΤΟ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ   ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ "  ΠΟΥ  ΕΓΡΑΨΕ  Ο  ΧΡΗΣΤΟΣ  ΣΤΑΥΡΑΚΟΥΔΗΣ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ  ΚΑΙ  ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΕ  ΣΤΟ  2ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ  ΤΟΥ MUSIC HEAVEN
-Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ,  Η   ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ , ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ  ΚΑΙ  ΤΑ  ΒΙΝΤΕΟ ΕΚ  ΤΩΝ  ΟΠΟΙΩΝ  ΚΑΠΟΙΑ  ΣΠΑΝΙΑ  ΜΕ    ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ  ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ    ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΕΙΝΑΙ  ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ.

"Γ"