Η άποψη ενός επισκέπτη για την Αγία Ελεούσα

Από τον κ. Στέφανο Σταμέλλο δεχτήκαμε την παρακάτω επιστολή:

Απαράδεκτες εικόνες στις Πηγές της Αγίας Ελεούσας Πολυδρόσου

Τυχαία, θα έλεγα, βρεθήκαμε χθες στις πηγές του Βοιωτικού Κηφισού, δίπλα στον Πολύδροσο. ....Στα εκατό μέτρα περίπου ανατολικά της πηγής είναι τα ερείπια βυζαντινού ναού "Ναός Θεοτόκου Ελεούσας", όπως γράφει η ταλαιπωρημένη πινακίδα ή της Παναγίας της Μαυρομαντήλας όπως διαβάζουμε.

Απογοήτευση είναι το λιγότερο που θα μπορούσε να εκφράσει κανείς για την εικόνα που παρουσιάζει η περιοχή. Η έλλειψη κάθε φροντίδας απομακρύνει τον επισκέπτη, με δεδομένο ότι είναι σχεδόν μέσα στον οικιστικό ιστό του Πολυδρόσου, ένα από τα πιο όμορφα και τουριστικά χωριά του Παρνασσού.

Ακόμα περισσότερο αγανάκτηση για τους "φίλους" κυνηγούς που δεν σεβάστηκαν ούτε την πινακίδα και την κατέστρεψαν με τα βόλια τους. Φαίνεται έχουν βάλει στο "σημάδι" πια να καταστρέψουν την ιστορία και τον πολιτισμό αυτής της χώρας, μαζί με την πανίδα της

περιοχής....

Διαβάστε ένα απόσπασμα από τα πλούσια ιστορικά δεδομένα που αναφέρονται στην περιοχή και την ιστοσελίδα http://www.polydrosos.com

"...Οι συνεχόμενες επιδρομές διάφορων βαρβαρικών φυλών, ώθησαν τον Ιουστινιανό τον 5^ο αιώνα μ.Χ., στην κατάρτιση ενός προγράμματος που προέβλεπε την οχύρωση στρατηγικών σημείων στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Ανάμεσα στις θέσεις που επιλέχθηκαν ήταν και η Λίλαια,

στην οποία ανακατασκευάστηκαν τα τείχη και η ακρόπολη

της, καθώς και η ευρύτερη περιοχή, που μικρότερα έργα

συμπλήρωναν την άμυνα.

Παράλληλα, με μια αποφασιστική κίνηση εγκαθίδρυσης της χριστιανικής θρησκείας, τα δωδεκαθεϊστικά κέντρα που συνέχιζαν να υπάρχουν, μετά το διάταγμα  κατάργησής τους από τον Μεγάλο Θεοδόσιο το 393 μ.Χ.,

αποφασίζεται να αναμορφωθούν στα χριστιανικά

πρότυπα. Η βούληση του Ιουστινιανού, χαρίζει από την μια εξαίρετα δείγματα χριστιανικών ναών, από τη άλλη καταστρέφει τα πολύτιμα αρχαιοελληνικά έργα

Τέσσερα οικοδομήματα εκείνης της ιστορικής περιόδου προσελκύουν την προσοχή. Το πρώτο είναι τα ερείπια της πρωτοβυζαντινής βασιλικής του Αγίου Χριστόφορου, κτισμένης πάνω από την πηγή του Βοιωτικού Κηφισού, στην θέση του αρχαιοελληνικού ναού, η μικρή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στον δρόμο προς τον λόφο του

Αγίου Βασιλείου, τα ερείπια του Βυζαντινού ναού της

Παναγίας της Μαυρομαντήλας, που βρίσκεται 100 περίπου μέτρα ανατολικά της πηγής και ο πύργος στην χαράδρα “Ξηριάς” των Μανταμιών.

Την εκκλησία της Παναγιάς Μαυρομαντήλας επισήμανε και χαρτογράφησε ο Αναστάσιος Ορλάνδος, διευθυντής αναστηλώσεως αρχαίων και ιστορικών μνημείων της Ελλάδας (1920 – 1958), καθηγητής αρχιτεκτονικής και βυζαντινής αρχαιολογίας και ιδρυτικό μέλος της

Ακαδημίας Αθηνών. Με πρωτοβουλία του, ο ναός ανασκάφηκε πρόχειρα και καθαρίστηκε τον Μάιο του 1965 από την Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Αναστηλώσεων. Η Χαρίκλεια Μπάρλα, μαθήτρια του Ορλάνδου, θέλοντας να τιμήσει τον δάσκαλό της, εκπόνησε την μελέτη του ναού, η οποία δημοσιεύτηκε το 1967 με τίτλο “Χαριστήριον εις Α. Κ. Ορλάνδον – Ο Βυζαντινός Ναός της Σουβάλας”...."

Από την εφημερίδα Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΦΩΚΙΔΑΣ