Εκπαίδευση με ρομπότ: Όταν τα παιδιά νιώθουν πιο άνετα με τις μηχανές

Αυτό το άρθρο το γράφω μετά από προβληματισμό σχετικά με την ρομποτική, την τεχνητή νοημοσύνη και τη σχέση τους με την εκπαίδευση. 

Ως εκπαιδευτικός αλλά και ως ψυχολόγος μελετώ αρκετά έρευνες σχετικές με τα πεδία που με ενδιαφέρουν ώστε να παραμένω ενημερωμένη......

Έκπληξη μου προκάλεσε μια πρόσφατη έρευνα από τα πανεπιστήμια του Ιλινόις και του Ουισκόνσιν με επικεφαλής τη Sarah Sebo καθηγήτρια Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και διευθύντρια στο εργαστήριο Ανθρώπινης-Ρομποτικής Αλληλεπίδρασης (Human-Robot Interaction Lab). 

Η μελέτη της ομάδας της Sebo περιλάμβανε 52 παιδιά ηλικίας 8 έως 11 ετών και τα οποία διάβασαν ιστορίες σε τρεις διαφορετικές συνθήκες: μόνα τους, σε έναν ενήλικα και σε ένα ρομπότ ονόματι Misty. Η μελέτη επικεντρώθηκε στο πώς τα κοινωνικά ρομπότ μπορούν να μειώσουν το άγχος των παιδιών κατά την ανάγνωση φωναχτά. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά παρουσίασαν λιγότερα σημάδια άγχους όταν διάβαζαν στο ρομπότ σε σύγκριση με την ανάγνωση στον ενήλικα. 

Παρότι αυτό το εύρημα μοιάζει αρχικά θετικό εγείρει σοβαρά ερωτήματα όταν ένα παιδί νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια με μια μηχανή παρά με έναν άνθρωπο. Το πρώτο που με προβλημάτισε είναι το γιατί πρέπει να στρέφεται η έρευνα σε τέτοιες μεθόδους, μετά φυσικά, σκέφτηκα για την εποχή που έρχεται. 

Ότι προετοιμαζόμαστε για την αλλαγή. Δευτερευόντως, είχα τη σκέψη ότι συνήθως οι ερευνητές ξεκινούν από τη βάση του πώς να αντιμετωπιστεί ένα εκπαιδευτικό ή ψυχολογικό πρόβλημα. Παρόλαυτα, το γεγονός ότι καταφεύγουμε σε ρομπότ προβληματίζει. 

Το βλέπω ως τρομερά αποθαρρυντικό, για να μην πω απογοητευτικό, ότι φτάνουμε να χρειαζόμαστε ρομπότ για να ερευνηθούν υποθέσεις ενώ ο άνθρωπος χρειάζεται ανθρώπινη παρουσία και υποστήριξη από τη φύση του. Τα ρομπότ δεν είναι επικριτικά σημειώνεται στην έρευνα. Για την ώρα θα προσθέσω εγώ. 

Η ουσιαστική ασφάλεια και η ψυχοκοινωνική υποστήριξη ενός παιδιού προέρχονται κυρίως από ανθρώπινη αλληλεπίδραση και συναισθηματική σύνδεση. 

Άρα, μήπως πρέπει να ενισχυθεί η ανθρώπινη παρουσία με ικανότητες ώστε να μπορεί να ανταπεξέρχεται σωστότερα στις ανάγκες των παιδιών; Η τεχνολογία μπορεί να προσφέρει προσωρινή βοήθεια ή να συμπληρώνει τη διαδικασία αλλά η εστίαση θα πρέπει να παραμένει στον ανθρώπινο παράγοντα. 

ΠΗΓΗ: 

https://computerscience.uchicago.edu/news/could-robots-help-kids-conquer-reading-anxiety-new-study-from-the-department-of-computer-science-at-uchicago-suggests-so/

Βιολέττα-Ειρήνη Κουτσομπού, MA, MSc, Ψυχολόγος-Εκπαιδευτικός