Ο ταλαντούχος κ. Ψαριανός Βορίδης

Το τοπίο: Eκτός απ’ το 30% της ανεργίας. Εκτός απ’ το 60% της ανεργίας στους νέους. Προσθέσετε
το άγνωστο ποσοστό της ανεργίας των (πρώην) αυτο- απασχολουμένων. Που καθημερινώς αυξάνεται. Επίσης....

συνυπολογίστε ότι, απ’ όσους απόμειναν να δουλεύουν (δουλείαν οικτρά), το 36% φυτοζωεί σε αδήλωτες εργασίες.
Είναι φανερό.
Η Ελλάδα (περιοχή γύρω απ’ τη Βίλα Αμαλία) πεθαίνει.
Ηδη στο 17% των νοικοκυριών (βάλε πάνω από 20% για να είσαι μέσα) δεν υπάρχει ούτε ένας εργαζόμενος. Ούτε ένας! Κατόρθωμα που υπερέβη και τις πιο ευγενικές φιλοδοξίες του Γιωργάκη.
Ποιοι όμως κατόρθωσαν τέτοιο (απο)τρόπαιο;
Ενας απ’ αυτούς,
ο κ. Στουρνάρας, δήλωνε προχθές [στο γκαλά της βράβευσης(!) του κ. Παπαδήμου] ότι η κυβέρνησή του ασκεί αναπτυξιακή πολιτική -να
σκίζει ο Νεύτων τα πτυχία του που δεν ασχολήθηκε με την ανωτάτη κομπογιαννιτική- όμως αυτό είναι το λιγότερο, διότι
ο κ. Στουρνάρας (κατά την επίσκεψιν του ονόματός του) έσπευσε να δηλώσει ότι «κοινωνική πολιτική δεν θα κάνουμε εμείς, αλλά η επόμενη κυβέρνηση»!!!
Εδώ η πολιτική μένει με ανοιχτό το στόμα. Η ηθική σταυροκοπιέται! Η λογική πάει περίπατο. Κι ο κυνισμός καγχάζει βάζοντας να πιει ακόμα ένα ποτηράκι ακριβού μωλτ εις υγείαν των κορόιδων.
Ομως, δυστυχώς!
Κατά τον ίδιο αμοραλιστικό τρόπο αντιμετωπίζεται και το πρόβλημα της εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας εις ό,τι αφορά τη δημόσια περιουσία και τον δημόσιο πλούτο - τον νυν και τον ερχόμενο.
Επ’ αυτού τα στελέχη της κυβέρνησης μετέρχονται ένα επιχείρημα τύπου ΔΗΜΑΡ στην αθλιότητά του.
Οτι δηλαδή «ναι! εκχωρήσαμε την κυριαρχία της χώρας πάνω στην περιουσία της στους πιστωτές μας, αλλά
αν τυχόν η χώρα χρεωκοπήσει, μια άλλη, μελλοντική, πατριωτική κυβέρνηση δεν θα τηρήσει αυτήν τη συνθήκη, θα τη σπάσει»!!!
Για να το πούμε δηλαδή λακωνικά (με κίνδυνο να βρυκολακιάσουν οι Λακεδαιμόνιοι): «υπογράφουμε
εμείς μια προδοτική συνθήκη υποταγής της χώρας, αλλά στο μέλλον μια πατριωτική κυβέρνηση θα τη σπάσει»!!!
Στο σημείο αυτό η πολιτική μένει άφωνη, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, ο πατριωτισμός φεύγει μετανάστης στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου και η Ιστορία αρχίζει να πίνει για να ξεχάσει.

Ομως, έτσι πλέον κυβερνάται η Ελλάδα κι ό,τι πρόκειται να απομείνει απ’ αυτήν. Μία-μία οι διατάξεις, οι πρόνοιες και οι διαταγές των Μνημονίων (των Συνθηκών δηλαδή που όσες δεν είναι άκυρες διατρέχουν τον κίνδυνο να κηρυχθούν άκυρες) πηγαίνουν
στη Βουλή και κυρώνονται. Γίνονται δηλαδή νόμοι του κράτους. Αυτό έγινε και με την Ασυλία της εθνικής περιουσίας και του δημόσιου πλούτου. Οσα
προέβλεπε το Μνημόνιο 1 (που ουδέποτε πήρε τις απαιτούμενες 181 ψήφους απ’ τη Βουλή των Ελλήνων ώστε να θεωρείται έγκυρο) κι ακολούθως τα άλλα Μνημόνια κυρώνονται τώρα
από τον βουλευτή κ. Ψαριανό Βορίδη και κάθε άλλο τέτοιου τύπου πολιτικό υβρίδιο απ’ αυτά που συναπαρτίζουν την τυχάρπαστη σημερινή πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο.
Αυτή που κυβερνά με Προεδρικά Διατάγματα και διαδικασίες του κατεπείγοντος. Αυτή που
όταν εν τέλει καταδέχεται να κάνει νόμους, τους παραβιάζει αμέσως η ίδια, όπως με την αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ στο 10% και πριν αλέκτορα φωνήσαι στο 12%!!! Ή μήπως στο 18%;
Διότι έχω χάσει τον λογαριασμό.
Και διότι έχουν ξεφτιλίσει οτιδήποτε λένε πριν να το πουν.
Λυπάμαι!
Λυπάμαι που ο κ. Στουρνάρας πιστεύει, καθώς είπε, ότι «το μόνον βέβαιον σε αυτήν τη ζωή είναι οι φόροι και ο θάνατος» (εδώ η φιλοσοφία πίνει το κώνειο), όμως λυπάμαι!
Λυπάμαι για τη χώρα μου, για τα παιδιά μας, που εμείς κι όχι άλλοι ανεχόμαστε ακόμα τέτοιους καραγκιόζηδες  και τέτοια καραγκιοζιλίκια.
Καραγκιόζηδες με Καλάσνικοφ, που πουλάνε τον τρόμο σαν ηρωίνη, την ίδια ώρα που πουλάνε τη χώρα σαν κοινοί «νταβατζήδες» καθώς έλεγε κι ο άλλος. Ο «κουρασμένος»...
Ισως  να είχε εν τέλει δίκιο ο κ. Πρετεντέρης όταν ξεστόμισε προχθές απ’ το Mega τη μεγάλη αλήθεια προκειμένου να ρωτήσει κάτι ένα κυβερνητικό Στουρναροειδές: «ας κάνω τον ηλίθιο, τον απλό τηλεθεατή»!
Μεγάλο το δίκιο του! ως «ηλίθιους» αντιμετωπίζει το είδος του τους «απλούς τηλεθεατές» και ως ηλίθιον αντιμετωπίζει τον ελληνικό λαό ο εσμός των κολλητών του κ. Χριστοφοράκου, που μας έφερε έως εδώ
κι εξακολουθεί να μας κυβερνά.

Το ερώτημα «έως πότε;», προβάλλει πλέον επιτακτικό.


email: stathis@enikos.gr
enikos.gr