Την δύναμη των λέξεων υποτίθεται πως εσείς την ξέρετε καλύτερα απ τον καθένα
μιας και είστε συγγραφείς και αυτή είναι η δουλειά σας: να χρησιμοποιείτε σωστά τις λέξεις...
Μου φαίνεται πολύ πιο πιθανό, η κ. Διβάνη, στην αρχική της δήλωση, να εξέφρασε με τις
σωστές λέξεις αυτό που ένιωθε, παρά να έχασε προς στιγμή (;!) την ικανότητά της να εκφράζεται
με λέξεις που αντιστοιχούν ακριβώς στη σκέψη της και στα συναισθήματά της. Αν πράγματι
υπέπεσε στο πρώτο, απίθανο, ατόπημα καλώς κάνουμε κ. Τατσόπουλε και ξεχνάμε πως είναι συγγραφέας και πανεπιστημιακός γιατί δεν θα το άξιζε. Προφανώς η κ. Λιβάνη, με ευγλωττία, εξέφρασε ότι σκέφτηκε και συναισθάνθηκε, εννοώντας την κάθε της λέξη. Εκείνο που δεν υπολόγισε ήταν οι αντιδράσεις. Και όσο κι αν προσπάθησε να το "μαζέψει" μεταγενέστερα, αυτό δεν "μαζεύται" παρά μόνο με δήλωση αδυναμίας να εκφραστεί σωστά πράγμα που συνεπάγεται τουλάχιστον την δήλωση παραίτησής της από μια θέση που αδίκως κατέχει αφού δηλώνει αδυναμία σωστής έκφρασης.
Δικαιολογίες αυτού του τύπου "λάθος λέξη" θα δεχόμουν εύκολα από έναν "κοινό θνητό" που η χρήση της γλώσσας δεν είναι το φόρτε του, ποτέ όμως από μια συγγραφέα και πανεπιστημιακό.
Από κει και πέρα η λέξη "τσαμπατζής" προσβάλλει έναν νεκρό. Τους νεκρούς δεν έχουμε ηθικό δικαίωμα να τους κρίνουμε εμείς οι ζωντανοί αφού δεν είναι πλέον σε θέση να υπερασπισθούν τον εαυτό τους.
Το ατόπημα λοιπόν της συγγραφέως δεν ήταν η γλωσσική της ένδεια αλλά η προσβολή νεκρού.
Ότι και να ήταν ο αποθανών το μόνο που μένει σε μας να κρίνουμε είναι η στάση των ζωντανών που
θα μπορούν να υπερασπισθούν τον εαυτό τους στην όποια κατηγορία τους προσάψουν.
Ο ελεγκτής, όπως και ο καθένας μας, πράγματι πρέπει να κάνει την δουλειά του. Ωστόσο δεν
κρίνεται μόνο από το αποτέλεσμα αλλά και από τον τρόπο που θα την κάνει.
Για παράδειγμα πως θα κρίνετε εσείς έναν δάσκαλο που δουλειά του, για κάποιες
διδακτικές ώρες, θα ήταν να μάθει προπαίδεια σε έναν μαθητή του και πετύχαινε το στόχο του ξυλοκοπώντας τον; Ο στόχος έχει επιτευχθεί αλλά με πιό τρόπο, πιό κόστος, πιό τίμημα;
Δεν προεξοφλώ την ενοχή του οδηγού και του ελεγκτή. Αυτό είναι δουλειά της δικαιοσύνης.
Αλλά και δεν προεξοφλώ την αθωότητά τους επειδή απλά και μόνο πήγαν να κάνουν την δουλειά τους, όπως προεξοφλήσατε εσείς κ. Διβάνη.
μιας και είστε συγγραφείς και αυτή είναι η δουλειά σας: να χρησιμοποιείτε σωστά τις λέξεις...
Μου φαίνεται πολύ πιο πιθανό, η κ. Διβάνη, στην αρχική της δήλωση, να εξέφρασε με τις
σωστές λέξεις αυτό που ένιωθε, παρά να έχασε προς στιγμή (;!) την ικανότητά της να εκφράζεται
με λέξεις που αντιστοιχούν ακριβώς στη σκέψη της και στα συναισθήματά της. Αν πράγματι
υπέπεσε στο πρώτο, απίθανο, ατόπημα καλώς κάνουμε κ. Τατσόπουλε και ξεχνάμε πως είναι συγγραφέας και πανεπιστημιακός γιατί δεν θα το άξιζε. Προφανώς η κ. Λιβάνη, με ευγλωττία, εξέφρασε ότι σκέφτηκε και συναισθάνθηκε, εννοώντας την κάθε της λέξη. Εκείνο που δεν υπολόγισε ήταν οι αντιδράσεις. Και όσο κι αν προσπάθησε να το "μαζέψει" μεταγενέστερα, αυτό δεν "μαζεύται" παρά μόνο με δήλωση αδυναμίας να εκφραστεί σωστά πράγμα που συνεπάγεται τουλάχιστον την δήλωση παραίτησής της από μια θέση που αδίκως κατέχει αφού δηλώνει αδυναμία σωστής έκφρασης.
Δικαιολογίες αυτού του τύπου "λάθος λέξη" θα δεχόμουν εύκολα από έναν "κοινό θνητό" που η χρήση της γλώσσας δεν είναι το φόρτε του, ποτέ όμως από μια συγγραφέα και πανεπιστημιακό.
Από κει και πέρα η λέξη "τσαμπατζής" προσβάλλει έναν νεκρό. Τους νεκρούς δεν έχουμε ηθικό δικαίωμα να τους κρίνουμε εμείς οι ζωντανοί αφού δεν είναι πλέον σε θέση να υπερασπισθούν τον εαυτό τους.
Το ατόπημα λοιπόν της συγγραφέως δεν ήταν η γλωσσική της ένδεια αλλά η προσβολή νεκρού.
Ότι και να ήταν ο αποθανών το μόνο που μένει σε μας να κρίνουμε είναι η στάση των ζωντανών που
θα μπορούν να υπερασπισθούν τον εαυτό τους στην όποια κατηγορία τους προσάψουν.
Ο ελεγκτής, όπως και ο καθένας μας, πράγματι πρέπει να κάνει την δουλειά του. Ωστόσο δεν
κρίνεται μόνο από το αποτέλεσμα αλλά και από τον τρόπο που θα την κάνει.
Για παράδειγμα πως θα κρίνετε εσείς έναν δάσκαλο που δουλειά του, για κάποιες
διδακτικές ώρες, θα ήταν να μάθει προπαίδεια σε έναν μαθητή του και πετύχαινε το στόχο του ξυλοκοπώντας τον; Ο στόχος έχει επιτευχθεί αλλά με πιό τρόπο, πιό κόστος, πιό τίμημα;
Δεν προεξοφλώ την ενοχή του οδηγού και του ελεγκτή. Αυτό είναι δουλειά της δικαιοσύνης.
Αλλά και δεν προεξοφλώ την αθωότητά τους επειδή απλά και μόνο πήγαν να κάνουν την δουλειά τους, όπως προεξοφλήσατε εσείς κ. Διβάνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.