Ο καμβάς και το σάβανο

Ας δούμε προσεκτικά πώς εξελίσσονται τα πράγματα - εν πρώτοις στις διαπραγματεύσεις, και, εξ όνυχος τον λέοντα, ας δούμε τα περί τον ΦΠΑ. Η κυβέρνηση μιλούσε για έναν μέσο συντελεστή 16% και οι «θεσμοί» για 23%,.....

αφήνοντας να εννοείται ότι θα μπορούσαμε να τα βρούμε κάπου στη μέση. Κάπου προς τη μέση λοιπόν μετακινούμενη η κυβέρνηση δέχθηκε το 18%, με αποτέλεσμα οι «θεσμοί» να παραμείνουν αμετακίνητοι στο 23%.

Δεν γνωρίζω αν στην περίπτωση που θα δεχόμασταν το 23% οι «θεσμοί» θα ζητούσαν αμέσως 28% ή κάτι παρεμφερές, αλλά για το πρωτογενές πλεόνασμα ήδη το έκαμαν: από το 1,2%, άντε 1,5%, τώρα ζητούν 2,7% και πάει λέγοντας. Είναι φανερό ότι δεν διαπραγματεύονται, αλλά ότι προσπαθούν να διασύρουντην Ελλάδα. «Υπήρξε βελτίωση, αλλά χωρίς ουσία» αποφάνθηκε ο χερ Σόιμπλε,

εννοώντας προφανώς ότι ουσία θα ήταν να δέσει ο κ. Ντάισελμπλουμτον κ. Τσίπρα από τις φτέρνες και να τον σύρει με το άρμα του γύρω από μια συφοριασμένη Τροία.

Ο τρόπος που διαπραγματεύονται οι «θεσμοί» και οι στόχοι που έχουν (καθώς οι ίδιοι τους προβάλλουν) φανερώνουν ότι σκοπός τους είναι να συρθεί η Ελλάδα στα Καυδιανά Δίκρανα και ο κ. Τσίπρας «να στραγγαλισθεί στον θρίαμβο του Νεοφιλελευθερισμού στη Ρώμη», εν προκειμένω στο Βερολίνο. Υπό τα όμματα όλης της Ευρώπης.

Για παράδειγμα (ένα ακόμα), όταν οι «θεσμοί», εις ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, απαιτούν την έξοδο του κράτους απ’ την τριμερή χρηματοδότηση,γνωρίζουν ότι καμιά κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά ούτε και της Δεξιάς αν δεν είναι ξεπουλημένη, θα μπορούσε να δεχθεί κάτι τέτοιο.

Αλλά, αν αυτά (ως άλλα «εξ Εσπερίας νέφη») μας έρχονται απ’ την Ευρώπη, το καθ’ ημάς Ευρωπαϊκό Μέτωπο ουδόλως υστερεί σε εργώδεις προσπάθειες για να την πάθει ο ΣΥΡΙΖΑ και να μάθει ο λαός να μην αναζητά ζωή με ελπίδες, αλλά να μένει στην ειμαρμένη του ραγιά, ακολουθώντας τον μονόδρομο του γκαουλάιτερ.

Κι όταν λέμε Ευρωπαϊκό Μέτωπο δεν εννοούμε μόνον τις τρεις Μέδουσες, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, αλλά και τη Διαπλοκή με όλο τον συρφετό των γουρουνιών της Κίρκης, που, ως άλλες Σειρήνες, καλούν τον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνον

να ρίξει νερό στο κρασί του, αλλά... ποτάμι! Και, ει δυνατόν, κώνειο. Ανάλογο με τη χολή που χύνουν καθημερινώς κατά του (λαϊκιστή) λαού τα ακριβοπληρωμένα τσογλάνια που θητεύουν στα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης με μανία μαινάδας και μένος γενίτσαρου.

Παραδόξως, δίπλα σ’ αυτό το φιλοευρωπαϊκό Μαύρο Μέτωποακροβολίζεται και το ΚΚΕ, το οποίον μόλις χθες βρήκε την ώρα να κηρύξει τον πόλεμο κατά των... Ποδέμος. Διότι κι αυτοί εξαπατούν τον ισπανικό λαό, όπωςεξαπατά τον ελληνικό λαό και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω ως πού θα φθάσει σ’ αυτήν την ξέφρενη κι αλλόφρονα πορεία που έχει πάρει η ηγεσία του κόμματος της εργατικής τάξης, αλλά στην περίπτωση που θα αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα έχει «δικαιωθεί»το ΚΚΕ, αλλά θα έχει συμβάλει στην καθήλωση του λαού στα ίδια - στον τάφοτου νεοφιλελευθερισμού. Αλλιώς, θα έπρεπε το ΚΚΕ να έχει ήδη πείσει τον λαό για την ορθότητα της δικής του πρότασης, ώστε τώρα, στη βράση που κολλάει το σίδερο, να έχει αλλάξει η φορά των πραγμάτων (αλλά επ’ αυτών θα επανέλθουμε).

Το ζητούμενο είναι τι κάνει η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας (εκτός απ’ αυτά τα κωμικοτραγικά περί των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, της κατάργησης την κοινωνιολογίας ως μαθήματος κι άλλων ισοϋψών). Πώς απαντά στον χερΣόιμπλε; Λέγοντας ότι «η συζήτηση μαζί του είναι πάντα φιλική, ενδιαφέρουσακαι εποικοδομητική», καθώς δήλωσε ο κ. Βαρουφάκης; Ή μήπως πληροφορώντας (πάντα η κυβέρνηση) τον ελληνικό λαό (και πάλι διά του κ. Βαρουφάκη) ότι «διαθέτουμε ρευστότητα για δύο βδομάδες»;(!!!) Και μετά; Πρόκειται περί κουίζ που καλείται να το απαντήσει η θεία μου η Φωτούλα; Το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι; Τα 400.000 κλεισμένα μαγαζιά;

Ή μήπως προετοιμάζεται το έδαφος για την κατάληξη των διαπραγματεύσεων σε τέτοια μέτρα που ούτε η κυβέρνηση θα μπορέσει νααντέξει, ούτε ο λαός να ανεχθεί;

Σε αυτήν την περίπτωση, εκλογές, δημοψήφισμα, υψηλό πραξικόπημα (με ανασκολοπισμό της δεδηλωμένης και ανασύνθεση των κοινοβουλευτικών ομάδων σε άλλη κυβερνητική πλειοψηφία) δεν θα είναι παρά παραλλαγές στον ίδιο καμβά.

Ομως αυτός ο καμβάς, της Υποτέλειας, της Διαπλοκής, της Λιτότητας, των Μνημονίων δεν είναι με τη σειρά του τίποτε άλλο παρά το σάβανο της Ελλάδας.

Η μουμιοποίηση της χώρας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη...