Εν Δήμω

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Ο Δήμος έφυγε ξαφνικά. Χωρίς να ακουστεί το προειδοποιητικό σφύριγμα της ατμομηχανής, τα απειλητικά αγκομαχητά της, η αναγγελία αναχώρησης από τον τελευταίο σταθμάρχη. Με μια σεμνότητα σχεδόν ειρωνική μας την κοπάνησε....

Τους συνήθιζε κάτι τέτοιους αιφνιδιασμούς ο Τσακνιάς. Τους απολάμβανε κιόλας, όπως έδειχνε εκείνο το μισό χαμόγελο, όταν σχεδίαζε το μέλλον με όρους άμυνας και επίθεσης, υπομονής και θάρρους, επιμονής και σύνεσης.

Πάει λοιπόν ο Δήμος. Άδεια η κομμουνιστική του σκοπιά, μια ζωή γερμανικό νούμερο. Από πιτσιρικάς στην ορφάνια, τη βιοπάλη, την πάλη κατά της δικτατορίας. Με τα παιδιά της ΚΝΕ που λένε στη ζωή το μέγα ναι. Ύστερα στη μεγάλη περιπέτεια του Κόμματος, στις οργανώσεις, στον Πειραιά, στη διαφώτιση. Με μια κρυφή εκ γενετής αιμορραγία, που τον οδήγησε τελικώς στην αλμύρα της αποχώρησης και της αναζήτησης. Της όρθιας αναζήτησης.

Αναζητούσε, ναι. Μέχρι την τελευταία του ώρα αναζητούσε. Τα εργαλεία της κοινωνικής απελευθέρωσης στις μέρες μας. Τη θεωρία και την πράξη του κομμουνισμού στις μέρες μας. Την Αριστερά που αλλάζει για να αλλάξει τον κόσμο στις μέρες μας. Κι έτσι, φυσικό κι επόμενο, κατέληξε συναυτουργός του ΣΥΡΙΖΑ. Που δεν ήταν μόνο πολιτικός χώρος γι' αυτόν, όπως και για πολλούς της φυλής του. Ήταν και καταφύγιο, και έξοδος στη δράση, και διέξοδος σε προβληματισμούς, και πεδίο για πειραματισμούς.

Εν Δήμω κατοικούσαν όνειρα πολλών, αν εννοείτε. Κατοικούσαν παρορμήσεις και εξορμήσεις, αποφάσεις και αντιφάσεις. Στάχτες και διαμάντια μιας γενιάς που η Ιστορία οδήγησε στο μυστικό δείπνο. Και οι γύφτοι έκαναν για χρόνια πανηγύρι, καρφώνοντας τα καρφιά τους στα χέρια, στα πόδια, στη σκέψη. Για να μην αφήσουν τίποτε όρθιο και καθαρό απ' αυτή. Εν οίκω όμως μπορεί να σχεδιάστηκαν και να παίχτηκαν πολλά. Αλλά εν Δήμω την πάτησαν.

Γιατί δεν τους έκανε το χατίρι και μέχρι το τέλος έψαχνε και ψαχνόταν. Μαχόμενος. Ξοδεύοντας το μισό του χαμόγελο για τους συντρόφους του. Και το άλλο μισό για τη Νάντια και τα παιδιά του. Και ψεκάζοντας με σαρκασμό τα παράσιτα εκείνα που έλκει η εξουσία. Έτσι δεν αποχαιρετούμε σήμερα μόνο ένα σύντροφο, ένα φίλο, με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει. Αποχαιρετούμε και έναν εκπρόσωπο εκείνων των ονείρων που ο ποιητής πρόβλεψε ότι θα λάβουν εκδίκηση...

Η πολιτική του κηδεία θα γίνει στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών την Τετάρτη, 5 Νοεμβρίου στις 11.30 πμ. Από εκεί η σωρός του θα μεταφερθεί για ταφή στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Καστέλια.

avgi.gr